در یازدهمین سال از تبعیدمان، در روز اول ماه، این پیام از جانب خداوند به من رسید: | 1 |
و در سال یازدهم در غره ماه واقع شدکه کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: | ۱ |
«ای پسر انسان، صور از سقوط اورشلیم خوشحال است و میگوید: «اورشلیم در هم شکسته است. او که با قومهای دیگر تجارت میکرد از بین رفته است. حال، من جای او را در تجارت میگیرم و ثروتمند میشوم.» | 2 |
«ای پسر انسان چونکه صور درباره اورشلیم میگوید هه، دروازه امتها شکسته شد و حال به من منتقل گردیده است. و چون او خراب گردیدمن توانگر خواهم شد. | ۲ |
بنابراین، خداوند یهوه میفرماید: «ای صور، من در مقابل تو میایستم و قومها را مثل امواج خروشان دریا بر ضد تو جمع میکنم. | 3 |
بنابراین خداوند یهوه چنین میگوید: هانای صور من به ضد تومی باشم و امت های عظیم بر تو خواهم برانگیخت به نهجی که دریا امواج خود رابرمی انگیزاند. | ۳ |
آنها حصارهای تو را خراب میکنند و برج و باروهایت را فرو میریزند. من خاک تو را جارو خواهم کرد تا چیزی جز صخرهای صاف برایت باقی نماند. | 4 |
و حصار صور را خراب کرده، برجهایش را منهدم خواهند ساخت و غبارش رااز آن خواهم رفت و آن را به صخرهای صاف تبدیل خواهم نمود. | ۴ |
جزیرهات غیر مسکون و جای ماهیگیران میشود تا تورهای خود را در آنجا پهن کنند. من که خداوند یهوه هستم این را گفتهام. صور تاراج ممالک خواهد گردید | 5 |
و او محل پهن کردن دامها در میان دریا خواهد شد، زیرا خداوند یهوه میفرماید که من این را گفتهام. و آن تاراج امت هاخواهد گردید. | ۵ |
و ساکنان سرزمین اصلی آن به ضرب شمشیر کشته خواهند شد، آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.» | 6 |
و دخترانش که در صحرامی باشند به شمشیر کشته خواهند شد. پس ایشان خواهند دانست که من یهوه هستم.» | ۶ |
خداوند یهوه میفرماید: «من نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل شاه شاهان را از شمال با سپاهی عظیم و سواران و ارابههای بیشمار به جنگ تو میآورم. | 7 |
زیرا خداوند یهوه چنین میفرماید: «اینک من نبوکدرصر پادشاه بابل، پادشاه پادشاهان را ازطرف شمال بر صور با اسبان و ارابهها و سواران وجمعیت و خلق عظیمی خواهم آورد. | ۷ |
او ساکنان خاک اصلی تو را خواهد کشت و شهر را محاصره کرده، در برابر آن سنگرها و پشتهها خواهد ساخت. | 8 |
و اودختران تو را در صحرا به شمشیر خواهد کشت. و برجها به ضد تو بنا خواهد نمود. و سنگرها دربرابر تو خواهد ساخت. و مترسها در برابر تو برپاخواهد داشت. | ۸ |
در مقابل حصار تو منجنیقها بر پا خواهد کرد و با تبر برج و باروهایت را در هم خواهد کوبید. | 9 |
و منجنیقهای خود را برحصارهایت آورده، برجهایت را با تبرهای خودمنهدم خواهد ساخت. | ۹ |
اسبانشان آنقدر زیاد خواهند بود که گرد و خاک آنها شهر را خواهد پوشاند. وقتی دشمن وارد دروازههای در هم شکستهات شود، حصارهایت از صدای سواران و ارابهها و کالسکهها خواهند لرزید. | 10 |
و اسبانش آنقدر زیادخواهد بود که گرد آنها تو را خواهد پوشانید. وچون به دروازه هایت داخل شود چنانکه به شهررخنه دار درمی آیند، حصارهایت از صدای سواران و ارابهها و کالسکهها متزلزل خواهدگردید. | ۱۰ |
سواران، تمام کوچههای شهر را اشغال میکنند، مردم تو را میکشند و بناهای عظیم و معروفت را واژگون میسازند. | 11 |
و به سم اسبان خود همه کوچه هایت راپایمال کرده، اهل تو را به شمشیر خواهد کشت. و بناهای فخر تو به زمین خواهد افتاد. | ۱۱ |
تمام ثروت و کالاهای تو را غارت و دیوارهایت را خراب میکنند. خانههای زیبایت را ویران میسازند. سنگها، چوبها و خاک تو را به دریا میریزند. | 12 |
وتوانگری تو را تاراج نموده، تجارت تو را به یغماخواهند برد. و حصارهایت را خراب نموده، خانه های مرغوب تو را منهدم خواهند نمود. وسنگها و چوب و خاک تو را در آب خواهندریخت. | ۱۲ |
من به تمام آوازهای تو پایان خواهم داد و دیگر صدای چنگ در میان تو شنیده نخواهد شد. | 13 |
و آواز نغمات تو را ساکت خواهم گردانید که صدای عودهایت دیگر مسموع نشود. | ۱۳ |
جزیرهٔ تو را به صخرهای صاف تبدیل میکنم و آن، مکانی برای ماهیگیران میشود که تورهای خود را در آن بگسترانند. بار دیگر هرگز آباد نخواهی شد، زیرا من که خداوند یهوه هستم این را گفتهام.» | 14 |
و تو را به صخرهای صاف مبدل خواهم گردانید تا محل پهن کردن دامها بشوی و بار دیگربنا نخواهی شد. زیرا خداوند یهوه میفرماید: من که یهوه هستم این را گفتهام.» | ۱۴ |
خداوند یهوه به صور چنین میگوید: «تمام جزایر از سقوط تو تکان خواهند خورد و مردم آن نقاط از فریاد ساکنان تو که به دست دشمن کشته میشوند به وحشت خواهند افتاد. | 15 |
خداوند یهوه به صور چنین میگوید: «آیاجزیرهها از صدای انهدام تو متزلزل نخواهد شدهنگامی که مجروحان ناله کشند و در میان توکشتار عظیمی بشود؟ | ۱۵ |
آنگاه تمام پادشاهان سرزمینهای ساحلی از تختهای خود پایین میآیند و رداها و لباسهای فاخر خود را از تن در میآورند. ترس آنها را فرا میگیرد و آنها از وحشت به خود میلرزند و بر خاک مینشینند. | 16 |
و جمیع سروران دریا ازکرسیهای خود فرود آیند. و رداهای خود را ازخود بیرون کرده، رخوت قلابدوزی خویش رابکنند. و به ترسها ملبس شده، بر زمین بنشینند وآن فان لرزان گردیده، درباره تو متحیر شوند. | ۱۶ |
آنها برایت ماتم میگیرند و این مرثیه را میخوانند: ای جزیرهٔ مقتدر که قدرت تو در دریا باعث وحشت مردم ساحلنشین شده بود، چگونه تباه شدی! | 17 |
پس برای تو مرثیه خوانده، تو را خواهند گفت: ای که از دریا معمور بودی چگونه تباه گشتی! آن شهر نامداری که در دریا زورآور میبود که باساکنان خود هیبت خویش را بر جمیع سکنه دریامستولی میساخت. | ۱۷ |
ببین جزیرهها بر اثر سقوط تو چطور بر خود میلرزند! آنها از نابودی تو حیرانند!» | 18 |
الان در روز انهدام توجزیرهها میلرزند. و جزایری که در دریامی باشد، از رحلت تو مدهوش میشوند. | ۱۸ |
خداوند یهوه میفرماید: «من تو را ای شهر صور، با خاک یکسان میکنم. آبها تو را خواهند بلعید و تو در زیر موجهای دریا غرق خواهی شد. | 19 |
زیراخداوند یهوه چنین میگوید: چون تو را شهرمخروب مثل شهرهای غیرمسکون گردانم ولجهها را بر تو برآورده، تو را به آبهای بسیارمستور سازم، | ۱۹ |
تو را به قعر دنیای مردگان سرنگون میکنم تا به آنانی که مدتها پیش بدانجا رفتهاند، ملحق شوی. تو را مثل اجساد کسانی که سالها پیش به خاک سپرده شدهاند، به زیر زمین فرو خواهم برد. در این دنیا دیگر هرگز زیبا و آباد نخواهی شد. | 20 |
آنگاه تو را با آنانی که به هاویه فرو میروند، نزد قوم قدیم فرود آورده، تو را دراسفلهای زمین در خرابه های ابدی با آنانی که به هاویه فرو میروند ساکن خواهم گردانید تا دیگرمسکون نشوی و دیگر جلال تو را در زمین زندگان جای نخواهم داد. | ۲۰ |
تو را به سرنوشت وحشتناکی دچار میکنم و تو به کلی نابود خواهی شد، به طوری که مردم هر قدر تو را جستجو کنند نتوانند تو را بیابند.» این است آنچه خداوند یهوه میفرماید. | 21 |
و خداوند یهوه میگوید: تو را محل وحشت خواهم ساخت که نابود خواهی شد و تو را خواهند طلبید اما تاابدالاباد یافت نخواهی شد.» | ۲۱ |