< حِزِقیال 19 >

خداوند فرمود که برای رهبران اسرائیل این مرثیه را بخوانم: 1
— «Əmdi sǝn, Israil xaⱨzadilirigǝ bir mǝrsiyǝni aƣzingƣa elip mundaⱪ dǝp oⱪuƣin: —
«مادر تو که بود؟ او ماده شیری بود که فرزندانش را میان شیران ژیان بزرگ می‌کرد! 2
«Xirlar arisida anang ⱪandaⱪ bir qixi xir idi! U yax xirlar arisida yatⱪan, u arslanlirini beⱪip ⱪuwwǝtlidi.
او یکی از بچه‌های خود را تربیت کرد تا شیری ژیان گردد. آن شیربچه شکار کردن را آموخت و آدمخوار شد. 3
U arslanliridin birini qong ⱪildi, u yax xir bolup qiⱪti; U owni tutup yirtixni ɵgǝndi; U adǝmlǝrnimu yǝwetǝtti.
وقتی خبر او به گوش قومها رسید، آنها شکارچیان خود را فرستادند و او را در دام انداختند و به زنجیر کشیده، به مصر بردند. 4
Əllǝr uningdin hǝwǝr anglidi; U ularning ora toziⱪida tutuwelindi; Ular uning burniƣa ilmǝkni selip, Misir zeminiƣa epkǝtti.
«وقتی مادرش از او قطع امید کرد، یکی دیگر از بچه‌های خود را گرفت و او را تربیت نمود تا شیری نیرومند گردد. 5
Qix xir ɵzining arminini bikar kütkinini, Ümidning yoⱪalƣanliⱪini kɵrüp, U baxⱪa bir arslinini elip, Uni beⱪip yax xir ⱪildi;
وقتی او بزرگ شد، شکار کردن را آموخت و آدمخوار شد و رهبر شیران گردید. 6
U xirlar arisida uyan-buyan kǝzdi; U yax xir bolup, Owni tutup yirtixni ɵgǝndi; U adǝmlǝrnimu yǝwetǝtti.
او کاخها را خراب و شهرها را ویران کرد. مزرعه‌ها را بایر نمود و محصولاتشان را از بین برد. مردم همه از شنیدن غرش او، به خود می‌لرزیدند! 7
U ularning istiⱨkamlirini buzup, Ularning xǝⱨǝrlirini harabǝ ⱪiliwǝtti; Zemin wǝ uning üstidiki ⱨǝmmisi uning ⱨɵrkirigǝn awazi bilǝn dǝkkǝ-dükkigǝ qüxti.
پس قومهای جهان از هر سو بر او هجوم آورده، او را به دام انداختند و اسیرش کردند. 8
Andin ǝllǝr uning ǝtrapidiki rayonlardin kelip uningƣa ⱪarxi qiⱪti; Ular uning üstigǝ torini yeyip taxlidi; U ularning ora toziⱪida tutuwelindi.
سپس او را به زنجیر کشیدند و در قفس گذاشتند و به حضور پادشاه بابِل بردند. در آنجا او را تحت مراقبت نگه داشتند تا بار دیگر غرشش در کوههای اسرائیل شنیده نشود. 9
Ular burniƣa ilmǝk selip ⱪǝpǝskǝ solidi; Uni Babilning padixaⱨiƣa apardi; Ular uni torliriƣa eliwaldi; Xuning bilǝn uning awazi Israil taƣlirida ⱪaytidin anglanmaydu.
«مادر تو همچون درخت انگوری بود که در کنار نهر آب، در اثر آب فراوان، همیشه تر و تازه و پر شاخ و برگ بود. 10
Sening anang üzümzaringda bir üzüm teli idi; U su boyida tiklǝngǝnidi; Sularning molluⱪidin, U intayin mewilik, kɵp xahlik boldi.
شاخه‌های قوی و محکم آن برای عصای سلاطین مناسب بود. آن درخت از درختان دیگر بلندتر گردید به حدی که از دور جلب توجه می‌کرد. 11
Uning küqlük xahliri bar idi, Ⱨɵküm sürgüqilǝrning xaⱨanǝ ⱨasiliriƣa layiⱪ idi; Uning boyi bulutlardinmu egiz kɵkkǝ taⱪaxti, U egizliki wǝ xahlirining nurƣunliⱪi bilǝn kɵrünǝrlik idi;
اما دستانی خشمگین، آن درخت را ریشه‌کن کرده، بر زمین انداخت. باد شرقی شاخه‌های نیرومندش را شکست و خشک کرد و آتش، آنها را سوزاند. 12
Biraⱪ u ⱪǝⱨr bilǝn yulundi, U yǝrgǝ taxlandi, Xǝrⱪ xamili mewisini ⱪurutiwǝtti; Uning küqlük xahliri sunduruldi, ⱪaƣjirap kǝtti; Ot ularni yutuwaldi.
اکنون آن درخت در بیابان کاشته شده است، در زمینی خشک و بی‌آب! 13
Ⱨazir u qɵl-bayawanda, Qangⱪaⱪ, susiz bir yǝrdǝ tikildi;
از درون می‌پوسد و میوه‌اش از بین می‌رود، و از آن یک شاخه محکم نیز برای عصای سلاطین باقی نمی‌ماند.» این یک مرثیه است و بارها سروده شده است! 14
Uning xahlirining birsidin ot qiⱪip, Uning bihliri ⱨǝm mewisini yutuwaldi; Xuning bilǝn uningda ⱨɵkümdarning xaⱨanǝ ⱨasisi bolƣudǝk küqlük xehi ⱪalmidi. Bu sɵzlǝr mǝrsiyǝdur, bular pǝⱪǝt mǝrsiyǝ üqünla ixlitilidu».

< حِزِقیال 19 >