حِزِقیال 47

1 آن مرد بار دیگر مرا به راه ورودی خانهٔ خدا آورد. دیدم رودخانه‌ای از زیر آستانهٔ خانهٔ خدا به طرف مشرق جاری است و از سمت راست خانه، یعنی از سمت جنوبی قربانی می‌گذرد.

Then he brought me back unto the entrance of the house, and lo! waters coming forth from under the threshold of the house eastward, because the front of the house, was to the east, —and the waters, were coming down from beneath, from the right side of the house, on the south of the altar.

2 سپس، مرا از راه دروازهٔ شمالی از حیاط بیرون آورد و از آنجا دور زده، به دروازهٔ شرقی حیاط بیرونی رفتیم. در آنجا دیدم آب رودخانه از سمت جنوبی دروازهٔ شرقی جاری بود.

Then he brought me out by way of the north gate, and took me round by an outer way, unto an outer gate that which looketh eastward—and lo! waters trickling forth out of the right side.

3 آن مرد با چوب اندازه‌گیری خود پانصد متر در طول رودخانه به طرف شرق اندازه گرفت و در آنجا مرا با خود از آب عبور داد. آب در این نقطه از رودخانه به قوزک پایم می‌رسید.

When the man went forth with a measuring line in his hand, then measured he a thousand, by the cubit, and caused me to pass through the waters—waters reaching to the ankles.

4 پانصد متر دیگر در طول رودخانه اندازه گرفت و باز به من گفت که از آن عبور کنم. این دفعه آب تا زانویم می‌رسید.

Then measured he a thousand, and caused me to pass through the waters—waters reaching to the knees, —and again measured he a thousand, and caused me to pass through-waters reaching to the loins.

5 پانصد متر دورتر از آن آب تا کمرم می‌رسید. پانصد متر دیگر پیمود و این بار رودخانه به قدری عمیق بود که نمی‌توانستم از آن عبور کنم و مجبور بودم شناکنان از آن بگذرم.

Then measured he a thousand—a river which I could not pass through—for the waters had risen-waters to swim in, a river, that could not be forded.

6 او به من گفت آنچه را که دیده‌ام به خاطر بسپارم؛ بعد مرا از کنار آن رودخانه بازگرداند.

Then said he unto me Hast thou seen son of man? Then he took me along and caused me to return to the bank of the river.

7 به هنگام بازگشت دیدم در دو طرف رودخانه درختان زیادی سبز شده‌اند!

When I returned, then lo! by the bank of the river, trees very many, —on this side and on that side.

8 او به من گفت: «این رودخانه از میان بیابان و درهٔ اردن به سمت شرق جاری است و به دریای مرده می‌ریزد و در آنجا آبهای شور را شفا می‌دهد و آنها را پاک و گوارا می‌گرداند.

And he said unto me, These waters, are going forth unto the region toward the east and shall go down unto the waste plain, and shall enter the sea, unto the sea being led forth, then shall the waters be healed;

9 هر چیزی که با آب این رودخانه تماس پیدا کند، زنده می‌شود. ماهیان دریای مرده بی‌نهایت زیاد می‌شوند، چون آبهایش شفا می‌یابند. به هر جا که این آب جاری شود، در آنجا حیات پدید می‌آورد.

And it shall come to pass that every living soul that swarmeth whithersoever the rivers shall come, shall live, and the fish shall become a very great multitude; for these waters have come thither, that they may be healed so shall everything live whithersoever the river cometh.

10 ماهیگیران در ساحل دریای مرده می‌ایستند و از عین جدی تا عین عجلایم مشغول ماهیگیری می‌شوند. ساحل آن پر از تورهای ماهیگیری خواهد شد که برای خشک شدن، آنها را جلوی آفتاب پهن کرده‌اند. دریای مرده مثل دریای مدیترانه از انواع ماهیها پر خواهد شد.

And it shall come to pass that there shall stand by it fishers, from En-gedi even unto En-eglaim, places for spreading out nets, shall they be, —after their kind, shall be their fish, like the fish of the great sea exceeding many.

11 ولی مردابها و باتلاقهایش شفا نخواهند یافت، بلکه همان‌طور شور باقی خواهند ماند.

the swamps thereof and the pools thereof, shall not be healed to salt, have they been given up.

12 در سواحل دریای مرده انواع درختان میوه خواهند رویید که برگهایشان هرگز پژمرده نخواهند شد و درختان همیشه پر میوه خواهند بود و هر ماه محصول تازه به بار خواهند آورد، چون با آب رودخانه‌ای که از خانهٔ خدا جاری است، آبیاری خواهند شد. میوهٔ آنها خوراک مقوی و برگهای آنها شفابخش خواهد بود.»

And, by the river, shall grow up on the bank thereof on this side and on that side every tree for food the leaf whereof, shall not fade, neither shall fail the fruit thereof, by its months, shall it break forth, for, as for the waters thereof, out of the sanctuary, are they coming forth, —and the fruit thereof shall be, for food, and, the leaf thereof, for healing.

13 خداوند یهوه می‌فرماید: «سرزمین اسرائیل باید به این ترتیب میان دوازده قبیلهٔ اسرائیل تقسیم شود: به قبیلهٔ یوسف (افرایم و منسی) دو قسمت داده شود،

Thus saith My Lord Yahweh, This shall be the boundary whereby ye shall take your inheritances in the land, according to the twelve tribes of Israel, —Joseph shall have portions.

14 ولی به هر یک از قبیله‌های دیگر یک قسمت به طور مساوی داده شود. من برای پدرانتان قسم خورده بودم که این زمین را به ایشان بدهم، پس، حال، این زمین ملک شما خواهد بود.

so shall ye inherit it each man like his brother, as to which I lifted my hand to give it to your fathers, —so shall this land fall to you as an inheritance.

15 «مرز شمالی از دریای مدیترانه تا شهر حتلون و از آنجا تا گذرگاه حمات و از آنجا تا شهر صدد ادامه می‌یابد،

This then shall be the boundary of the land, —on the north side, from the great sea by the way of Hethlon to the entering, in of Zedad;

16 سپس به سمت بیروته و سبرایم که در مرز میان دمشق و حمات قرار دارند پیش می‌رود و به شهر تیکن که در سرحد حوران است، ختم می‌شود.

Hamath Berothah, Sibraim, which is between the boundary of Damascus and the boundary of Hamath, —Hazer-hatticon, which is by the boundary of Hauran.

17 پس مرز شمالی از دریای مدیترانه تا شهر عینون در شرق خواهد بود و حمات و دمشق در شمال آن قرار خواهند داشت.

Thus shall there be a boundary, from the sea Hazar-enin the boundary of Damascus, even the north northward and the boundary of Hamath, —even the north, side.

18 «مرز شرقی، از شهر عینون تا کوه حوران خواهد بود. سپس از آنجا به سمت غرب پیچیده در دماغهٔ جنوبی دریای جلیل به رود اردن می‌رسد. از آنجا در امتداد رود اردن پیش می‌رود و از کنار دریای مرده گذشته به تامار می‌رسد و اسرائیل را از جلعاد جدا می‌کند. زمین حوران، دمشق و جلعاد در شرق آن قرار خواهند داشت.

And for the east side, from between Hauran and Damascus and from between Gilead and the land of Israel the Jordan, from the boundary by the sea eastward, shall ye measure—even the east side.

19 «مرز جنوبی از تامار تا چشمه‌های مریبوت قادش کشیده شده، از آنجا در مسیر رودخانهٔ مرزی مصر امتداد یافته، به دریای مدیترانه می‌رسد.

And for the south side southward, from Tamar as far as the waters of Meriboth-kadesh, towards the torrent bed unto the great sea, —even the south side southward.

20 «مرز غربی از انتهای مرز جنوبی آغاز شده در امتداد دریای مدیترانه ادامه می‌یابد و به مرز شمالی ختم می‌شود.

And for the west side, the great sea, from the boundary as far as over against the entering in of Hamath— this is the west side.

21 «زمین محدود میان این مرزها باید بین قبایل اسرائیل تقسیم شود.

So then ye shall apportion this land to you by the tribes of Israel. —

22 زمین را چون یک ارث برای خودتان و برای غریبان و خانواده‌های ایشان که در میان شما هستند، تقسیم نمایید. آنها باید از همان حقوق و مزایای شما اسرائیلی‌ها برخوردار باشند.

And it shall come to pass that ye shall divide it by lot as an inheritance, to yourselves and to the sojourners who are sojourning in your midst, who have begotten children in your midst, —so shall they be to you as a native among the sons of Israel with you, shall they cast lots for an inheritance, in the midst of the tribes of Israel.

23 سهم این غریبه‌ها باید از زمینهای قبیله‌ای که در آن زندگی می‌کنند، به ایشان داده شود. این را من که خداوند یهوه هستم گفته‌ام.»

And it shall be that with whatsoever tribe the sojourner hath become a sojourner, there shall ye give his inheritance, Declareth My Lord Yahweh.