خروج 20

1 خدا با موسی سخن گفت و این احکام را صادر کرد:

Pea naʻe folofolaʻaki ʻe he ʻOtua ʻae ngaahi folofola ni kotoa pē, ʻo pehē,

2 «من خداوند، خدای تو هستم، که تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد کردم.

“Ko au ko Sihova ko homou ʻOtua, kuo u ʻomi koe mei he fonua ko ʻIsipite, mei he fale ʻoe pōpula.

3 «تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد.

“ʻOua naʻa ke maʻu mo au ha ʻotua kehe ʻi hoku ʻao.

4 «هیچگونه بُتی به شکل آنچه بالا در آسمان و آنچه بر زمین و آنچه در دریاست برای خود درست نکن.

“ʻOua naʻa ke ngaohi kiate koe ha fakatātā, pe ha meʻa fakatatau ʻe taha ʻi ha meʻa ʻi he langi ʻi ʻolunga, pe ha meʻa ʻoku ʻi he fonua ʻi lalo ni, pe ki ha meʻa ʻoku ʻi he vai ʻi he lalo fonua:

5 در برابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نکن، زیرا من که خداوند، خدای تو می‌باشم، خدای غیور هستم و کسانی را که با من دشمنی کنند، مجازات می‌کنم. این مجازات، شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و چهارم نیز می‌گردد.

“ʻOua naʻa ke punou hifo koe kiate kinautolu, pe tauhi ki ai: he ko au Sihova ko ho ʻOtua ko e ʻOtua fuaʻa au, ʻoku ou totongi ʻae hia ʻae ngaahi tamai ki he fānau, ʻo aʻu ki hono tolu mo hono fā ʻoe toʻutangata ʻokinautolu ʻoku fehiʻa kiate au;

6 اما بر کسانی که مرا دوست داشته باشند و دستورهای مرا پیروی کنند، تا هزار نسل رحمت می‌کنم.

Pea u fakahā ʻae ʻaloʻofa ki he ngaahi toko afe ʻokinautolu ʻoku ʻofa kiate au mo tauhi ʻeku ngaahi fekau.

7 «از نام من که خداوند، خدای تو هستم به ناشایستگی استفاده نکن. اگر نام مرا با بی‌احترامی به زبان بیاوری یا به آن قسم دروغ بخوری، تو را مجازات می‌کنم.

“ʻOua naʻa ke takuanoa ʻae huafa ʻo Sihova ko ho ʻOtua; koeʻuhi ʻe ʻikai lau ʻe Sihova ko e taʻehalaia ia, ʻaia ʻoku ne takuanoa hono huafa.

8 «روز شَبّات را به یاد داشته باش و آن را مقدّس بدار.

“Manatu ki he ʻaho Sāpate, ke tauhi ia ke māʻoniʻoni.

9 در هفته شش روز کار کن،

Ko e ʻaho ʻe ono ke ke ngāue ai, ʻo fai ai hoʻo ngāue kotoa pē:

10 ولی در روز هفتم که شَبّات یهوه خدای توست هیچ کار نکن، نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه کنیزت، نه مهمانانت و نه چارپایانت.

Ka ko hono fitu ʻoe ʻaho ko e Sāpate ia ʻo Sihova ko ho ʻOtua: ʻoua naʻa ke fai ʻi ai ha ngāue ʻe taha, ʻa koe, pe ko ho foha, pe ko ho ʻofefine, ko hoʻo tamaioʻeiki, pe ko hoʻo kaunanga, pe ko hoʻo fanga manu, pe ko e muli ʻoku nofo ʻi ho lotoʻā;

11 چون خداوند در شش روز، آسمان و زمین و دریا و هر آنچه را که در آنهاست آفرید و روز هفتم دست از کار کشید. پس او روز شَبّات را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد.

He naʻe ngaohi ʻe Sihova ʻi he ʻaho ʻe ono, ʻae langi, mo e fonua, mo e tahi, mo e ngaahi meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ai, pea ne mālōlō ʻi hono fitu ʻoe ʻaho: ko ia naʻe tāpuakiʻi ai ʻe Sihova ʻae ʻaho Sāpate ʻo ne fakatapui ia.

12 «پدر و مادر خود را گرامی بدار تا در سرزمینی که خداوند، خدای تو به تو خواهد بخشید، عمر طولانی داشته باشی.

“Fakaʻapaʻapa ki hoʻo tamai mo hoʻo faʻē: koeʻuhi ke fuoloa ho ngaahi ʻaho ʻi he fonua ʻoku foaki ʻe Sihova ko ho ʻOtua kiate koe.

13 «قتل نکن.

“ʻOua naʻa ke fakapō.

14 «زنا نکن.

“ʻOua naʻa ke tono fefine.

15 «دزدی نکن.

“ʻOua naʻa ke kaihaʻa.

16 «بر همنوع خود شهادت دروغ نده.

‌ʻOua naʻa ke tukuakiʻi ʻa ho kaungāʻapi.

17 «به خانۀ همسایه‌ات طمع نکن. به زن همسایه‌ات، یا غلام و کنیزش، یا گاو و الاغش، یا اموالش طمع نکن.»

“ʻOua naʻa ke manumanu ki he fale ʻo ho kaungāʻapi, ʻoua naʻa ke manumanu ki he mali ʻo ho kaungāʻapi, pe ki heʻene tamaioʻeiki, pe ki heʻene kaunanga, pe ki heʻene fanga pulu, pe ki heʻene asi, pe ki ha meʻa ʻe taha ʻoku ʻa ho kaungāʻapi.

18 وقتی قوم اسرائیل رعد و برق و بالا رفتن دود را از کوه دیدند و صدای شیپور را شنیدند، از ترس لرزیدند. آنها در فاصله‌ای دور از کوه ایستادند

Pea naʻe mamata ʻae kakai kotoa pē ki he ngaahi mana, mo e ngaahi ʻuhila, mo e longoaʻa lahi ʻoe meʻa lea, mo e kohu ʻoe moʻunga: pea ʻi heʻenau mamata ki ai, naʻa nau holomui, ʻo tuʻu mai mei he mamaʻo.

19 و به موسی گفتند: «تو خود پیام خدا را بگیر و به ما برسان و ما خواهیم شنید. اما خدا مستقیم با ما صحبت نکند، چون می‌ترسیم بمیریم.»

Pea naʻa nau lea kia Mōsese, “Ke ke lea koe kiate kimautolu, pea te mau tokanga ki ai: kaeʻoua naʻa folofola ʻae ʻOtua kiate kimautolu, telia naʻa mau mate.

20 موسی گفت: «نترسید، چون خدا برای این آمده است که شما را امتحان کند تا از این پس، از او بترسید و گناه نکنید.»

Pea talaange ʻe Mōsese ki he kakai, “ʻOua ʻe manavahē; he kuo hāʻele mai ʻae ʻOtua, ko homou ʻahiʻahiʻi, pea ke ʻi homou ʻao ʻene manavahē, ke ʻoua naʻa mou fai angahala.”

21 در حالی که همهٔ قوم آنجا ایستاده بودند، دیدند که موسی به ظلمت غلیظی که خدا در آن بود، نزدیک شد.

Pea naʻe tuʻu ʻae kakai mei he mamaʻo, pea ʻunuʻunu atu ʻa Mōsese ki he poʻuli matolu, ʻaia naʻe ʻafio ai ʻae ʻOtua.

22 آنگاه خداوند از موسی خواست تا به قوم اسرائیل چنین بگوید: «شما خود دیدید چگونه از آسمان با شما صحبت کردم،

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ke ke lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻo pehē, Kuo mou mamata ki heʻeku lea kiate kimoutolu mei langi.

23 پس دیگر برای خود خدایانی از طلا و نقره نسازید و آنها را پرستش نکنید.

‌ʻOua naʻa mou ngaohi ke fakalahi ʻaki au ha ngaahi ʻotua siliva, pea ʻoua naʻa mou ngaohi kiate kimoutolu ʻae ngaahi ʻotua koula.

24 «مذبحی که برای من می‌سازید باید از خاک زمین باشد. از گله و رمهٔ خود قربانیهای سوختنی و قربانیهای سلامتی روی این مذبح قربانی کنید. در جایی که من برای گرامیداشت نام خود تعیین می‌کنم، مذبح بسازید تا من آمده، شما را در آنجا برکت دهم.

Ke ke ngaohi ʻae feilaulauʻanga kelekele kiate au, pea ke fai ai hoʻo ngaahi feilaulau tutu, mo hoʻo ngaahi feilaulau fakalelei, ʻa hoʻo fanga sipi, mo e fanga pulu: pea ʻi he potu kotoa pē ʻoku ou fakahā ai hoku huafa, te u haʻu ai kiate koe, pea te u tāpuakiʻi koe.

25 اگر خواستید مذبح را از سنگ بنا کنید، سنگها را با ابزار نشکنید و نتراشید، چون سنگهایی که روی آنها ابزار به کار رفته باشد مناسب مذبح من نیستند.

Pea kapau ʻoku ke fie ngaohi kiate au ʻae feilaulauʻanga maka, ʻoua naʻa ke ngaohi ʻaki ia ʻae maka kuo tā: he kapau te ke hiki ki ai ha toki, kuo ke ʻuliʻi ia.

26 برای مذبح، پله نگذارید مبادا وقتی از پله‌ها بالا می‌روید عریانی شما دیده شود.

Pea ʻoua naʻa ke ʻalu hake ʻi ha tuʻunga ki hoku feilaulauʻanga, telia naʻa ʻiloʻi ai hoʻo telefua.