عِزرا 8

1 این است نامهای سران طایفه‌های اسرائیلی که در دوران سلطنت اردشیر همراه من از بابِل به اورشلیم بازگشتند:

Padixaⱨ Artahxaxta sǝltǝnǝt sürüp turƣan waⱪitta, Babildin mening bilǝn billǝ ⱪaytⱪanlarning ata jǝmǝt baxliⱪliri wǝ ularning nǝsǝbnamiliri tɵwǝndikiqǝ: —

2 جرشوم، از طایفهٔ فینحاس؛ دانیال، از طایفهٔ ایتامار؛ حطوش (پسر شکنیا)، از طایفۀ داوود؛ زکریا، و ۱۵۰ مرد دیگر از طایفهٔ فرعوش؛ الیهوعینای (پسر زرحیا)، و ۲۰۰ مرد دیگر از طایفۀ فحت موآب؛ شکنیا (پسر یحزی‌ئیل)، و ۳۰۰ مرد دیگر از طایفهٔ زتو؛ عابد (پسر یوناتان)، و ۵۰ مرد دیگر از طایفۀ عادین؛ اشعیا (پسر عتلیا)، و ۷۰ مرد دیگر از طایفهٔ عیلام؛ زبدیا (پسر میکائیل)، و ۸۰ مرد دیگر از طایفهٔ شفطیا؛ عوبدیا (پسر یحی‌ئیل)، و ۲۱۸ مرد دیگر از طایفهٔ یوآب؛ شلومیت (پسر یوسفیا)، و ۱۶۰ مرد دیگر از طایفهٔ بنی؛ زکریا (پسر ببای)، و ۲۸ مرد دیگر از طایفۀ ببای؛ یوحانان (پسر هقاطان)، و ۱۱۰ مرد دیگر از طایفهٔ ازجد؛ عوتای، زبود و ۷۰ مرد دیگر از طایفهٔ بغوای. الیفلط، یعی‌ئیل، شمعیا و ۶۰ مرد دیگر که از طایفهٔ ادونیقام بودند، بعداً به اورشلیم رفتند.

Finiⱨasning ǝwladliridin Gǝrxon, Itamarning ǝwladliridin Daniyal, Dawutning ǝwladliridin Ⱨattux,

3

Xekaniyaning ǝwladliridin, yǝni Paroxning ǝwladliridin Zǝkǝriya wǝ uning bilǝn nǝsǝbnamidǝ tizimlanƣan ǝrkǝklǝr jǝmiy bir yüz ǝllik kixi;

4

Paⱨat-Moabning ǝwladliridin Zǝraⱨiyaⱨning oƣli Əlyoyinay wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr ikki yüz kixi;

5

Xekaniyaning ǝwladliridin bolƣan Yaⱨaziyǝlning oƣli wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr üq yüz kixi;

6

Adinning ǝwladliridin Yonatanning oƣli Əbǝd wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr ǝllik kixi;

7

Elamning ǝwladliridin Ataliyaning oƣli Yǝxaya wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr yǝtmix kixi;

8

Xǝfatiyaning ǝwladliridin Mikailning oƣli Zǝbadiya wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr sǝksǝn kixi;

9

Yoabning ǝwladliridin Yǝⱨiyǝlning oƣli Obadiya wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr ikki yüz on sǝkkiz kixi;

10

Xelomitning ǝwladliridin Yosifiyaning oƣli wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr bir yüz atmix kixi;

11

Bibayning ǝwladliridin Bibayning oƣli Zǝkǝriya wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr yigirmǝ sǝkkiz kixi;

12

Azgadning ǝwladliridin Ⱨakkatanning oƣli Yoⱨanan wǝ uning bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr bir yüz on kixi;

13

Adonikamning ǝwladliridin ǝng ahirida ⱪaytⱪanlarning isimliri Əlifǝlǝt, Jǝiyǝl wǝ Xemaya bolup, ular bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr atmix kixi;

14

Bigwayning ǝwladliridin Utay bilǝn Zabbud wǝ ular bilǝn billǝ ⱪaytⱪan ǝrkǝklǝr yǝtmix kixi.

15 من همه را در کنار رودی که به شهر اهوا می‌رود جمع کردم و سه روز در آنجا اردو زدیم. وقتی در آن محل از قوم و کاهنانی که آمده بودند، بازدید کردم، از قبیلهٔ لاوی در آنجا کسی را نیافتم.

— Mǝn ularni Ahawaƣa aⱪidiƣan Dǝryaning boyiƣa yiƣdim; biz u yǝrdǝ qedir tikip üq kün turduⱪ. Hǝlⱪni wǝ kaⱨinlarni arilap ⱪarisam u yǝrdǝ Lawiylar yoⱪ ikǝn.

16 پس الیعزر، اری‌ئیل، شمعیا، الناتان، یاریب، الناتان، ناتان، زکریا و مشلام را که سران لاویان بودند به اتفاق یویاریب و الناتان که از علما بودند، احضار کردم

Xunga mǝn baxliⱪlardin Əliezǝr, Ariyǝl, Xemaya, Əlnatan, Yarib, Əlnatan, Natan, Zǝkǝriya bilǝn Mǝxullamlarni wǝ ularƣa ⱪoxup oⱪumuxluⱪ alimlardin Yoarib bilǝn Əlnatanni qaⱪirtip kelip,

17 و ایشان را با پیغامی پیش عدو، سرپرست یهودیان در کاسفیا فرستادم تا از او و بستگانش که خدمتگزاران خانهٔ خدا در کاسفیا بودند بخواهند که خدمتگزارانی برای خانۀ خدا نزد ما بفرستند.

ularƣa ⱨawalǝ ⱪilip Kasifiya degǝn yǝrgǝ, Iddo degǝn Ataman bilǝn kɵrüxüxkǝ ǝwǝttim. Mǝn Kasifiya degǝn yǝrdǝ Iddoƣa wǝ uning ibadǝthana hizmǝtkarliri bolƣan ⱪerindaxliriƣa dǝydiƣan gǝplǝrni aƣziƣa selip, ularning bu yǝrgǝ Hudayimizning ɵyi üqün hizmǝt ⱪilidiƣan hizmǝtqilǝrni bizgǝ ǝkelixni ɵtündum.

18 به لطف خدای ما، ایشان مرد کاردانی به نام شربیا را با هجده نفر از پسران و برادرانش پیش ما فرستادند. (شربیا از نسل محلی، محلی پسر لاوی، و لاوی پسر اسرائیل بود.)

Hudayimizning xapaǝtlik ⱪoli bizdǝ bolƣaqⱪa, ular bizgǝ Israilning ǝwrisi, Lawiyning nǝwrisi Maⱨlining ǝwladliri iqidin oⱪumuxluⱪ bir adǝmni, yǝni Xǝrǝbiyani wǝ uning oƣulliri ⱨǝm ⱪerindaxliri bolup jǝmiy on sǝkkiz kixini baxlap kǝldi.

19 آنها همچنین حشبیا و اشعیا را که از نسل مراری بود با برادران و پسرانش که بیست نفر بودند نزد ما فرستادند.

Ular yǝnǝ Ⱨaxabiya wǝ uning bilǝn billǝ Mǝrarining ǝwladliridin Yǝxaya ⱨǝm uning ⱪerindaxliri ⱨǝm ularning oƣulliri bolup, jǝmiy yigirmǝ kixini,

20 علاوه بر این عده، ۲۲۰ نفر از خدمتگزاران خانهٔ خدا نیز به ما ملحق شدند. (این افراد از نسل کسانی بودند که داوود و افرادش ایشان را برای کمک به لاویان تعیین نموده بودند.) اسامی همهٔ این ۲۲۰ نفر نوشته شد.

Yǝnǝ ilgiri Dawut wǝ uning ǝmirliri Lawiylarning hizmitidǝ boluxⱪa tǝyinligǝn «Nǝtiniylar»din ikki yüz yigirmǝ kixini baxlap kǝldi, bularning ⱨǝmmisi isimliri bilǝn tizimlandi.

21 وقتی در کنار رود اهوا بودیم، اعلام نمودم همگی روزه بگیریم تا به این وسیله خود را در حضور خدای خود فروتن کنیم و از او بخواهیم در این سفر ما را همراه زن و فرزندان و اموالمان حفظ نماید.

Xu qaƣda Ahawa dǝryasi boyida mǝn Hudayimizning aldida ɵzümizni tɵwǝn ⱪilip, ɵzimiz wǝ kiqik balilirimiz ⱨǝm barliⱪ mal-mülkimiz üqün Hudayimizdin aⱪ yol tilǝxkǝ roza tutayli, dǝp jakarlidim.

22 خجالت می‌کشیدم از پادشاه درخواست کنم سربازانی همراه ما بفرستد تا در طول راه در مقابل دشمنان از ما حمایت کنند، چون به پادشاه گفته بودم که خدا از کسانی که به او ایمان دارند محافظت می‌کند، اما آنانی را که او را ترک می‌گویند سخت مجازات می‌نماید.

Qünki biz ǝslidǝ padixaⱨⱪa: «Hudayimizning ⱪoli Uni barliⱪ izdigǝnlǝrning üstigǝ iltipat kɵrsitixkǝ ⱪoyulidu; lekin Uning ⱪudriti bilǝn ƣǝzipi Ɵzini taxliƣanlarƣa zǝrbǝ berixkǝ tǝyyardur» degǝniduⱪ, ǝmdi yǝnǝ uningdin yoldiki düxmǝnlǝrgǝ taⱪabil turuxⱪa piyadǝ wǝ atliⱪ lǝxkǝrlǝr tǝyinlǝp berixni tǝlǝp ⱪilƣanliⱪimdin hijil bolup ⱪaldim.

23 پس روزه گرفتیم و از خدا خواهش کردیم تا از ما محافظت کند و او نیز این کار را کرد.

Xuning bilǝn biz roza tutup Hudayimizdin xu ix toƣruluⱪ ɵtünduⱪ, u duayimizni ijabǝt ⱪildi.

24 از بین سران کاهنان، شربیا و حشبیا و ده کاهن دیگر را انتخاب کردم

Mǝn kaⱨin baxliri iqidin on ikki adǝmni wǝ Xǝrǝbiya, Ⱨaxabiya wǝ ular bilǝn billǝ bolƣan aka-ukiliridin on adǝmni tallap,

25 تا مسئول نگهداری و حمل طلا و نقره و هدایایی باشند که پادشاه و مشاوران و مقامات دربار و نیز قوم اسرائیل برای خانهٔ خدا تقدیم کرده بودند.

ularƣa altun, kümüx wǝ ⱪaqa-ⱪuqilarni, yǝni padixaⱨ, uning mǝsliⱨǝtqiliri, ǝmirliri wǝ xuningdǝk xu yǝrdǝ turuwatⱪan barliⱪ Israillar «kɵydürmǝ ⱨǝdiyǝ» süpitidǝ Hudayimizning ɵyigǝ ⱨǝdiyǝ ⱪilƣan sowƣatlarni tapxurdum.

26 مقدار طلا و نقره و هدایایی که به ایشان سپردم عبارت بود از: ۲۲ تن نقره، ۳٬۴۰۰ کیلوگرم ظروف نقره، ۳٬۴۰۰ کیلوگرم طلا، ۲۰ جام طلا به ارزش هزار در هم، دو ظرف مفرغین صیقلی خالص که مثل طلا گرانبها بود.

Mǝn kümüxtin altǝ yüz ǝllik talant, yüz talant eƣirliⱪtiki kümüx ⱪaqa-ⱪuqa, yüz talant altunni ularning ⱪoliƣa ɵlqǝp tapxurdum.

27

Ularƣa tapxurƣanlirimdin yǝnǝ altun das yigirmǝ bolup, ⱪimmiti ming darik, süpǝtlik wǝ walildap parⱪiraydiƣan mis qong das ikki bolup, altundǝk ⱪimmǝtlik idi.

28 سپس به این کاهنان گفتم: «شما برای خداوند تقدیس شده‌اید و این طلا و نقره و ظروف نیز که مردم به خداوند، خدای اجدادتان، هدیه کرده‌اند، مقدّس می‌باشند؛

Mǝn ularƣa: — Silǝr Pǝrwǝrdigarƣa muⱪǝddǝstursilǝr, ⱪaqa-ⱪuqilarmu muⱪǝddǝstur, altun-kümüxlǝr ata-bowanglarning Hudasi Pǝrwǝrdigarƣa ihtiyariy ⱨǝdiyǝ ⱪilinƣan sowƣattur.

29 پس، از آنها به دقت مواظبت کنید تا آنها را بدون کم و کاست به سران کاهنان و لاویان و بزرگان قوم اسرائیل در اورشلیم تحویل دهید تا در خزانهٔ خانۀ خداوند بگذارند.»

Taki Yerusalemdiki Pǝrwǝrdigarning ɵyidiki ambar-hǝzinilǝrgǝ yǝtküzüp, kaⱨinlar wǝ Lawiylarning baxliri wǝ Israillarning ⱪǝbilǝ-jǝmǝt baxliⱪlirining aldida tarazidin ɵtküzgüqǝ bularni obdan ⱪarap ⱪoƣdanglar, dedim.

30 کاهنان و لاویان طلا و نقره و هدایا را تحویل گرفتند تا آنها را به خانهٔ خدا در اورشلیم ببرند.

Xuning bilǝn kaⱨinlar bilǝn Lawiylar Yerusalemdiki Hudayimizning ɵyigǝ apiridiƣan, tarazidin ɵtküzülgǝn xu altun-kümüx wǝ ⱪaqa-ⱪuqilarni tapxuruwaldi.

31 در روز دوازدهم ماه اول از کنار رود اهوا کوچ کردیم و روانهٔ اورشلیم شدیم و خدا ما را در طول این سفر از خطر دشمنان و راهزنان محافظت نمود.

Xuning bilǝn birinqi ayning on ikkinqi küni biz Ahawa dǝryasining boyidin ⱪozƣilip Yerusalemƣa qiⱪixⱪa mangduⱪ. Hudayimizning ⱪoli üstimizdǝ bolƣaqⱪa, u bizni düxmǝnlirimizdin wǝ yolda paylap turƣan ⱪaraⱪqilardinmu ⱪutⱪuzdi.

32 سرانجام به اورشلیم رسیدیم و سه روز استراحت کردیم.

Biz Yerusalemƣa kelip u yǝrdǝ üq kün turduⱪ;

33 در روز چهارم ورودمان به اورشلیم، به خانهٔ خدا رفتیم و تمام نقره و طلا و ظروف را وزن کرده، به مریموت پسر اوریای کاهن تحویل دادیم. العازار پسر فینحاس و دو لاوی به نامهای یوزاباد پسر یشوع، و نوعدیا پسر بنوی نیز با او بودند.

tɵtinqi küni Hudayimizning ɵyidǝ altun-kümüx wǝ ⱪaqa-ⱪuqilar tarazida ɵlqinip kaⱨin Uriyaning oƣli Mǝrǝmotning ⱪoliƣa tapxuruldi; uning yenida Finiⱨasning oƣli Əliazar, yǝnǝ Lawiylardin Yǝxuaning oƣli Yozabad bilǝn Binnuiyning oƣli Noadiyaⱨlar bar idi.

34 همۀ این هدایا شمرده و وزن شد، و وزن آنها در همان موقع یادداشت گردید.

Ⱨǝmmǝ nǝrsǝ sani boyiqǝ wǝ eƣirliⱪi boyiqǝ ɵlqǝndi wǝ xuning bilǝn billǝ ⱨǝrbirining eƣirliⱪi pütüp ⱪoyuldi.

35 سپس همهٔ ما که از تبعید بازگشته بودیم، برای خدای اسرائیل ۱۲ گاو، ۹۶ قوچ و ۷۷ بره به عنوان قربانی سوختنی تقدیم نمودیم و ۱۲ بز نر نیز برای کفارهٔ گناه خود قربانی کردیم.

Xu qaƣda ǝsli elip ketilgǝnlǝrning ǝwladliri, yǝni sürgünlüktin ⱪaytⱪanlar Israillarning Hudasiƣa «kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ» süpitidǝ pütkül Israil üqün on ikki torpaⱪ, toⱪsan altǝ ⱪoqⱪar, yǝtmix yǝttǝ ⱪoza sundi, yǝnǝ gunaⱨ ⱪurbanliⱪi süpitidǝ on ikki tekǝ sundi; bularning ⱨǝmmisi Pǝrwǝrdigarƣa atalƣan kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ idi.

36 وقتی نامهٔ پادشاه به امرا و حکام او در غرب رود فرات داده شد، همگی آنان پشتیبانی خود را از قوم و ساختن خانۀ خدا اعلام داشتند.

Ular padixaⱨning yarliⱪ hǝtlirini padixaⱨning waliyliriƣa wǝ Dǝryaning bu ƣǝrb tǝripidiki ⱨɵkümdarlarƣa tapxuruwidi, ular hǝlⱪⱪǝ wǝ Hudaning ɵyining ixliriƣa izqil yardǝm bǝrdi.