حِزِقیال 15

1 خداوند فرمود: «ای پسر انسان، چوب درخت انگور به چه کار می‌آید؟ در مقایسه با سایر درختان، به چه دردی می‌خورد؟

And the word of the Lord came to me, saying:

2

“Son of man, what can be made from the stalk of a vine, compared to all the plants of the woods that are among the trees of the forests?

3 آیا چوبش مصرفی دارد؟ آیا می‌توان با آن میخی ساخت و ظروف را بر آن آویخت؟

Can any wood be taken from it, so that it may be made into a work, or formed into a peg so as to hang some kind of vessel upon it?

4 فقط به درد افروختن آتش می‌خورد؛ و هنگامی که آتش، دو سرش را سوزاند و میانش را زغال کرد، دیگر برای هیچ کاری فایده‌ای ندارد.

Behold, it is used in the fire as fuel. The fire consumes both its ends; and its middle is reduced to ashes. So how can it be useful for any work?

5 پیش از سوختنش مصرفی نداشت، چه برسد به زمانی که زغال و نیمسوز شده باشد!

Even when it was whole, it was unsuitable for a work. How much more so, when fire has devoured it and burned it up, will nothing of it be useful?

6 «حال، همان‌گونه که چوب درخت انگور را از میان سایر درختان جنگل برای هیزم تعیین کرده‌ام، مردم اورشلیم را نیز برای مجازات مقرر نموده‌ام. اگر از یک آتش رهایی یابند، آتشی دیگر ایشان را فرو خواهد گرفت. آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم.

Therefore, thus says the Lord God: Like the stalk of the vine among the trees of the forests, which I have given to be devoured by fire, so will I deliver the inhabitants of Jerusalem.

7

And I will set my face against them. They will go away from fire, and yet fire will consume them. And you shall know that I am the Lord, when I will have set my face against them,

8 به سبب بت‌پرستی آنها، من سرزمینشان را ویران خواهم ساخت.» این را خداوند یهوه می‌گوید.

and when I will have made their land impassable and desolate. For they have stood forth as transgressors, says the Lord God.”