پیدایش 11

1 در آن روزگار همهٔ مردم جهان به یک زبان سخن می‌گفتند.

Og heile verdi hadde eitt tungemål og same ordi.

2 جمعیت دنیا رفته‌رفته زیاد می‌شد و مردم به طرف شرق کوچ می‌کردند. آنها سرانجام به دشتی وسیع و پهناور در بابِل رسیدند و در آنجا سکنی گزیدند.

Og det bar so til, då dei for austigjenom, at dei fann ei slette i Sinearlandet, og der slo dei seg ned.

3 آنها با هم مشورت کرده، گفتند: «بیایید خشتها درست کنیم و آنها را خوب بپزیم.» (در آن منطقه خشت به جای سنگ و قیر به جای ملات به کار می‌رفت.)

Og dei sagde seg imillom: «Kom, lat oss gjera tigl og brenna det vel!» Og so bruka dei tiglet til murstein, og i staden for kalk bruka dei jordbik.

4 سپس گفتند: «بیایید شهری بزرگ برای خود بنا کنیم و برجی بلند در آن بسازیم که سرش به آسمان برسد تا نامی برای خود پیدا کنیم. این کار مانع پراکندگی ما خواهد شد.»

So sagde dei: «Kom, lat oss byggja oss ein by, med eit tårn som når upp i himmelen, og gjera oss namngjetne, so me ikkje vert spreidde utyver all jordi!»

5 اما خداوند فرود آمد تا شهر و برجی را که مردم بنا می‌کردند، ببیند.

Då steig Herren ned og vilde sjå byen og tårnet som manneborni bygde.

6 خداوند گفت: «مردم با هم متحد شده‌اند و همگی به یک زبان سخن می‌گویند. از این به بعد هر کاری بخواهند می‌توانند انجام دهند.

Og Herren sagde: «Sjå dei er eitt folk, og alle hev dei eit tungemål, og dette er det fyrste dei tek seg fyre! No vert ikkje noko umogelegt for deim, kva dei so finn på å gjera.

7 پس بیایید به پائین برویم و زبان آنها را تغییر دهیم تا سخن یکدیگر را نفهمند.»

Lat oss då stiga ned der og vildra målet deira, so den eine ikkje skynar kva den andre segjer.»

8 این اختلافِ زبان موجب شد که آنها از بنای شهر دست بردارند؛ و به این ترتیب خداوند ایشان را روی زمین پراکنده ساخت.

So spreidde Herren deim derifrå ut yver heile jordi, og dei heldt upp å byggja på byen.

9 از این سبب آنجا را بابِل نامیدند، چون در آنجا بود که خداوند در زبان آنها اغتشاش ایجاد کرد و ایشان را روی زمین پراکنده ساخت.

Difor kallar dei den byen Babel; for der vildra Herren målet for heile verdi, og derifrå spreidde Herren deim ut yver all jordi.

10 این است تاریخچۀ نسل سام: دو سال بعد از طوفان، وقتی سام ۱۰۰ ساله بود، پسرش ارفکشاد به دنیا آمد.

Dette er soga um Sems-ætti: Då Sem var hundrad år gamall, fekk han sonen Arpaksad, tvo år etter storflodi.

11 پس از تولد ارفکشاد، سام ۵۰۰ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Arpaksad, livde han endå i fem hundrad år, og fekk søner og døtter.

12 وقتی ارفکشاد سی و پنج ساله بود، پسرش شالح متولد شد.

Då Arpaksad var fem og tretti år gamall, fekk han sonen Salah.

13 پس از تولد شالح، ارفکشاد ۴۰۳ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Salah, livde han endå fire hundrad og tri år, og fekk søner og døtter.

14 وقتی شالح سی ساله بود، پسرش عابر متولد شد.

Då Salah var tretti år gamall, fekk han sonen Eber.

15 پس از تولد عابر، شالح ۴۰۳ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Eber, livde han endå fire hundrad og tri år, og fekk søner og døtter.

16 وقتی عابر سی و چهار ساله بود، پسرش فِلِج متولد شد.

Då Eber var fire og tretti år gamall, fekk han sonen Peleg.

17 پس از تولد فِلِج، عابر ۴۳۰ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Peleg, livde han endå fire hundrad og tretti år, og fekk søner og døtter.

18 فِلِج سی ساله بود که پسرش رعو متولد شد.

Då Peleg var tretti år gamall, fekk han sonen Re’u.

19 پس از تولد رعو، فِلِج ۲۰۹ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Re’u, livde han endå tvo hundrad og ni år, og fekk søner og døtter.

20 وقتی رعو سی و دو ساله بود، پسرش سروج متولد شد.

Då Re’u var tvo og tretti år gamall, fekk han sonen Serug.

21 پس تولد سروج، رعو ۲۰۷ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Serug, livde han endå tvo hundrad og sju år, og fekk søner og døtter.

22 وقتی سروج سی ساله بود، پسرش ناحور به دنیا آمد.

Då Serug var tretti år gamall, fekk han sonen Nahor.

23 پس از تولد ناحور، سروج ۲۰۰ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Nahor, livde han endå tvo hundrad år, og fekk søner og døtter.

24 وقتی ناحور بیست و نه ساله بود، پسرش تارح، به دنیا آمد.

Då Nahor var ni og tjuge år gamall, fekk han sonen Tarah.

25 پس از تولد تارح، ناحور ۱۱۹ سال دیگر زندگی کرد و صاحب پسران و دختران شد.

Og etter han hadde fenge Tarah, livde han endå hundrad og nittan år, og fekk søner og døtter.

26 تارح هفتاد ساله بود که صاحب سه پسر شد به نامهای ابرام، ناحور و هاران.

Då Tarah hadde fyllt sytti år, fekk han sønerne Abram og Nahor og Haran.

27 این است تاریخچۀ نسل تارَح: تارح پدر ابرام و ناحور و هاران بود؛ و هاران پدر لوط.

Dette er soga um Tarah og ætti hans: Tarah fekk sønerne Abram og Nahor og Haran. Og Haran fekk sonen Lot.

28 هاران در همان جایی که به دنیا آمده بود (یعنی اور کلدانیان) در برابر چشمان پدرش در سن جوانی درگذشت.

Og Haran døydde for augo åt Tarah, far sin, i fødesheimen sin, i Ur i Kaldæa.

29 ابرام و ناحور ازدواج کردند. نام زن ابرام سارای، و نام زن ناحور مِلکه بود. (مِلکه و خواهرش یسکه دختران برادر ناحور، یعنی هاران بودند.)

Og Abram og Nahor tok seg konor. Kona hans Abram heitte Saraj, og kona hans Nahor heitte Milka, og var dotter åt Haran, far åt Milka og Jiska.

30 سارای نازا بود و فرزندی نداشت.

Men Saraj var barnlaus; ho hadde aldri ått barn.

31 تارح پسرش ابرام، نوه‌اش لوط و عروسش سارای را با خود برداشت و اور کلدانیان را به قصد کنعان ترک گفت. اما وقتی آنها به شهر حران رسیدند در آنجا ماندند.

Og Tarah tok med seg Abram, son sin, og Lot Haransson, soneson sin, og Saraj, sonekona si, kona hans Abram, og dei tok ut saman frå Ur i Kaldæa, og vilde fara til Kana’ans-land. Og dei kom til Kharan, og vart buande der.

32 تارح در سن ۲۰۵ سالگی در حران درگذشت.

Og dagarne hans Tarah vart tvo hundrad og fem år. So døydde Tarah i Kharan.

The Tower of Babel