حِزِقیال 46

1 خداوند یهوه می‌فرماید: «دروازهٔ شرقی حیاط داخلی، شش روز هفته بسته باشد، ولی در روز شَبّات و روزهای اول ماه باز شود.

Thus hath said the Lord Eternal, The gate of the inner court that looketh toward the east shall remain locked the six working days; but on the sabbath day shall it be opened, and on the new-moon day shall it be opened.

2 حاکم از حیاط بیرونی وارد اتاق بزرگ محوطهٔ دروازه شود و کنار چارچوب دروازه بایستد و در حالی که کاهن، قربانی سوختنی و قربانی سلامتی او را تقدیم می‌کند، در آستانهٔ دروازه عبادت کند، سپس از دروازه خارج شود. دروازه تا غروب باز بماند.

And the prince shall enter by the way of the porch of the gate, from without, and shall stand by the door-post of the gate, and the priests shall prepare his burnt-offering and his peace-offerings, and he shall bow himself down at the threshold of the gate, and he shall then go forth; but the gate shall not be locked until the evening.

3 قوم باید در روزهای شَبّات و روزهای اول ماه، جلوی این دروازه خداوند را پرستش نمایند.

And the people of the land shall bow themselves down at the door of this same gate on the sabbaths and on the new-moons before the Lord.

4 «قربانیهای سوختنی که حاکم در روزهای شَبّات به خداوند تقدیم می‌کند، شش بره بی‌عیب و یک قوچ بی‌عیب باشند.

And the burnt-offering which the prince is to offer unto the Lord, shall be on the sabbath-day six sheep without blemish, and a ram without blemish;

5 هدیهٔ آردی که او با هر قوچ تقدیم می‌کند، باید یک ایفه باشد، ولی برای بره‌ها هر مقدار هدیه که بخواهد می‌تواند بدهد. همراه هر ایفه آرد، یک هین روغن زیتون نیز تقدیم کند.

And as a meat-offering an ephah for the ram, and for the sheep a meat-offering as his hand may be able to give, and a hin of oil for every ephah.

6 در روز اول ماه، یک گاو جوان بی‌عیب، شش بره و یک قوچ بی‌عیب بیاورد.

And on the day of the new moon, a young bullock without blemish, and six sheep and a ram; without blemish shall they be.

7 هدیهٔ آردی که او با هر گاو تقدیم می‌کند باید یک ایفه باشد و برای هر قوچ نیز یک ایفه. ولی برای بره‌ها هر مقدار هدیه که بخواهد می‌تواند بدهد، همراه هر ایفه آرد، یک هین روغن زیتون نیز تقدیم کند.

And an ephah for the bullock, and an ephah for the ram, shall he prepare as a meat-offering, and for the sheep according as his means may reach, and a hin of oil for every ephah.

8 «حاکم باید از راه اتاق بزرگ دروازه داخل شده، از همان راه نیز خارج شود.

And when the prince doth enter, he shall go in by the way of the porch of the gate, and by the same way shall he go forth.

9 اما هنگام عیدها، وقتی قوم برای عبادت خداوند می‌آیند، کسانی که از دروازهٔ شمالی وارد خانهٔ خدا می‌شوند باید از دروازهٔ جنوبی خارج شوند و کسانی که از دروازهٔ جنوبی وارد شده‌اند باید از دروازهٔ شمالی بیرون بروند. هیچ‌کس حق ندارد از دروازه‌ای که وارد شده خارج شود، بلکه باید از دروازهٔ مقابل بیرون رود.

But when the people of the land come before the Lord on the appointed feasts, he that entereth in by the way of the north gate to bow himself down shall go out by the way of the south gate; and he that entereth by the way of the south gate shall go out by the way of the north gate: he shall not return by the way of the gate whereby he came in; but by that opposite to him shall he go out.

10 در این عیدها، حاکم باید همراه مردم باشد، وقتی آنها داخل می‌شوند او نیز داخل شود و وقتی خارج می‌شوند او هم خارج شود.

And as for the prince—in the midst of them, when they go in, shall he go in; and when they go out, shall they go out [together].

11 «بنابراین، در عیدها و جشنهای مقدّس، با هر گاو جوان یک ایفه آرد تقدیم شود و با هر قوچ هم یک ایفه؛ ولی برای بره‌ها هر مقدار که بخواهند می‌توانند هدیه کنند. همراه هر ایفه آرد، یک هین روغن زیتون نیز تقدیم شود.

And on the feasts and on the appointed festivals shall the meat-offering be an ephah for each bullock, and an ephah for each ram, and for the sheep as his hand may be able to give, and a hin of oil for every ephah.

12 هر وقت که حاکم بخواهد هدیهٔ داوطلبانه تقدیم کند، خواه هدیهٔ او قربانی سوختنی باشد و خواه قربانی سلامتی، باید دروازهٔ شرقی حیاط داخلی برایش باز شود تا بتواند قربانیهایش را مثل قربانیهای روز شَبّات تقدیم کند. بعد او باید از همان راه بیرون برود و پشت سر او دروازه بسته شود.

And when the prince doth prepare as a voluntary gift a burnt-offering, or a peace-offering, as a voluntary gift unto the Lord: then shall be opened for him the gate that looketh toward the east, and he shall prepare his burnt-offering and his peace-offering, as he usually doth on the sabbath-day; and he shall go out, and the gate shall be locked after his going out.

13 «هر روز صبح باید یک برهٔ یک ساله بی‌عیب، به عنوان قربانی سوختنی به خداوند تقدیم شود.

And a sheep of the first year without blemish shalt thou prepare as a burnt-offering every day unto the Lord: morning by morning shalt thou prepare it.

14 همچنین هر روز صبح هدیهٔ آردی که از یک ششم ایفه آرد نرم و یک سوم هین روغن زیتون تشکیل شده باشد، تقدیم شود. این یک قانون دائمی است که هر روز صبح یک بره و هدیهٔ آردی همراه با روغن زیتون به عنوان قربانی روزانه، به خداوند تقدیم شود.»

And as a meat-offering shalt thou prepare with it, morning by morning, the sixth part of an ephah, and the third of a hin of oil, to mingle with the fine flour—a meat-offering unto the Lord, as ordinances for ever continually.

15

Thus shall they prepare the sheep, and the meat-offering, and the oil, morning by morning, as a continual burnt-offering.

16 خداوند یهوه می‌فرماید: «اگر حاکم قطعه زمینی به یکی از پسرانش هدیه کند، آن زمین برای همیشه به او تعلق خواهد داشت.

Thus hath said the Lord Eternal, If the prince make gift unto any one of his sons, it is his inheritance, it shall belong to his sons: it shall be their possession as their inheritance.

17 ولی اگر به یکی از غلامانش زمینی ببخشد، آن غلام فقط می‌تواند آن زمین را تا سال آزادی خود نگه دارد. بعد آن زمین باید به حاکم پس داده شود. دارایی حاکم فقط به پسرانش به ارث می‌رسد.

But if he make a gift of his inheritance to one of his servants: then shall it remain his to the year of freedom, when it shall return to the prince; but his inheritance shall only remain for his sons.

18 حاکم حق ندارد ملک افراد قومم را غصب نماید و ایشان را از میان ملک خودشان بیرون کند. اگر او بخواهد به پسرانش زمینی ببخشد باید از املاک خود بدهد.»

But the prince shall not take any thing from the inheritance of the people, to wrong them out of their possession: out of his own possession can he give an inheritance to his sons; in order that not one of my people be deprived of his possession.

19 سپس، آن مرد از دری که کنار دروازه بود، مرا به اتاقهای مقدّس کاهنان که رو به شمال بودند آورد. آنجا در انتهای سمت غربی اتاقها، او جایی را به من نشان داد

And then he brought me through the entry, which was at the side of the gate, into the holy chambers for the priests, which looked toward the north: and, behold, there was a place by the back wall on the west side.

20 و گفت: «در اینجا کاهنان گوشت قربانی جرم و قربانی گناه را می‌پزند و با آردی که هدیه می‌شود نان درست می‌کنند. این کارها را در اینجا انجام می‌دهند تا چیزی از این قربانیهای مقدّس به حیاط بیرونی برده نشود و به قوم صدمه‌ای نرسد.»

And he said unto me, This is the place where the priests shall boil the trespass-offering and the sin-offering, where [also] they shall bake the meat-offering; so as not to carry the same out into the outer court, to mingle with the people.

21 بار دیگر مرا به حیاط بیرونی آورد و به هر یک از چهار گوشهٔ حیاط برد. در هر گوشهٔ حیاط، اتاق بزرگی به طول بیست متر و عرض پانزده متر دیدم.

Then did he lead me forth into the outer court, and caused me to pass along the four corners of the court; and, behold, in every corner of the court there was a court.

22

In the four corners of the court there were uncovered courts of forty cubits in length and thirty in breadth: there was one measure for all these four in the corners.

23 دور تا دور داخل این اتاق طاقچه‌ای سنگی چسبیده به دیوار با اجاقی در زیر آن قرار داشت که برای طبخ به کار می‌رفت.

And there was a shelf of masonry round about in them, round about all these four, and it was furnished with hearths for boiling under the shelves round about.

24 او به من گفت: «خادمین خانهٔ خدا قربانیهایی را که قوم تقدیم می‌کنند، در این اتاقها می‌پزند.»

Then said he unto me, These are the places of those that boil, where the servants of the house shall boil the sacrifice of the people.