< حِزِقیال 29 >

در سال دهم تبعیدمان، در روز دوازدهم ماه دهم، این پیغام از جانب خداوند بر من نازل شد: 1
Saning hato, khrah hato haih, ni hathlai hnetto na niah, Angraeng ih lok to kai khaeah angzoh,
«ای پسر انسان، رو به سوی مصر نموده، بر ضد پادشاه و تمام مردم آن پیشگویی کن. 2
kami capa, Izip siangpahrang Faro khaeah angqoi ah loe, anih hoi Izip prae kaminawk boih misa haih lok to taphong ah:
به ایشان بگو که خداوند یهوه می‌فرماید: ای پادشاه مصر، ای اژدهای بزرگ که در وسط رودخانه‌ات خوابیده‌ای، من دشمن تو هستم. چون گفته‌ای:”رود نیل مال من است! من آن را برای خود درست کرده‌ام!“ 3
Angraeng Sithaw mah, Khenah, Izip siangpahrang Faro, nang loe vapuinawk thungah na oh moe, Kai ih vapui loe kai ih ni, kaimah ni kaimah hanah ka sak, tiah kathui pahui pui, nang to kang tuk han.
پس، من قلابها را در چانه‌ات می‌گذارم و تو را با ماهی‌هایی که به پوست بدنت چسبیده‌اند به خشکی می‌کشانم. 4
Toe na kamhuh ah cakoih hoi kang tathok moe, nangmah ih vapui thung ih tanganawk to nang ih ahin ah ka kapsak boih han; nangmah ih vapuinawk thung hoiah kang tathok tahang moe, nangmah ih vapuinawk thung ih tanganawk to nang ih ahin ah ka kapsak boih han.
تو را با تمام ماهی‌ها در خشکی رها می‌کنم تا بمیرید. لاشه‌های شما در صحرا پراکنده خواهد شد و کسی آنها را جمع نخواهد کرد. من شما را خوراک پرندگان و جانوران وحشی می‌کنم. 5
Nangmah hoi nangmah ih vapuinawk thung ih tanganawk to praezaek ah ka vah boih han; na tak loe long ah krah tih, mi mah doeh nang to la o mak ai, akhui o mak ai; nang loe taw ih moi kasannawk hoi van ih tavaanawk rawkcak ah ka paek boeh.
آنگاه تمام مردم مصر خواهند دانست که من یهوه هستم.» خداوند می‌فرماید: «ای مصر، تو برای قوم اسرائیل عصای ترک خورده‌ای بیش نبودی. 6
To naah Izip kaminawk boih mah Kai loe Angraeng ni, tiah panoek o tih; nihcae loe Israel kaminawk hanah sakrungkung hoiah sak ih cunghet ah oh o boeh.
وقتی اسرائیل به تو تکیه کرد، تو خرد شدی و شانه‌اش را شکستی و او را به درد و عذاب گرفتار کردی. 7
Nihcae mah ban hoi ang patawnh o naah, na koih phaem moe, nihcae ih palaeng to na aah pae boih; nang khaeah amha o naah, na koih phaem moe, nihcae hnukbang ih kaeng to na thunh pae, tiah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
بنابراین، من که خداوند یهوه هستم به تو می‌گویم که لشکری به جنگ تو می‌آورم و تمام انسانها و حیواناتت را از بین می‌برم. 8
To pongah Angraeng Sithaw mah, Khenah, nang khaeah sumsen ka sin moe, nang ih kami hoi pacah ih moinawk to ka hum han.
سرزمین مصر به ویرانه‌ای تبدیل خواهد شد و مصری‌ها خواهند دانست من یهوه هستم. «چون گفتی:”رود نیل مال من است! من آن را درست کرده‌ام!“ 9
Anih mah, Vapuinawk loe kai ih ni, kaimah ni ka sak, tiah thuih pongah, Izip prae loe amro ueloe, pong sut tih boeh; to naah nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tiah panoek o tih.
پس، من بر ضد تو و بر ضد رودخانه‌ات هستم و سرزمین مصر را از مِجدُل تا اَسوان و تا مرز حبشه به کلی ویران می‌کنم. 10
Khenah, nang hoi nangmah ih vapuinawk to misa ah ka suek; Izip prae loe Migdol hoi Syene karoek to, Ethiopia prae ramri khoek to kam rosak moe, ka pongsak sut han.
تا مدت چهل سال هیچ انسان یا حیوانی از آن عبور نخواهد کرد و آن کاملاً ویران و غیر مسکون خواهد بود. 11
Kami khok hoi moi khok mah to prae to cawh mak ai, saning qui palito thung mi doeh to prae ah om mak ai.
مصر را از سرزمینهای ویران شدهٔ همسایه‌اش ویران‌تر می‌سازم و شهرهایش مدت چهل سال خراب می‌مانند و مصری‌ها را به سرزمینهای دیگر تبعید می‌کنم.» 12
Kamro praenawk baktiah Izip prae doeh kam rosak han, Izip ih vangpuinawk loe pong sut vangpuinawk salakah saning qui palito thung amro tih; Izip kaminawk to prae kaminawk salakah kam hetsak moe, prae kruekah kang haehsak han, tiah thuih.
خداوند یهوه می‌فرماید: «بعد از چهل سال، دوباره مصری‌ها را از ممالکی که به آنجا تبعید شده بودند، به مصر باز می‌آورم 13
Toe Angraeng Sithaw mah, Saning qui palito boeng naah loe, amhet o phanghaih ahmuen kruek ih Izip kaminawk to ka pakhueng let han:
تا در زمین فَتروس که در جنوب مصر قرار دارد و زادگاه خودشان است، زندگی کنند. ولی آنها قومی کم‌اهمیت و کوچک خواهند بود. 14
misong ah naeh ih Izip kaminawk to ka zaeh let moe, angmacae ohhaih, Pathros prae ah kam laemsak let han; nihcae loe to ih thazok siangpahrang ukhaih prae ah om o tih.
آنها از همهٔ قومها پست‌تر خواهند بود و دیگر خود را برتر از سایرین نخواهند دانست. من مصر را آنقدر کوچک می‌کنم که دیگر نتواند بر قومهای دیگر حکمرانی کند. 15
To prae loe siangpahrang ukhaih praenawk boih thungah thazok koek prae ah om tih, natuek naah doeh kalah praenawk nuiah amoek o mak ai boeh; nihcae mah kalah prae kaminawk uk han ai ah, tha ka zoksak han.
قوم اسرائیل نیز دیگر از مصر انتظار هیچ کمکی نخواهند داشت. هر وقت به فکر کمک گرفتن از مصر بیفتند، گناهی را که قبلاً از این لحاظ مرتکب شده بودند، به یاد خواهند آورد. پس خواهند دانست که من خداوند یهوه هستم.» 16
Izip loe Israel imthung takoh mah oep mak ai boeh, nihcae a khet o naah, angmacae sakpazaehaih amtuengsakkung ah om tih boeh; to naah nihcae mah Kai loe Angraeng Sithaw ni, tiah panoek o tih, tiah thuih.
در سال بیست و هفتم تبعیدمان، در روز اول ماه اول، از طرف خداوند این پیغام به من رسید: 17
Saning pumphae sarihto, khrah tangsuek haih, hmaloe koek niah, Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
«ای پسر انسان، وقتی نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، با مملکت صور می‌جنگید، سربازانش آنقدر بارهای سنگین حمل کردند که موهای سرشان ریخت و پوست شانه‌هایشان ساییده شد. اما از آن همه زحمتی که در این جنگ کشیدند چیزی نصیب نِبوکَدنِصَّر و سربازانش نشد. 18
kami capa, Babylon siangpahrang Nebuchadnezzar mah Tura vangpui tuk hanah angmah ih misatuh kaminawk to misa angtukhaih ahmuen ah patoeh; to pongah misatuh kaminawk ih sam to angmuen boih moe, palaeng doeh angdui o boih boeh; toe siangpahrang angmah hoi anih ih misatuh kaminawk loe Tura vangpui misatukhaih atho tidoeh hnu o ai:
پس، من که خداوند یهوه هستم سرزمین مصر را به نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، می‌دهم تا ثروت آن را به یغما ببرد و هر چه دارد غارت کند و اجرت سربازانش را بدهد. 19
to pongah Angraeng Sithaw mah, Khenah, Izip to Babylon siangpahrang Nebuchadnezzar khaeah ka paek han boeh; anih mah prae kaminawk hoi congca hmuenmaenawk to la ueloe, angmah ih misatuh kaminawk hanah misatukhaih atho ah paek tih, tiah thuih.
بله، به جای اجرتش سرزمین مصر را به او می‌دهم، چون در طول آن سیزده سال در صور او برای من کار می‌کرد. من که خداوند یهوه هستم این را گفته‌ام. 20
Kai ih tok a sak o pongah, Tura vangpui misatukhaih atho ah Izip prae to anih han ka paek boeh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.
«سرانجام روزی می‌رسد که من قدرت گذشتهٔ اسرائیل را به او باز می‌گردانم، و دهان تو را ای حِزِقیال خواهم گشود تا سخن بگویی؛ آنگاه مصر خواهد دانست که من یهوه هستم.» 21
To na niah loe Israel imthung takoh to takii ka tacawtsak moe, nihcae salakah pakha kang aangsak han; to naah nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tito panoek o tih, tiah thuih.

< حِزِقیال 29 >