خروج 3

1 روزی هنگامی که موسی مشغول چرانیدن گلهٔ پدرزن خود یَترون، کاهن مدیان بود، گله را به آن سوی بیابان، به طرف کوه حوریب، معروف به کوه خدا راند.

Mosi loe Midian kami qaima, amsae Jethro ih tuu to toep pae; praezaek taeng ih mae ah tuunawk to a toep moe, Sithaw ih mae Horeb ahmuen ah a phak.

2 ناگهان فرشتهٔ خداوند از درون بوته‌ای مشتعل بر او ظاهر شد. موسی دید که بوته شعله‌ور است، ولی نمی‌سوزد.

To ah Angraeng ih van kami to hmai kangqong aqam kabuk thing thung hoiah anih khaeah angphong; Mosi mah khet naah, kabuk thing loe hmai angqong, toe thing loe hmai mah kangh ai tito a hnuk.

3 با خود گفت: «عجیب است! چرا بوته نمی‌سوزد؟» پس نزدیک رفت تا علّتش را بفهمد.

To pongah Mosi mah, Tipongah kabuk thing loe hmai mah kang ai loe! Kalen parai kamtueng hmuen hae ka khet noek han, tiah a poek.

4 وقتی خداوند دید که موسی به بوته نزدیک می‌شود، از میان بوته ندا داد: «موسی! موسی!» موسی جواب داد: «بله، می‌شنوم!»

To tiah kaom hmuen to Mosi mah caeh moe, khet, tiah Angraeng mah hnuk naah, Sithaw mah anih to aqam kabuk thing thung hoiah Mosi! Mosi! tiah kawk.

5 خدا فرمود: «بیش از این نزدیک نشو! کفشهایت را درآور، زیرا جایی که بر آن ایستاده‌ای، زمین مقدّس است.

Sithaw mah, Haeah anghnai hmah; na khokpanai to angkhring ah; nang doethaih ahmuen loe hmuenciim ah oh, tiah a naa.

6 من هستم خدای اجدادت، خدای ابراهیم، خدای اسحاق و خدای یعقوب.» موسی روی خود را پوشاند، چون ترسید به خدا نگاه کند.

To pacoengah, Kai loe nam pa ih Sithaw, Abraham ih Sithaw, Issak ih Sithaw hoi Jakob ih Sithaw ah ka oh, tiah a naa. Mosi mah Sithaw khet han zit moe, a mikhmai to hawk ving.

7 خداوند فرمود: «من رنج و مصیبت قوم خود را در مصر دیده‌ام و ناله‌هایشان را برای رهایی از بردگی شنیده‌ام. بله، من از رنجشان آگاهم.

Angraeng mah, Izip prae ah kaom kai ih kaminawk patangkhanghaih to ka hnuk boeh; misong tawnkungnawk mah pacaekthlaek o pongah, a qah o haih lok to ka thaih boeh; nihcae palungsethaih to ka panoek.

8 اکنون نزول کرده‌ام تا آنها را از چنگ مصری‌ها آزاد کنم و ایشان را از مصر بیرون آورده، به سرزمین خوب و پهناوری که در آن شیر و عسل جاری است ببرم، سرزمینی که اینک قبایل کنعانی، حیتّی، اموری، فرزّی، حوّی و یبوسی در آن زندگی می‌کنند.

Izip kaminawk ban thung hoiah nihcae to ka pahlong moe, to prae thung hoiah ka zaeh pacoengah, tahnutui hoi khoitui longhaih, Kanaan prae, Hit, Amor, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk ohhaih prae ah caeh haih hanah, kang hum tathuk boeh.

9 آری، ناله‌های بنی‌اسرائیل به گوش من رسیده است و ظلمی که مصری‌ها به ایشان می‌کنند، از نظر من پنهان نیست.

To pongah, khenah, Israel kaminawk qahhaih lok loe vaihi kai khaeah phak boeh; Izip kaminawk mah nihcae pacaekthlaekhaih doeh ka hnuk boeh.

10 حال، تو را نزد فرعون می‌فرستم تا قوم من بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آوری.»

To pongah vaihi angzo ah, Izip prae thung hoiah kai ih kami, Israel caanawk to zaeh hanah, Faro khaeah kang patoeh han, tiah a naa.

11 موسی گفت: «خدایا، من کیستم که نزد فرعون بروم و بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورم؟»

Toe Mosi mah Sithaw khaeah, Kai loe kawbaktih kami ah maw ka oh moe, Faro khaeah ka caeh pacoengah, Izip prae thung hoiah Israel kaminawk to ka zaeh han loe? tiah a naa.

12 خدا فرمود: «من با تو خواهم بود و وقتی بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آوردی، در همین کوه مرا عبادت خواهید کرد. این نشانه‌ای خواهد بود که من تو را فرستاده‌ام.»

To naah Sithaw mah, Kai mah kang oh thuih han hmang! Hae loe nang, kang patoeh boeh, tiah angmathaih ah om tih; Kai ih kaminawk Izip prae thung hoi na zaeh pacoengah loe, hae mae nuiah Sithaw na bok o tih, tiah a naa.

13 موسی عرض کرد: «اگر نزد بنی‌اسرائیل بروم و به ایشان بگویم که خدای اجدادشان، مرا برای نجات ایشان فرستاده است، و آنها از من بپرسند:”نام او چیست؟“به آنها چه جواب دهم؟»

Mosi mah Sithaw khaeah, Israel kaminawk khaeah ka caeh moe, nihcae khaeah, nangcae ampanawk ih Sithaw mah nangcae khaeah kai ang patoeh, tiah ka thuih pae naah, nihcae mah kai khaeah, Anih ih ahmin loe mi aa? tiah na dueng o nahaeloe, kawbang maw ka thuih pae han loe? tiah a naa.

14 خدا فرمود: «هستم آنکه هستم! به ایشان بگو”هستم“مرا نزد شما فرستاده است.»

Sithaw mah Mosi khaeah, KAI LOE KAI NI, tiah Israel kaminawk khaeah thui paeh; KAI, tiah ahmin kaom mah, nangcae khae ah kai ang patoeh, tiah thui paeh, tiah a naa.

15 و باز خدا به موسی گفت: «به بنی‌اسرائیل بگو:”یهوه، خدای اجداد شما، خدای ابراهیم، خدای اسحاق و خدای یعقوب مرا نزد شما فرستاده است.“«این نام جاودانهٔ من است و تمام نسلها مرا به این نام خواهند شناخت.

To pacoengah Sithaw mah Mosi khaeah, Israel kaminawk khaeah, Nam panawk ih Angraeng Sithaw, Abraham Sithaw, Issak Sithaw hoi Jakob Sithaw mah nangcae khaeah kai ang patoeh, hae loe dungzan ah kaom Kai ih ahmin ah oh, angzo han koi kaminawk boih mah pahnet thaih han ai ih ahmin ah oh, tiah a thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.

16 «حال، برو و تمام مشایخ اسرائیل را جمع کن و به ایشان بگو:”یهوه، خدای اجداد شما، خدای ابراهیم، اسحاق و یعقوب بر من ظاهر شد و فرمود: من از نزدیک مشاهده کرده و دیده‌ام چگونه مصری‌ها با شما رفتار کرده‌اند.

Caeh ah, Israel kacoehtanawk to nawnto pakhueng ah loe nihcae khaeah, Nam panawk ih Angraeng Sithaw, Abraham, Issak hoi Jakob ih Sithaw to kai khaeah angphong moe, nangcae khaeah kang paqaih, Izip prae ah nangcae nuiah a sak o ih hmuen ka hnuk boeh;

17 من وعده داده‌ام که شما را از سختیهایی که در مصر می‌کشید، آزاد کنم و به سرزمینی ببرم که در آن شیر و عسل جاری است، سرزمینی که اینک کنعانی‌ها، حیتی‌ها، اموری‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها در آن زندگی می‌کنند.“

Izip prae patangkhanghaih thung hoiah nangcae to kang zaeh moe, Kanaan, Hit, Amor, Periz, Hiv hoi Jebus kaminawk ih prae, tahnutui hoi khoitui longhaih prae thungah kang caeh o haih han, tiah lok ka thuih boeh, tiah thui paeh, tiah a thuih, tiah a naa.

18 «مشایخ اسرائیل سخن تو را خواهند پذیرفت. تو همراه آنان به حضور پادشاه مصر برو و به او بگو:”یهوه، خدای عبرانی‌ها، از ما دیدار کرده است. اجازه بده به فاصلهٔ سه روز راه، به صحرا برویم و در آنجا به یهوه، خدای خود قربانی تقدیم کنیم.“

Israel kacoehtanawk mah na lok to tahngai o tih; nang hoi Israel kacoehtanawk Izip siangpahrang khaeah caeh oh loe, anih khaeah, Hebru Angraeng Sithaw mah kaicae hae a tongh boeh; kaimacae ih Angraeng Sithaw khaeah, angbawnhaih ka sak o hanah, ni thumto thung praezaek ah na caehsak ah, tiah thui paeh.

19 «ولی من می‌دانم که پادشاه مصر اجازه نخواهد داد که بروید، مگر آن که دستی نیرومند او را مجبور سازد.

Toe Izip siangpahrang loe kalen parai thacakhaih hnu ai ah loe, nangcae to caehsak mak ai, tito ka panoek.

20 پس من دست خود را بلند کرده، مصری‌ها را با انجام همه نوع معجزات در میانشان خواهم زد. پس از آن او شما را رها خواهد کرد.

To pongah ban ka payangh moe, Izip prae thungah dawnrai hmuennawk to ka sak boih han, to tiah prae to ka thuitaek han; to pacoengah ni Izip siangpahrang mah na caeh o sak vop tih.

21 من کاری می‌کنم که مصری‌ها برای شما احترام قائل شوند، به طوری که وقتی آن سرزمین را ترک می‌گویید، تهیدست نخواهید رفت.

Izip kaminawk mah hae kaminawk palung o thai hanah, tok ka sak han; to naah ni na tacawt o naah bangkrai ah na tacawt o mak ai;

22 هر زن اسرائیلی از همسایۀ مصری خود و از بانوی میهمان در خانه‌اش اجناسی از نقره و طلا و لباس خواهد خواست. شما آنها را بر پسران و دخترانتان خواهید پوشاند. به این ترتیب شما مصری‌ها را غارت خواهید کرد.»

nongpata boih mah a imtaeng kami, a im ah kaom nongpatanawk hanah phoisa, sui hoi khukbuennawk to hni o ueloe, na capanawk hoi na canunawk to abuen o sak tih; to tiah Izip kaminawk ih hmuennawk to na la pae o tih, tiah a naa.