< حِزِقیال 6 >

خداوند به من فرمود: 1
And the word of the Lord came to me, saying:
«ای پسر انسان، به کوههای اسرائیل چشم بدوز و بر ضد آنها پیشگویی کن، 2
“Son of man, set your face toward the mountains of Israel, and you shall prophesy against them,
و بگو: «ای کوههای اسرائیل، پیغام خداوند یهوه را بشنوید که بر ضد شما و رودخانه‌ها و دره‌هاست. جنگی علیه شما بر پا خواهم نمود تا بتخانه‌هایتان نابود گردند. 3
and you shall say: O mountains of Israel, listen to the word of the Lord God! Thus says the Lord God to the mountains and hills and cliffs and valleys: Behold, I will lead over you the sword. And I will destroy your exalted places.
مذبحهایتان ویران خواهند شد و مذبحهای بخورتان در هم خواهند شکست؛ و من مردمانتان را پیش بتهایتان خواهم کشت. 4
And I will demolish your altars. And your graven images will be broken apart. And I will throw down your slain before your idols.
اجساد بنی‌اسرائیل را پیش بتهایشان خواهم افکند و استخوانهای پرستندگان آنها را در میان مذبحها خواهم پراکند. 5
And I will lay the dead bodies of the sons of Israel before the face of your idols. And I will scatter your bones around your altars.
هر جا سکونت گزینید، ویرانی خواهد بود. من بتکده‌ها، مذبحها، بتها، مذبحهای بخور و تمام وسایل بت‌پرستی دیگر را که ساخته‌اید نابود خواهم کرد. 6
In all of your habitations, the cities will be made desolate, and the exalted places will be torn down and scattered. And your altars will be broken and destroyed. And your idols will cease to exist. And your shrines will be crushed. And your works will be wiped away.
آنگاه که دیارتان از اجساد پر شد خواهید دانست که من یهوه هستم. 7
And the slain will fall in your midst. And you shall know that I am the Lord.
«اما برخی از شما را از هلاکت رهایی خواهم بخشید و ایشان را در میان قومهای جهان پراکنده و تبعید خواهم کرد. 8
And I will leave among you those who will escape the sword among the Gentiles, when I will have dispersed you upon the earth.
در آنجا مرا به یاد خواهند آورد و خواهند دانست که من ایشان را مجازات نموده‌ام، زیرا دل خیانتکار ایشان از من دور گشته و به سوی بتها کشیده شده است. آنگاه ایشان به سبب تمام کارهای زشتی که مرتکب گردیده‌اند، از خود بیزار شده، 9
And your liberated shall remember me among the nations to which they were led away as captives. For I have crushed their heart, which fornicated and withdrew from me, and their eyes, which fornicated after their idols. And they will be displeased with themselves over the evils that they have done by all their abominations.
خواهند دانست که من یهوه هستم و هشدارهای من بیهوده نبوده است.» 10
And they shall know that I, the Lord, have not spoken in vain, that I would do this evil to them.”
خداوند یهوه می‌فرماید: «با غم و اندوه به سر و سینهٔ خود بزن و به سبب شرارتهای قوم خود آه و ناله کن، زیرا به‌زودی از جنگ و قحطی و بیماری هلاک خواهند شد. 11
Thus says the Lord God: “Strike with your hand, and stomp with your foot, and say: ‘Alas, to all the abominations of the evils of the house of Israel!’ For they will fall by the sword, by famine, and by pestilence.
آنانی که در تبعیدند از مرض خواهند مرد، کسانی که در سرزمین اسرائیل به سر می‌برند در جنگ کشته خواهند شد، و آنانی که باقی بمانند در محاصره در اثر قحطی و گرسنگی از پای در خواهند آمد. به این ترتیب شدت خشم خود را بر ایشان خواهم ریخت. 12
Whoever is far away will die of pestilence. But whoever is near will fall by the sword. And whoever remains and is besieged will die by famine. And I will fulfill my indignation among them.
وقتی جنازه‌های ایشان در میان بتها و مذبحها، روی تپه‌ها و کوهها و زیر درختان سبز و بلوطهای بزرگ بیفتد، یعنی در جای‌هایی که به بتهایشان هدیه تقدیم می‌کردند، آنگاه خواهند فهمید که من یهوه هستم. 13
And you shall know that I am the Lord, when your slain will be in the midst of your idols, all around your altars, on every exalted hill, and on the summits of all the mountains, and under every dense tree, and under every leafy oak: the places where they burned sweet-smelling incense to all their idols.
همگی ایشان را از بین خواهم برد و شهرهایشان را از بیابان جنوب تا ربله در شمال، ویران خواهم ساخت تا بدانند که من یهوه هستم.» 14
And I will extend my hand over them. And I will make the earth desolate and destitute: from the desert of Riblah to all their dwelling places. And they shall know that I am the Lord.”

< حِزِقیال 6 >