حِزِقیال 24

1 در روز دهم ماه دهم از سال نهم تبعیدمان، از جانب خداوند پیغامی دیگر به من رسید، او فرمود:

第九年十月初十日，耶和华的话又临到我说：

2 «ای پسر انسان، تاریخ امروز را یادداشت کن، زیرا در همین روز پادشاه بابِل محاصرهٔ اورشلیم را آغاز کرده است.

“人子啊，今日正是巴比伦王就近耶路撒冷的日子，你要将这日记下，

3 سپس برای قوم یاغی اسرائیل این مثل را تعریف کن و به ایشان بگو خداوند یهوه چنین می‌گوید: «دیگی را از آب پر سازید و بر آتش بگذارید.

要向这悖逆之家设比喻说，主耶和华如此说： 将锅放在火上， 放好了，就倒水在其中；

4 آن را از بهترین گوشت ران و راسته و از بهترین استخوانها پر کنید.

将肉块，就是一切肥美的肉块、腿， 和肩都聚在其中， 拿美好的骨头把锅装满；

5 برای این کار، بهترین گوسفندان گله را سر ببرید. زیر دیگ، هیزم بسیار بگذارید. گوشت را آنقدر بپزید تا از استخوان جدا شود. سپس تکه‌های گوشت را از آن بیرون آورید تا جایی که یک تکه نیز باقی نماند.» آنگاه خداوند چنین ادامه داد: «وای بر تو ای اورشلیم، ای شهر جنایتکاران! تو چون دیگی زنگ زده هستی که هرگز زنگ آن زدوده نشده است.

取羊群中最好的， 将柴堆在锅下， 使锅开滚， 好把骨头煮在其中。

6

“主耶和华如此说：祸哉！这流人血的城，就是长锈的锅。其中的锈未曾除掉，须要将肉块从其中一一取出来，不必为它拈阄。

7 شرارت اورشلیم بر همه آشکار است؛ در آنجا آدم می‌کشند و خونشان را بر روی سنگها باقی می‌گذارند تا همه ببینند؛ حتی سعی نمی‌کنند که آن را بپوشانند!

城中所流的血倒在净光的磐石上，不倒在地上，用土掩盖。

8 من نیز، خونی را که روی سنگها ریخته شده، همان‌طور باقی گذاشته‌ام و آن را نپوشانده‌ام تا همواره نزد من فریاد کرده، مرا به خشم بیاورد تا از آن شهر انتقام بگیرم.

这城中所流的血倒在净光的磐石上，不得掩盖，乃是出于我，为要发忿怒施行报应。

9 «وای بر اورشلیم، شهر قاتلین! من تودهٔ هیزم زیر آن را خواهم افزود!

所以主耶和华如此说：祸哉！这流人血的城，我也必大堆火柴，

10 هیزم بیاورید! بگذارید آتش زبانه بکشد و دیگ بجوشد! گوشت را خوب بپزید! استخوانها را بیرون بیاورید و بسوزانید!

添上木柴，使火着旺，将肉煮烂，把汤熬浓，使骨头烤焦；

11 سپس دیگ خالی را روی آتش بگذارید تا سرخ شده، زنگ و فسادش زدوده و پاک شود.

把锅倒空坐在炭火上，使锅烧热，使铜烧红，熔化其中的污秽，除净其上的锈。

12 اما این کار نیز بیهوده است، چون با وجود حرارت زیاد آتش، زنگ و فسادش از بین نمی‌رود.

这锅劳碌疲乏，所长的大锈仍未除掉；这锈就是用火也不能除掉。

13 این زنگ و فساد، همان عیاشی و بت‌پرستی مردم اورشلیم است! بسیار کوشیدم که طاهرش سازم، اما نخواستند. بنابراین در فساد و ناپاکی خود خواهند ماند تا زمانی که خشم و غضب خود را بر ایشان بریزم.

在你污秽中有淫行，我洁净你，你却不洁净。你的污秽再不能洁净，直等我向你发的忿怒止息。

14 من که یهوه هستم، این را گفته‌ام و به یقین آنچه گفته‌ام واقع خواهد شد. از گناهان ایشان نخواهم گذشت و رحم نخواهم نمود، بلکه ایشان را به سزای اعمالشان خواهم رسانید!»

我—耶和华说过的必定成就，必照话而行，必不返回，必不顾惜，也不后悔。人必照你的举动行为审判你。这是主耶和华说的。”

15 خداوند پیغامی دیگر به من داد و فرمود:

耶和华的话又临到我说：

16 «ای پسر انسان، قصد دارم جان زن محبوبت را با یک ضربه بگیرم! اما تو ماتم نگیر، برایش گریه نکن و اشک نریز.

“人子啊，我要将你眼目所喜爱的忽然取去，你却不可悲哀哭泣，也不可流泪，

17 فقط آه بکش اما خیلی آرام؛ نگذار بر سر قبرش شیون و زاری کنند؛ به رسم سوگواری، سر و پایت را برهنه نکن، صورتت را نپوشان و خوراک عزاداران را نخور!»

只可叹息，不可出声，不可办理丧事；头上仍勒裹头巾，脚上仍穿鞋，不可蒙着嘴唇，也不可吃吊丧的食物。”

18 بامدادان این موضوع را به قوم گفتم و غروب آن روز، همسرم درگذشت. صبح روز بعد، همان‌گونه که خداوند فرموده بود، عمل کردم.

于是我将这事早晨告诉百姓，晚上我的妻就死了。次日早晨我便遵命而行。

19 آنگاه قوم به من گفتند: «منظورت از این کارها چیست؟ چه چیزی را می‌خواهی به ما بفهمانی؟»

百姓问我说：“你这样行与我们有什么关系，你不告诉我们吗？”

20 جواب دادم: «خداوند فرموده تا به شما بگویم که او خانه مقدّسش را که مایه افتخار و دلخوشی شماست و اینقدر آرزوی دیدنش را دارید، از میان خواهد برد! و همچنین خواهد گذاشت که پسران و دختران شما که در سرزمین یهودا باقی مانده‌اند، با شمشیر کشته شوند.

我回答他们：“耶和华的话临到我说：

21

‘你告诉以色列家，主耶和华如此说：我必使我的圣所，就是你们势力所夸耀、眼里所喜爱、心中所爱惜的被亵渎，并且你们所遗留的儿女必倒在刀下。

22 آنگاه شما نیز مانند من رفتار خواهید کرد، یعنی صورت خود را نخواهید پوشاند، خوراک عزاداران را نخواهید خورد،

那时，你们必行我仆人所行的，不蒙着嘴唇，也不吃吊丧的食物。

23 و به رسم سوگواری سر و پای خود را برهنه نخواهید کرد؛ ماتم و گریه نخواهید نمود، بلکه به سبب گناهانتان اندوهناک شده، در خفا با یکدیگر ماتم خواهید گرفت.

你们仍要头上勒裹头巾，脚上穿鞋；不可悲哀哭泣。你们必因自己的罪孽相对叹息，渐渐消灭。

24 من برای شما علامتی هستم؛ همان کاری را که من کردم، شما نیز خواهید کرد. هنگامی که این پیشگویی واقع شود، خواهید دانست که او خداوند یهوه است!»

以西结必这样为你们作预兆；凡他所行的，你们也必照样行。那事来到，你们就知道我是主耶和华。’

25 خداوند فرمود: «ای پسر انسان، اینک من در اورشلیم عبادتگاهی را که مایه قدرت، شادی و افتخار قومم است و در اشتیاق دیدنش می‌باشند، و نیز زنان و پسران و دختران ایشان را از بین خواهم برد.

“人子啊，我除掉他们所倚靠、所欢喜的荣耀，并眼中所喜爱、心里所重看的儿女。

26 در آن روز، هر که رهایی یابد، از اورشلیم به بابِل خواهد آمد و تو را از آنچه که اتفاق افتاده است، آگاه خواهد ساخت.

那日逃脱的人岂不来到你这里，使你耳闻这事吗？

27 در همان روز، قدرت سخن گفتن را که از دست داده‌ای، باز خواهی یافت و با او گفتگو خواهی کرد. بدین‌سان برای این قوم نشانه و علامتی خواهی بود و ایشان خواهند دانست که من یهوه هستم!»

你必向逃脱的人开口说话，不再哑口。你必这样为他们作预兆，他们就知道我是耶和华。”