غلاطیان 3

1 ای غلاطیان که عقل خود را از دست داده‌اید، کدام جادوگر اینچنین شما را افسون کرده است؟ مگر این شما نبودید که وقتی مرگ عیسی مسیح بر صلیب را برایتان تشریح کردم، آنچنان مجذوب شدید که گویی همان لحظه او را با چشم خود بر صلیب می‌دیدید؟

เห นิรฺพฺโพธา คาลาติโลกา: , ยุษฺมากํ มเธฺย กฺรุเศ หต อิว ยีศุ: ขฺรีษฺโฏ ยุษฺมากํ สมกฺษํ ปฺรกาศิต อาสีตฺ อโต ยูยํ ยถา สตฺยํ วากฺยํ น คฺฤหฺลีถ ตถา เกนามุหฺยต?

2 فقط می‌خواهم این را بدانم: آیا شما روح‌القدس را از راه اجرای احکام شریعت یافتید، یا از راه شنیدن و ایمان آوردن به انجیل؟

อหํ ยุษฺมตฺต: กถาเมกำ ชิชฺญาเส ยูยมฺ อาตฺมานํ เกนาลภธฺวํ? วฺยวสฺถาปาลเนน กึ วา วิศฺวาสวากฺยสฺย ศฺรวเณน?

3 چرا فکرتان را به کار نمی‌اندازید؟ شما که قبلاً با حفظ احکام مذهبی نتوانستید از نظر روحانی مقبول خدا گردید، چگونه تصور می‌کنید که اکنون از همان راه می‌توانید مسیحیان روحانی‌تری باشید؟

ยูยํ กิมฺ อีทฺฤคฺ อโพธา ยทฺ อาตฺมนา กรฺมฺมารภฺย ศรีเรณ ตตฺ สาธยิตุํ ยตเธฺว?

4 شما که اینقدر زحمات را در راه انجیل متحمل شدید، آیا حالا می‌خواهید همه را دور بریزید؟ پس در واقع بیهوده زحمت کشیدید!

ตรฺหิ ยุษฺมากํ คุรุตโร ทุ: ขโภค: กึ นิษฺผโล ภวิษฺยติ? กุผลยุกฺโต วา กึ ภวิษฺยติ?

5 باز می‌خواهم بدانم که خدا به چه دلیل روح‌القدس را به شما عطا می‌کند و در میان شما معجزات به‌عمل می‌آورد؟ آیا به دلیل انجام اعمال شریعت، یا به خاطر ایمان به پیامی که شنیدید؟

โย ยุษฺมภฺยมฺ อาตฺมานํ ทตฺตวานฺ ยุษฺมนฺมธฺย อาศฺจรฺยฺยาณิ กรฺมฺมาณิ จ สาธิตวานฺ ส กึ วฺยวสฺถาปาลเนน วิศฺวาสวากฺยสฺย ศฺรวเณน วา ตตฺ กฺฤตวานฺ?

6 همان‌گونه که «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برای او عدالت شمرده شد.»

ลิขิตมาเสฺต, อิพฺราหีม อีศฺวเร วฺยศฺวสีตฺ ส จ วิศฺวาสสฺตไสฺม ปุณฺยารฺถํ คณิโต พภูว,

7 در نتیجه، فرزندان واقعی ابراهیم آنانی هستند که حقیقتاً به خدا ایمان دارند.

อโต เย วิศฺวาสาศฺริตาสฺต เอเวพฺราหีม: สนฺตานา อิติ ยุษฺมาภิ รฺชฺญายตำฯ

8 علاوه بر این، در کتب مقدّس از پیش دیده شده بود که خدا غیریهودیان را نیز بر اساس ایمانشان بی‌گناه به شمار خواهد آورد. از این رو، خدا در همان زمان به ابراهیم مژده داد و فرمود: «همهٔ قومها از طریق تو برکت خواهند یافت.»

อีศฺวโร ภินฺนชาตียานฺ วิศฺวาเสน สปุณฺยีกริษฺยตีติ ปูรฺวฺวํ ชฺญาตฺวา ศาสฺตฺรทาตา ปูรฺวฺวมฺ อิพฺราหีมํ สุสํวาทํ ศฺราวยน ชคาท, ตฺวตฺโต ภินฺนชาตียา: สรฺวฺว อาศิษํ ปฺราปฺสฺยนฺตีติฯ

9 بنابراین، هر که به ایمان توسل می‌جوید، از همان برکت و لطف الهی برخوردار خواهد شد که نصیب ابراهیم، آن مردِ ایمان، گردید.

อโต เย วิศฺวาสาศฺริตาเสฺต วิศฺวาสิเนพฺราหีมา สารฺทฺธมฺ อาศิษํ ลภนฺเตฯ

10 همچنین، کسانی که می‌خواهند به‌وسیلۀ اجرای دستورهای شریعت نجات یابند، زیر لعنت خدا قرار دارند؛ زیرا در کتب مقدّس چنین آمده است: «ملعون باد کسی که حتی یکی از دستورهای کتاب شریعت را زیر پا بگذارد.»

ยาวนฺโต โลกา วฺยวสฺถายา: กรฺมฺมณฺยาศฺรยนฺติ เต สรฺเวฺว ศาปาธีนา ภวนฺติ ยโต ลิขิตมาเสฺต, ยถา, "ย: กศฺจิทฺ เอตสฺย วฺยวสฺถาคฺรนฺถสฺย สรฺวฺววากฺยานิ นิศฺจิทฺรํ น ปาลยติ ส ศปฺต อิติฯ "

11 در نتیجه، روشن است که هیچ‌کس نمی‌تواند از راه اتکا به شریعت، مورد قبول خدا واقع شود، چنانکه در کتب مقدّس آمده: «عادل به ایمان خواهد زیست.»

อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ โก'ปิ วฺยวสฺถยา สปุโณฺย น ภวติ ตท วฺยกฺตํ ยต: "ปุณฺยวานฺ มานโว วิศฺวาเสน ชีวิษฺยตีติ" ศาสฺตฺรียํ วจ: ฯ

12 اما روش شریعت با روش ایمان تفاوت بسیار دارد، زیرا در مورد روش شریعت در کتب مقدّس آمده: «از طریق اطاعت از احکام شریعت است که شخص از حیات برخوردار می‌شود.»

วฺยวสฺถา ตุ วิศฺวาสสมฺพนฺธินี น ภวติ กินฺเตฺวตานิ ย: ปาลยิษฺยติ ส เอว ไต รฺชีวิษฺยตีตินิยมสมฺพนฺธินีฯ

13 اما مسیح ما را از لعنت ناشی از روش شریعت رهایی بخشید. بله، مسیح، لعنت ما را بر خود گرفت، زیرا در کتب مقدّس آمده: «ملعون است هر که به دار آویخته شود.»

ขฺรีษฺโฏ'สฺมานฺ ปริกฺรีย วฺยวสฺถายา: ศาปาตฺ โมจิตวานฺ ยโต'สฺมากํ วินิมเยน ส สฺวยํ ศาปาสฺปทมภวตฺ ตทธิ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, "ย: กศฺจิตฺ ตราวุลฺลมฺพฺยเต โส'ภิศปฺต อิติฯ "

14 اکنون خدا می‌تواند همان برکتی را که به ابراهیم وعده داده بود، به‌وسیلۀ عیسی مسیح به غیریهودیان نیز عطا فرماید. اکنون همهٔ ما مسیحیان می‌توانیم روح‌القدس موعود را از راه همین ایمان به دست آوریم.

ตสฺมาทฺ ขฺรีษฺเฏน ยีศุเนวฺราหีม อาศี รฺภินฺนชาตียโลเกษุ วรฺตฺตเต เตน วยํ ปฺรติชฺญาตมฺ อาตฺมานํ วิศฺวาเสน ลพฺธุํ ศกฺนุม: ฯ

15 برادران عزیز، حتی در زندگی روزمرهٔ ما، اگر کسی پیمان و قرارداد امضا کند و یا وصیتنامه‌ای تنظیم نماید، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند آن را باطل کند و یا تغییری در آن بدهد.

เห ภฺราตฺฤคณ มานุษาณำ รีตฺยนุสาเรณาหํ กถยามิ เกนจิตฺ มานเวน โย นิยโม นิรจายิ ตสฺย วิกฺฤติ รฺวฺฤทฺธิ รฺวา เกนาปิ น กฺริยเตฯ

16 به همین ترتیب، خدا نیز به ابراهیم و به نسل او وعده‌هایی داد. کتاب‌مقدّس نمی‌گوید که وعده‌ها برای «نسلهای تو» هستند، که گویی پای نسلهای بسیار در میان باشد، بلکه می‌گوید «به نسل تو»، که تنها به یک شخص اشاره می‌کند، یعنی به مسیح.

ปรนฺตฺวิพฺราหีเม ตสฺย สนฺตานาย จ ปฺรติชฺญา: ปฺรติ ศุศฺรุวิเร ตตฺร สนฺตานศพฺทํ พหุวจนานฺตมฺ อภูตฺวา ตว สนฺตานาเยเตฺยกวจนานฺตํ พภูว ส จ สนฺตาน: ขฺรีษฺฏ เอวฯ

17 حال، مقصودم این است: شریعتی که خدا چهارصد و سی سال بعد از روزگار ابراهیم به موسی عطا فرمود، نمی‌توانست عهد خدا با ابراهیم را باطل کرده، آن را منتفی سازد.

อเตอวาหํ วทามิ, อีศฺวเรณ โย นิยม: ปุรา ขฺรีษฺฏมธิ นิรจายิ ตต: ปรํ ตฺรึศทธิกจตุ: ศตวตฺสเรษุ คเตษุ สฺถาปิตา วฺยวสฺถา ตํ นิยมํ นิรรฺถกีกฺฤตฺย ตทียปฺรติชฺญา โลปฺตุํ น ศกฺโนติฯ

18 زیرا اگر میراث از راه اجرای شریعت حاصل می‌شد، دیگر با قبول وعدۀ خدا به دست نمی‌آمد. اما خدا آن را از راه وعده به ابراهیم عطا فرمود.

ยสฺมาตฺ สมฺปทธิกาโร ยทิ วฺยวสฺถยา ภวติ ตรฺหิ ปฺรติชฺญยา น ภวติ กินฺตฺวีศฺวร: ปฺรติชฺญยา ตทธิการิตฺวมฺ อิพฺราหีเม 'ททาตฺฯ

19 پس در این صورت، خدا شریعت را به چه علّت عطا کرد؟ شریعت در واقع بعد از وعده‌های خدا عطا شد تا به انسان نشان دهد که احکام خدا را نگاه نمی‌دارد و گناهکار است. اما روش شریعت فقط تا زمان آمدن مسیح می‌بایست ادامه یابد، یعنی همان فرزندی که خدا به ابراهیم وعده داده بود. در اینجا فرق دیگری نیز وجود دارد: خدا شریعت و احکام خود را توسط فرشتگان به موسی عطا کرد تا او نیز آن را به مردم بدهد.

ตรฺหิ วฺยวสฺถา กิมฺภูตา? ปฺรติชฺญา ยไสฺม ปฺรติศฺรุตา ตสฺย สนฺตานสฺยาคมนํ ยาวทฺ วฺยภิจารนิวารณารฺถํ วฺยวสฺถาปิ ทตฺตา, สา จ ทูไตราชฺญาปิตา มธฺยสฺถสฺย กเร สมรฺปิตา จฯ

20 حال اگر دو نفر به توافق برسند واسطه‌ای لازم است، اما خدا، که یکی است، وقتی وعدۀ خود را به ابراهیم داد، این کار را بدون واسطه انجام داد.

ไนกสฺย มธฺยโสฺถ วิทฺยเต กินฺตฺวีศฺวร เอก เอวฯ

21 بنابراین، آیا شریعت خدا با وعده‌های او تناقض دارد؟ هرگز! زیرا اگر شریعتی به ما داده می‌شد که می‌توانست به ما حیات ابدی ببخشد، در آن صورت، میسر می‌گردید که با اطاعت از آن، وارد رابطه‌ای درست با خدا شویم.

ตรฺหิ วฺยวสฺถา กิมฺ อีศฺวรสฺย ปฺรติชฺญานำ วิรุทฺธา? ตนฺน ภวตุฯ ยสฺมาทฺ ยทิ สา วฺยวสฺถา ชีวนทาเนสมรฺถาภวิษฺยตฺ ตรฺหิ วฺยวสฺถไยว ปุณฺยลาโภ'ภวิษฺยตฺฯ

22 اما کتب مقدّس مشخص می‌سازند که همه چیز در زندان گناه اسیر است، تا آن برکت موعود به‌واسطۀ ایمان به عیسی مسیح به آنانی عطا شود که ایمان می‌آورند.

กินฺตุ ยีศุขฺรีษฺเฏ โย วิศฺวาสสฺตตฺสมฺพนฺธิยา: ปฺรติชฺญายา: ผลํ ยทฺ วิศฺวาสิโลเกโภฺย ทียเต ตทรฺถํ ศาสฺตฺรทาตา สรฺวฺวานฺ ปาปาธีนานฺ คณยติฯ

23 پیش از آمدن مسیح، همهٔ ما در زندان موقت احکام و قوانین مذهبی به سر می‌بردیم، و تنها امید ما این بود که نجا‌ت‌دهندۀ ما عیسی مسیح بیاید و ما را رهایی بخشد.

อเตอว วิศฺวาสสฺยานาคตสมเย วยํ วฺยวสฺถาธีนา: สนฺโต วิศฺวาสโสฺยทยํ ยาวทฺ รุทฺธา อิวารกฺษฺยามเหฯ

24 اجازه بدهید این مطلب را طور دیگری شرح دهم: شریعت همچون دایه‌ای بود که از ما مراقبت می‌کرد تا زمانی که مسیح بیاید و ما را از راه ایمان، مقبول خدا سازد.

อิตฺถํ วยํ ยทฺ วิศฺวาเสน สปุณฺยีภวามสฺตทรฺถํ ขฺรีษฺฏสฺย สมีปมฺ อสฺมานฺ เนตุํ วฺยวสฺถาคฺรโถ'สฺมากํ วิเนตา พภูวฯ

25 اما اکنون که روش ایمان آمده، دیگر نیازی نداریم شریعت دایۀ ما باشد.

กินฺตฺวธุนาคเต วิศฺวาเส วยํ ตสฺย วิเนตุรนธีนา อภวามฯ

26 زیرا همگی ما در اثر ایمان به عیسی مسیح فرزندان خدا می‌باشیم؛

ขฺรีษฺเฏ ยีเศา วิศฺวสนาตฺ สรฺเวฺว ยูยมฺ อีศฺวรสฺย สนฺตานา ชาตา: ฯ

27 و همهٔ ما که تعمید گرفته‌ایم، جزئی از وجود مسیح شده‌ایم و مسیح را پوشیده‌ایم.

ยูยํ ยาวนฺโต โลกา: ขฺรีษฺเฏ มชฺชิตา อภวต สรฺเวฺว ขฺรีษฺฏํ ปริหิตวนฺต: ฯ

28 دیگر فرقی نمی‌کند که یهودی باشیم یا غیریهودی، غلام باشیم یا آزاد، مرد باشیم یا زن؛ زیرا همهٔ ما مسیحیان در عیسی مسیح یکی هستیم؛

อโต ยุษฺมนฺมเธฺย ยิหูทิยูนานิโน รฺทาสสฺวตนฺตฺรโย โรฺยษาปุรุษโยศฺจ โก'ปิ วิเศโษ นาสฺติ; สรฺเวฺว ยูยํ ขฺรีษฺเฏ ยีศาเวก เอวฯ

29 و اکنون که از آن مسیح شده‌ایم، فرزندان واقعی ابراهیم می‌باشیم و در نتیجه، تمام وعده‌هایی که خدا به ابراهیم داد، به ما نیز تعلق می‌گیرد.

กิญฺจ ยูยํ ยทิ ขฺรีษฺฏสฺย ภวถ ตรฺหิ สุตรามฺ อิพฺราหีม: สนฺตานา: ปฺรติชฺญยา สมฺปทธิการิณศฺจาเธฺวฯ