پیدایش 13

1 ابرام با زن خود سارای و لوط و هر آنچه که داشت به نِگِب، در جنوبِ، کنعان کوچ کرد.

Omiyo Abram nowuok Misri gi chiege kod Lut kod gik moko duto mane en-go kochomo Negev.

2 ابرام بسیار ثروتمند بود. او طلا و نقره و گله‌های فراوانی داشت.

Abram koro nosebedo ja-mwandu ahinya mar jamni gi fedha kod dhahabu.

3 ابرام و همراهانش از نگب رهسپار شده، مرحله به مرحله، به سوی بیت‌ئیل رفتند، و میان بیت‌ئیل و عای، جایی که قبلاً اطراق کرده بودند، اردو زدند.

Nodhi nyime kod wuoth koa Negev kobuoro e yo nyaka nochopo Bethel, kumane okwongo geroe hembe e kind Bethel kod Ai,

4 این همان جایی بود که قبلاً ابرام در آنجا مذبحی ساخت و نام خداوند را خواند.

kendo kama nokwongo geroe kendo mar misango. Kanyo Abram nolamoe Jehova Nyasaye.

5 لوط نیز گاوان و گوسفندان و غلامان زیادی داشت.

To Lut ma bende ne wuotho kod Abram neni kod jamni matindo mathoth, gi kweth mag dhok kod hembe.

6 ابرام و لوط به علّت داشتن گله‌های بزرگ نمی‌توانستند با هم در یک جا ساکن شوند، زیرا برای گله‌هایشان چراگاه کافی وجود نداشت

Kuonde mag kwath ne tin mane ok nyal romogi ka gidak kanyakla, nimar mwandu mane gin-go nomedore mane ok ginyal dak kaachiel.

7 و بین چوپانان ابرام و لوط نزاع در می‌گرفت. (در آن زمان کنعانی‌ها و فرّزی‌ها نیز در آن سرزمین ساکن بودند.)

Kendo dhawo nowuok e kind jakwadh Abram kod jokwadh Lut. E kindeno jo-Kanaan kod jo-Perizi ne pod odak e pinyno.

8 پس ابرام به لوط گفت: «ما قوم و خویش هستیم، و چوپانان ما نباید با یکدیگر نزاع کنند.

Omiyo Abram nowacho ne Lut niya, “Kik dhawo bed e kindwa kata e kind jokwadhi kod jokwadha nikech wan wede.

9 مصلحت در این است که از هم جدا شویم. اینک دشتی وسیع پیش روی ماست. هر سمتی را که می‌خواهی انتخاب کن و من هم به سمت مقابل تو خواهم رفت. اگر به طرف چپ بروی، من به طرف راست می‌روم و اگر طرف راست را انتخاب کنی، من به سمت چپ می‌روم.»

Donge piny duto ni e lweti? Ber wapogre, kidhi koracham to adhi korachwich; to kidhi korachwich to adhi koracham.”

10 آنگاه لوط نگاهی به اطراف انداخت و تمام دره رود اردن را از نظر گذراند. همهٔ آن سرزمین تا صوغر، چون باغ عدن و مصر سرسبز بود. (هنوز خداوند شهرهای سدوم و عموره را از بین نبرده بود.)

Lut notingʼo wangʼe moneno paw Jordan duto ka nitie gi pi maber mana ka puoth Jehova Nyasaye, machalo gi piny Misri kochiko Zoar. (Mano notimore kane pok Jehova Nyasaye oketho Sodom kod Gomora.)

11 لوط تمام درهٔ اردن را برگزید و به طرف شرق کوچ کرد. بدین طریق او و ابرام از یکدیگر جدا شدند.

Omiyo Lut noyiero pewe duto mag Jordan kendo nowuok kochomo yo wuok chiengʼ. Mano e kaka ji ariyogi nopogore.

12 پس ابرام در سرزمین کنعان ماند و لوط به طرف شهرهای درهٔ اردن رفت و در نزدیکی سدوم ساکن شد.

Abram nodak e piny Kanaan, to Lut nodak e kind mier madongo manie paw Jordan kendo nogero hembene machiegni gi Sodom.

13 مردمان شهر سدوم بسیار فاسد بودند و نسبت به خداوند گناه می‌ورزیدند.

Koro jo-Sodom ne gin joma okethore kendo matimo richo mag wangʼ teko e nyim Jehova Nyasaye.

14 بعد از جدا شدن لوط از ابرام، خداوند به ابرام فرمود: «با دقت به اطراف خود نگاه کن!

Jehova Nyasaye nowacho ne Abram kane Lut osepogore kode niya, “Tingʼ wangʼi gi kuma in tiere kendo ingʼi yo nyandwat gi yo milambo, yo wuok chiengʼ kod yo podho chiengʼ.

15 تمام این سرزمین را که می‌بینی، تا ابد به تو و نسل تو می‌بخشم.

Piny duto ma inenono abiro miyi gi nyikwayi nyaka chiengʼ.

16 نسل تو را مانند غبار زمین بی‌شمار می‌گردانم.

Anami nyikwayi bed mangʼeny mana ka buru mae lowo; ma ka ngʼato nyalo kwano buru, to nyikwayi bende inyalo kwan.

17 برخیز و در سراسر این سرزمین که آن را به تو می‌بخشم، بگرد.»

Aa malo kendo iwuothi e tungʼ piny koni gi koni, nikech amiyigo.”

18 آنگاه ابرام برخاست و خیمهٔ خود را جمع کرده، به بلوطستانِ ممری که در حبرون است کوچ نمود. در آنجا ابرام برای خداوند مذبحی ساخت.

Omiyo Abram nopudho hembene mi odhi odak but yiende madongo mag Mamre ei Hebron, kamane ogeroe kendo mar misango ne Jehova Nyasaye.