حِزِقیال 29

1 در سال دهم تبعیدمان، در روز دوازدهم ماه دهم، این پیغام از جانب خداوند بر من نازل شد:

In the tenth year, the tenth month, the eleventh day of the month, the word of the Lord came to me, saying:

2 «ای پسر انسان، رو به سوی مصر نموده، بر ضد پادشاه و تمام مردم آن پیشگویی کن.

Son of man, set thy face against Pharao king of Egypt: and thou shalt prophesy of him, and of all Egypt:

3 به ایشان بگو که خداوند یهوه می‌فرماید: ای پادشاه مصر، ای اژدهای بزرگ که در وسط رودخانه‌ات خوابیده‌ای، من دشمن تو هستم. چون گفته‌ای:”رود نیل مال من است! من آن را برای خود درست کرده‌ام!“

Speak, and say: Thus saith the Lord God: Behold, I come against thee, Pharao king of Egypt, thou great dragon that liest in the midst of thy rivers, and sayest: The river is mine, and I made myself.

4 پس، من قلابها را در چانه‌ات می‌گذارم و تو را با ماهی‌هایی که به پوست بدنت چسبیده‌اند به خشکی می‌کشانم.

But I will put a bridle in thy jaws: and I will cause the fish of thy rivers to stick to thy scales: and I will draw thee out of the midst of thy rivers, and all thy fish shall stick to thy scales.

5 تو را با تمام ماهی‌ها در خشکی رها می‌کنم تا بمیرید. لاشه‌های شما در صحرا پراکنده خواهد شد و کسی آنها را جمع نخواهد کرد. من شما را خوراک پرندگان و جانوران وحشی می‌کنم.

And I will cast thee forth into the desert, and all the fish of thy river: thou shalt fall upon the face of the earth, thou shalt not be taken up, nor gathered together: I have given thee for meat to the beasts of the earth, and to the fowls of the air.

6 آنگاه تمام مردم مصر خواهند دانست که من یهوه هستم.» خداوند می‌فرماید: «ای مصر، تو برای قوم اسرائیل عصای ترک خورده‌ای بیش نبودی.

And all the inhabitants of Egypt shall know that I am the Lord: because thou hast been a staff of a reed to the house of Israel.

7 وقتی اسرائیل به تو تکیه کرد، تو خرد شدی و شانه‌اش را شکستی و او را به درد و عذاب گرفتار کردی.

When they took hold of thee with the hand thou didst break, and rent all their shoulder: and when they leaned upon thee, thou brokest, and weakenest all their loins.

8 بنابراین، من که خداوند یهوه هستم به تو می‌گویم که لشکری به جنگ تو می‌آورم و تمام انسانها و حیواناتت را از بین می‌برم.

Therefore thus saith the Lord God: Behold, I will bring the sword upon thee: and cut off man and beast out of thee.

9 سرزمین مصر به ویرانه‌ای تبدیل خواهد شد و مصری‌ها خواهند دانست من یهوه هستم. «چون گفتی:”رود نیل مال من است! من آن را درست کرده‌ام!“

And the land of Egypt shall become a desert, and a wilderness: and they shall know that I am the Lord: because thou hast said: The river is mine, and I made it.

10 پس، من بر ضد تو و بر ضد رودخانه‌ات هستم و سرزمین مصر را از مِجدُل تا اَسوان و تا مرز حبشه به کلی ویران می‌کنم.

Therefore, behold I come against thee, and thy rivers: and I will make the land of Egypt utterly desolate, and wasted by the sword, from the tower of Syene, even to the borders of Ethiopia.

11 تا مدت چهل سال هیچ انسان یا حیوانی از آن عبور نخواهد کرد و آن کاملاً ویران و غیر مسکون خواهد بود.

The foot of man shall not pass through it, neither shall the foot of beasts go through it: nor shall it be inhabited during forty years.

12 مصر را از سرزمینهای ویران شدهٔ همسایه‌اش ویران‌تر می‌سازم و شهرهایش مدت چهل سال خراب می‌مانند و مصری‌ها را به سرزمینهای دیگر تبعید می‌کنم.»

And I will make the land of Egypt desolate in the midst of the lands that are desolate, and the cities thereof in the midst of the cities that are destroyed, and they shall be desolate for forty years: and I will scatter the Egyptians among the nations, and will disperse them through the countries.

13 خداوند یهوه می‌فرماید: «بعد از چهل سال، دوباره مصری‌ها را از ممالکی که به آنجا تبعید شده بودند، به مصر باز می‌آورم

For thus saith the Lord God: At the end of forty years I will gather the Egyptians from the people among whom they had been scattered.

14 تا در زمین فَتروس که در جنوب مصر قرار دارد و زادگاه خودشان است، زندگی کنند. ولی آنها قومی کم‌اهمیت و کوچک خواهند بود.

And I will bring back the captivity of Egypt, and will place them in the land of Phatures, in the land of their nativity, and they shall be there a low kingdom:

15 آنها از همهٔ قومها پست‌تر خواهند بود و دیگر خود را برتر از سایرین نخواهند دانست. من مصر را آنقدر کوچک می‌کنم که دیگر نتواند بر قومهای دیگر حکمرانی کند.

It shall be the lowest among other kingdoms, and it shall no more be exalted over the nations, and I will diminish them that they shall rule no more over the nations.

16 قوم اسرائیل نیز دیگر از مصر انتظار هیچ کمکی نخواهند داشت. هر وقت به فکر کمک گرفتن از مصر بیفتند، گناهی را که قبلاً از این لحاظ مرتکب شده بودند، به یاد خواهند آورد. پس خواهند دانست که من خداوند یهوه هستم.»

And they shall be no more a confidence to the house of Israel, teaching iniquity, that they may flee, and follow them: and they shall know that I am the Lord God.

17 در سال بیست و هفتم تبعیدمان، در روز اول ماه اول، از طرف خداوند این پیغام به من رسید:

And it came to pass in the seven and twentieth year, in the first month, in the first of the month: that the word of the Lord came to me, saying:

18 «ای پسر انسان، وقتی نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، با مملکت صور می‌جنگید، سربازانش آنقدر بارهای سنگین حمل کردند که موهای سرشان ریخت و پوست شانه‌هایشان ساییده شد. اما از آن همه زحمتی که در این جنگ کشیدند چیزی نصیب نِبوکَدنِصَّر و سربازانش نشد.

Son of man, Nabuchodonosor king of Babylon hath made his army to undergo hard service against Tyre: every head was made bald, and every shoulder was peeled: and there hath been no reward given him, nor his army for Tyre, for the service that he rendered me against it.

19 پس، من که خداوند یهوه هستم سرزمین مصر را به نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، می‌دهم تا ثروت آن را به یغما ببرد و هر چه دارد غارت کند و اجرت سربازانش را بدهد.

Therefore thus saith the Lord God: Behold, I will set Nabuchodonosor the king of Babylon in the land of Egypt: and he shall take her multitude, and take the booty thereof for a prey, and rifle the spoils thereof: and it shall be wages for his army.

20 بله، به جای اجرتش سرزمین مصر را به او می‌دهم، چون در طول آن سیزده سال در صور او برای من کار می‌کرد. من که خداوند یهوه هستم این را گفته‌ام.

And for the service that he hath done me against it: I have given him the land of Egypt, because he hath laboured for me, saith the Lord God.

21 «سرانجام روزی می‌رسد که من قدرت گذشتهٔ اسرائیل را به او باز می‌گردانم، و دهان تو را ای حِزِقیال خواهم گشود تا سخن بگویی؛ آنگاه مصر خواهد دانست که من یهوه هستم.»

In that day a horn shall bud forth to the house of Israel, and I will give thee an open mouth in the midst of them: and they shall know that I am the Lord.