حِزِقیال 33

1 خداوند در پیغامی دیگر به من فرمود: «ای پسر انسان، به قوم خود بگو که اگر لشکری به جنگ سرزمینی بفرستم و مردم آن سرزمین هم یک دیدبان انتخاب کنند،

上主的話傳給我說：「

2

人子，你應告訴你民族的子女，向他們說：當我使刀劍臨於一地，那地的百姓就應從自己的人中選出一人，立他作為他們的警衛，

3 و آن دیدبان وقتی نزدیک شدن سپاه دشمن را ببیند شیپور خطر را به صدا درآورد و به ایشان خبر دهد،

他一見刀劍臨近那地，就吹號筒，警告人民；

4 آنگاه اگر کسی شیپور خطر را بشنود و به آن توجه نکند و به دست دشمن کشته شود، خونش به گردن خودش خواهد بود.

人民聽見號筒的聲音，若不加戒備；刀劍來了，將他除掉，他的血債應歸他自己承當，

5 زیرا اگرچه صدای شیپور را شنیده، اما به آن اهمیت نداده، پس خودش مقصر است. اگر او به اخطار توجه می‌کرد، جانش را نجات می‌داد.

因為他聽見號聲，而不加戒備，他的血債應由他自己承當，那發警告的必安全無恙。

6 ولی اگر دیدبان ببیند که سپاه دشمن می‌آید، اما شیپور خطر را ننوازد و به قوم خبر ندهد، او مسئول مرگ ایشان خواهد بود. آنها در گناهانشان می‌میرند. ولی من آن دیدبان را مسئول مرگ آنان خواهم دانست.

警衛若見刀劍來臨，卻不吹號筒，人民因此沒有受到警告；刀劍來了，即便除掉他們中一人，這人雖因自己的罪惡被除掉，但我也要由警衛手中追討他的血債。

7 «ای پسر انسان، من تو را به دیدبانی قوم اسرائیل تعیین کرده‌ام. پس به آنچه که می‌گویم، گوش کن و از طرف من به ایشان خبر بده.

人子，我也這樣立你作以色列家族的警衛；你聽了我口中的話，應代我警告他們。

8 وقتی به شخص شریر بگویم:”تو خواهی مرد!“و تو به او هشدار ندهی تا از راه بد خود بازگشت کند، آنگاه آن شخص در گناهش خواهد مرد، ولی تو را مسئول مرگ او خواهم دانست.

為此，當我告訴惡人：『惡人，你必喪亡! 』你若不講話，也不警告惡人離開邪道，那惡人雖因自己的罪惡而喪亡，但我要由你手中追討他的血債。

9 اما اگر به او خبر دهی تا از راه بد خود بازگشت نماید و او این کار را نکند، وی در گناه خودش خواهد مرد، ولی تو دیگر مسئول نخواهی بود.»

你若警告惡人叫他離開邪道，但他不肯歸正，離開邪道，他必因自己的罪惡而喪亡，你卻救了自己。」「

10 «ای پسر انسان به قوم اسرائیل بگو: شما می‌گویید:”گناهان ما برای ما یک بار سنگین است. به سبب گناه، ضعیف و ناتوان شده‌ایم، پس چطور می‌توانیم زنده بمانیم؟“

人子，你應告訴以色列家族：你們曾這樣說：『我的過犯和罪惡重壓著我們，我們必因此消滅，我們還怎能生存﹖』

11 به ایشان بگو خداوند یهوه می‌فرماید:”به حیات خود قسم، من از مردن شخص شرور خشنود نمی‌شوم، بلکه از این خشنود می‌شوم که شخص شرور از راههای بد خود بازگشت کند و زنده بماند. ای اسرائیل، بازگشت کنید! از راههای بد خود بازگشت کنید! چرا بمیرید؟“

你要告訴他們：我指著我的生命起誓──吾主上主的斷語──我決不喜歡惡人喪亡，但卻喜歡惡人歸正，離開邪道，好能生存。以色列家族啊! 歸正罷! 歸正罷! 離開你們的邪道罷! 何必要死去呢﹖

12 زیرا اگر مرد درستکار به طرف گناه برگردد، اعمال نیکش او را نجات نخواهد داد. اگر شخص شرور هم توبه کند و از گناهانش دست بکشد، گناهان گذشتهٔ او باعث هلاکتش نمی‌شود.

人子，你要告訴你民族的子女：義人的正義在他犯罪之日不能救他；惡人的罪過在惡人悔改之日，也不會使它喪亡在他罪過中；義人在他犯罪之日，不能因著他的正義而生存。

13 «من می‌گویم که آدم درستکار زنده می‌ماند. ولی اگر گناه کند و انتظار داشته باشد کارهای خوب گذشته‌اش او را نجات دهد، باید بداند که هیچ‌کدام از کارهای خوب او به یاد آورده نخواهد شد؛ وی را برای گناهانش هلاک می‌کنم.

幾時我向義人說：他必生存；但他卻依仗自己的正義行惡，他所有的正義必不再被記念，他必因他所犯的罪惡而喪亡。

14 هنگامی که به شخص شرور بگویم که می‌میرد و او از گناهانش دست بکشد و به راستی و انصاف عمل کند،

幾時我向惡人說：你必喪亡；但他由罪惡中悔改，且遵行法律和正義，

15 یعنی اگر آنچه را که گرو گرفته است، پس بدهد؛ مالی را که دزدیده است، به صاحبش برگرداند؛ در راه راست قدم بردارد و بدی نکند؛ در این صورت، حتماً زنده خواهد ماند و نخواهد مرد.

清償抵押，歸還劫物，遵行生命的誡命，再不作惡，他必生存，不致死亡。

16 هیچ‌یک از گناهان گذشته‌اش به حساب نخواهند آمد و او زنده خواهد ماند، زیرا به خوبی و راستی روی آورده است.

他所犯的一切罪過，不再被提起，因他遵行法律和正義，必定生存。

17 «با وجود این، قوم تو می‌گویند که خداوند بی‌انصاف است! ولی بی‌انصافی از جانب آنهاست، نه از جانب من!

如果你民族的子女還說：『吾主的作法不公平。』其實是他們的作法不公平。

18 چون باز هم به شما می‌گویم که اگر شخص درستکار به گناه و بدی روی بیاورد، خواهد مرد.

幾時義人離棄正義而去行惡，他必因此而喪亡；

19 ولی اگر شخص شرور از بدی و شرارت خود دست بکشد و به راستی عمل کند، زنده خواهد ماند.

幾時惡人離棄罪惡，而遵行法律和正義，他必因此而生存。

20 با وجود این، می‌گویید که خداوند عادل و با انصاف نیست. ای بنی‌اسرائیل، بدانید که من هر یک از شما را مطابق اعمالش داوری خواهم کرد.»

你們怎麼還說：『吾主的作法不公平﹖』以色列家族，我必照你們每人的行為審判你們。」

21 در سال دوازدهم تبعیدمان، در روز پنجم از ماه دهم، شخصی که از اورشلیم فرار کرده بود، نزد من آمد و گفت: «شهر به دست دشمن افتاده است!»

我們充軍後十一年十月五日，有一個從耶路撒冷逃到我這裏的人說：『京城陷落了。』

22 عصر روز قبل، یعنی یک روز پیش از آمدن این شخص، دست خداوند بر من قرار گرفته و زبانم را باز کرده بود. پس، روز بعد که او آمد توانستم دوباره حرف بزنم.

在逃難者來的前一晚上，上主的手臨於我，開了我的口；及至他早晨來到我這裏以前，我的口已開了，我不再作啞吧。

23 سپس این پیغام بر من نازل شد:

上主的話傳給我說：「

24 «ای پسر انسان، بازماندگان پراکندهٔ یهودا که در میان شهرهای ویران شده به سر می‌برند، می‌گویند:”ابراهیم فقط یک نفر بود، با وجود این صاحب تمام سرزمین شد! پس ما که تعدادمان زیاد است به‌یقین خواهیم توانست به آسانی آن را پس بگیریم!“

人子，在以色列地區住在那些廢墟裏的人仍說道：亞巴郎只一個人就佔據了此地，我們人數眾多，此地應歸我們佔有。

25 به ایشان بگو خداوند یهوه می‌فرماید:”شما گوشت را با خون می‌خورید، بت می‌پرستید و آدم می‌کشید. آیا خیال می‌کنید به شما اجازه می‌دهم صاحب این سرزمین شوید؟

為此你應告訴他們：吾主上主這樣說：你們吃了帶血的祭物，舉目仰望了你們的偶像，且殺人流血，而你們還要佔據此地﹖

26 ای آدمکشان، ای بت‌پرستان، ای زناکاران، آیا شایسته هستید که صاحب این سرزمین شوید؟“

你們仍仗著刀劍，行醜惡之事，每人玷污近人的妻子，而你們還要佔據此地﹖

27 «به حیات خود قسم، آنهایی که در شهرهای ویران شده به سر می‌برند با شمشیر کشته می‌شوند. آنانی که در صحرا ساکنند، خوراک جانوران وحشی می‌شوند و کسانی که در قلعه‌ها و غارها هستند با بیماری می‌میرند.

你應告訴他們：吾主上主這樣說：我指著我的生命起誓：那在廢墟中的，必喪身刀下；在原野的，我要把他們交給野獸吞噬；在堡壘和山洞中的，必死於瘟疫。

28 این سرزمین را متروک و ویران می‌گردانم و به غرور و قدرت آن پایان می‌دهم. آبادی‌های کوهستانی اسرائیل چنان ویران می‌شوند که حتی کسی از میان آنها عبور نخواهد کرد.

我要使此地變為沙漠和荒野，使她再不能誇耀自己的勢力；我要使以色列的山變為荒丘，再無人經過。

29 وقتی مملکت اسرائیل را به سبب گناهان ساکنانش خراب کنم، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.

為了他們所行的醜惡，我使此地變為沙漠和荒野時，他們必承認我是上主。

30 «ای پسر انسان، قوم تو وقتی در کنار در خانه‌های خود و در کنار دیوار شهر جمع می‌شوند دربارهٔ تو می‌گویند:”بیایید نزد او برویم و گوش بدهیم که از طرف خداوند به ما چه می‌گوید.“

人子，你民族的子女在牆下及他們的門口，彼此談論你說：來，我們去聽聽由上主那裏傳出了什麼話﹖

31 آنگاه می‌آیند و در حضور تو می‌نشینند و گوش می‌دهند. ولی قصدشان این نیست که آنچه من به ایشان می‌گویم، انجام دهند. آنها فقط به زبان، مرا می‌پرستند، ولی در عمل در پی منافع خود هستند.

他們便成群結隊地來到你這裏，像我的百姓般坐在你面前，聽你的話，但不去實行；他們口頭上說的是甜言蜜語，但他們的心卻在追求不義的利益。

32 تو برای ایشان مطربی هستی که با ساز و آواز دلنشین آنها را سرگرم می‌کند. سخنانت را می‌شنوند، ولی به آنها عمل نمی‌کنند.

你對他們好像唱情歌的人，歌喉悅耳，彈奏美妙；他們喜歡聽你說的話，卻不去實行。

33 اما وقتی همهٔ سخنانی که گفته‌ای واقع شوند، که البته واقع خواهند شد، آنگاه خواهند دانست که یک نبی در میان ایشان بوده است.»

當這事來時──看，已來了! ──他們必承認在他們中有位先知。」