غلاطیان 2

1 سپس، بعد از چهارده سال با برنابا باز به اورشلیم رفتم و تیتوس را نیز همراه خود بردم.

Empat belas tahun kemudian saya kembali ke Yerusalem bersama Barnabas. Saya membawa Titus bersama saya.

2 رفتن من با الهام از خدا بود تا دربارهٔ پیامی که در میان اقوام غیریهودی اعلام می‌کنم، با برادران مسیحی خود مشورت و تبادل نظر نمایم. من به طور خصوصی با رهبران کلیسا گفتگو کردم تا ایشان از محتوای پیغام من دقیقاً اطلاع حاصل کنند، با این امید که آن را تأیید نمایند.

Saya pergi karena apa yang Allah sudah tunjukkan kepada saya. Saya bertemu dengan para pemimpin gereja yang diakui di sana secara pribadi dan menjelaskan kepada mereka Kabar Baik yang saya bagikan dengan orang asing. Saya tidak ingin pekerjaan yang saya lakukan dengan keras untuk datang ke apa-apa.

3 خوشبختانه چنین نیز شد و ایشان مخالفتی نکردند، به طوری که حتی از همسفر من تیتوس نیز که غیریهودی بود، نخواستند که ختنه شود.

Tetapi ternyata, tidak ada yang bahkan memaksa Titus untuk disunat, meskipun dia orang Yunani.

4 البته مسئلهٔ ختنه را کسانی پیش کشیدند که خود را مسیحی می‌دانستند، اما در واقع مسیحی نبودند. ایشان برای جاسوسی آمده بودند تا دریابند که آزادی ما در عیسی مسیح چگونه است و ببینند که ما تا چه حد از شریعت یهود پیروی می‌کنیم. ایشان می‌کوشیدند که ما را بردهٔ احکام و قوانین خود سازند.

(Masalah itu hanya muncul karena beberapa orang Kristen palsu menyelinap untuk memata-matai kebebasan yang kita miliki di dalam Kristus Yesus, dan mereka mencoba menjadikan kami budak.

5 اما ما حتی یک لحظه نیز تسلیم خواستۀ ایشان نشدیم، زیرا می‌خواستیم درستی محتوای انجیل برای شما محفوظ باقی بماند.

Kami tidak pernah kebobolan kepada mereka, bahkan tidak untuk sesaat. Kami ingin memastikan bahwa kebenaran Kabar Baik tidak berubah untuk kamu.)

6 رهبران بلند پایهٔ کلیسا هم چیزی به محتوای پیغام من نیفزودند. در ضمن، این را نیز بگویم که مقام و منصب آنان تأثیری به حال من ندارد، زیرا در نظر خدا همه برابرند.

Tetapi orang-orang yang dianggap penting itu tidak menambahkan apa pun pada apa yang saya katakan. (Saya tidak peduli dengan pemimpin seperti apa mereka, karena Allah tidak pilih kasih kepada siapapun).

7 بنابراین وقتی یعقوب و پطرس و یوحنا که به ستونهای کلیسا معروفند، دیدند که چگونه خدا مرا به کار گرفته تا غیریهودیان را به سوی او هدایت کنم، به من و برنابا دست دوستی دادند و ما را تشویق کردند تا به کار بشارت در میان غیریهودیان ادامه دهیم و آنان نیز به خدمت خود در میان یهودیان ادامه دهند. در واقع همان خدایی که مرا برای هدایت غیریهودیان به کار گرفته، پطرس را نیز برای هدایت یهودیان مقرر داشته است، زیرا خدا به هر یک از ما رسالت خاصی بخشیده است.

Sebaliknya, begitu mereka menyadari bahwa saya sudah diberi tanggung jawab untuk membagikan Kabar Baik kepada orang asing, seperti halnya Petrus yang diberi tanggung jawab untuk membagikan Kabar Baik kepada orang-orang Yahudi,

8

(dan Allah yang sama yang bekerja melalui Petrus sebagai rasul bagi orang-orang Yahudi, juga bekerja melalui saya sebagai rasul bagi orang bukan Yahudi),

9

dan begitu mereka sadar bahwa Allah sudah memberikan kasih karunia kepada saya, kemudian Yakobus, Petrus, dan Yohanes, yang memikul tanggung jawab kepemimpinan gereja, menjabat tangan Barnabas dan saya sebagai rekan sekerja mereka.

10 فقط سفارش کردند که همیشه به فکر فقرای کلیسای آنان باشیم، که البته من نیز به انجام این کار علاقمند بودم.

Kami bekerja untuk orang yang bukan Yahudi, sementara mereka bekerja untuk orang Yahudi. Satu-satunya permohonan mereka adalah supaya tidak lupa untuk menolong orang miskin. Dan ini adalah sesuatu yang saya sudah sangat berkomitmen.

11 اما زمانی که پطرس به «انطاکیه» آمد، در حضور دیگران او را به سختی ملامت و سرزنش کردم، زیرا واقعاً مقصر بود؛

Namun, ketika Petrus datang ke Antiokia, saya harus menghadapinya secara langsung, karena dia jelas salah dalam apa yang dia lakukan.

12 به این علّت که وقتی به انطاکیه رسید، ابتدا با مسیحیان غیریهودی بر سر یک سفره می‌نشست. اما به محض اینکه عده‌ای از پیشوایان کلیسا از جانب یعقوب از اورشلیم آمدند، خود را کنار کشید و دیگر با غیریهودیان همسفره نشد، زیرا از انتقادات این افراد که بر ضرورت انجام ختنه اصرار داشتند، بیمناک بود.

Sebelum beberapa teman Yakobus tiba, Petrus biasa makan dengan orang bukan Yahudi. Tetapi ketika orang-orang ini datang, dia berhenti makan dan menjauh dari orang bukan Yahudi. Dia takut disinggung oleh mereka yang bersikeras bahwa laki-laki harus disunat.

13 آنگاه سایر مسیحیان یهودی‌نژاد و حتی برنابا نیز از این مصلحت‌اندیشی پطرس تقلید کردند.

Seperti halnya Petrus, orang Kristen Yahudi lainnya juga menjadi munafik, sampai-sampai Barnabas pun dibujuk untuk mengikuti kemunafikan mereka.

14 هنگامی که متوجه این امر شدم و دیدم که ایشان چگونه برخلاف ایمان خود و حقیقت انجیل رفتار می‌کنند، در حضور همه به پطرس گفتم: «تو یهودی‌زاده هستی، اما مدت زیادی است که دیگر شریعت یهود را نگاه نمی‌داری. پس چرا حالا می‌خواهی این غیریهودیان را مجبور کنی تا شریعت و احکام یهود را انجام دهند؟

Ketika saya menyadari bahwa sikap mereka tidak sesuai dengan Kabar Baik tentang Kristus, saya langsung menegur Petrus di depan umum, “Jika kamu seorang Yahudi namun hidup seperti orang bukan Yahudi, mengapa kamu memaksa orang bukan Yahudi untuk hidup seperti orang Yahudi?

15 «من و تو که یهودی‌زاده هستیم و نه غیریهودی که احکام شریعت موسی را نگاه نمی‌دارد،

Kita memang dilahirkan sebagai Yahudi, dan bukan ‘orang berdosa’ seperti orang bukan Yahudi,

16 به‌خوبی می‌دانیم که انسان با اجرای احکام شریعت، هرگز در نظر خدا پاک و بی‌گناه به حساب نخواهد آمد، بلکه فقط با ایمان به عیسی مسیح. بنابراین، ما نیز به مسیحْ عیسی ایمان آوردیم، تا از این راه مورد قبول خدا واقع شویم، نه از راه انجام شریعت یهود. زیرا هیچ‌کس هرگز با حفظ احکام شریعت، نجات و رستگاری نخواهد یافت.»

tetapi kita tahu bahwa tidak seorang pun menjadi benar dengan melakukan apa yang dituntut hukum Taurat — itu hanya melalui percaya kepada Yesus Kristus. Kami sudah mempercayai Kristus Yesus sehingga kami dapat menjadi benar dengan menempatkan kepercayaan kami kepada Kristus, dan bukan melalui melakukan apa yang hukum Taurat katakan — karena tidak seorang pun dibuat benar dengan mematuhi persyaratan hukum Taurat.”

17 اما اگر ما یهودی‌زادگان برای نجات یافتن، به مسیح ایمان بیاوریم، ولی بعد متوجه شویم که کار اشتباهی کرده‌ایم و نجات بدون اجرای شریعت یهود به دست نمی‌آید، آیا این بدان معنی است که مسیح سبب شده که عملاً گناهکار شویم؟ به هیچ وجه!

Karena jika, ketika kita ingin dibenarkan di dalam Kristus, kita sendiri terbukti berdosa, apakah itu berarti bahwa Kristus melayani dosa? Tentu saja tidak!

18 بلکه برعکس، اگر خودم آن نظام کُهنۀ احکام شریعت را که قبلاً ویران ساختم، بار دیگر بنا کنم، نشان می‌دهم که واقعاً خطاکار و قانون‌شکن هستم.

Karena jika saya membangun kembali apa yang sudah saya hancurkan, maka saya hanya menunjukkan bahwa saya adalah seorang pelanggar hukum.

19 زیرا وقتی می‌کوشیدم احکام شریعت را نگاه دارم، پی بردم که محکوم هستم. از این رو، نسبت به شریعت مُردم و از تلاش برای انجام تمام مطالباتش دست کشیدم، تا بتوانم برای خدا زنده باشم.

Karena oleh hukum Taurat aku mati terhadap hukum supaya aku dapat hidup bagi Allah.

20 طبیعت کُهنۀ من با او مصلوب شد. پس دیگر من نیستم که زندگی می‌کنم، بلکه مسیح است که در من زندگی می‌کند! و این زندگی که در بدن خاکی می‌کنم، به‌واسطۀ ایمان و توکل به پسر خداست که مرا محبت نمود و خود را برای من فدا ساخت.

Saya sudah disalibkan dengan Kristus — jadi hidup saya bukan lagi saya yang hidup, tetapi Kristus yang hidup di dalam saya. Kehidupan yang sekarang saya jalani di dalam tubuh ini, saya jalani dengan mempercayai Anak Allah, yang mengasihi saya, dan yang memberikan diri-Nya untuk saya.

21 من از آن کسانی نیستم که مرگ مسیح را رویدادی بی‌معنی تلقی می‌کنند. زیرا اگر نجات از راه اجرای شریعت و دستورهای مذهبی حاصل می‌شد، دیگر ضرورتی نداشت که مسیح جانش را برای ما فدا کند.

Bagaimana saya bisa berbalik dari kasih karunia Allah? Karena jika kita dapat dibenarkan dengan mematuhi hukum Taurat, maka kematian Kristus menjadi tidak berarti!