خروج 20

1 خدا با موسی سخن گفت و این احکام را صادر کرد:

Hae loknawk boih Sithaw mah thuih;

2 «من خداوند، خدای تو هستم، که تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد کردم.

kai loe misong ah na ohhaih, Izip prae thung hoi nangcae zaehoikung, Angraeng Sithaw ah ka oh.

3 «تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد.

Ka hmaa ah Sithaw kalah tawn hmah.

4 «هیچگونه بُتی به شکل آنچه بالا در آسمان و آنچه بر زمین و آنچه در دریاست برای خود درست نکن.

Van ranui ah kaom krang maw, to tih ai boeh loe long tlim ah kaom krang maw, to tih ai boeh loe tui thungah kaom hmuen hoi kanghmong, kawbaktih krang doeh sah hmah;

5 در برابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نکن، زیرا من که خداوند، خدای تو می‌باشم، خدای غیور هستم و کسانی را که با من دشمنی کنند، مجازات می‌کنم. این مجازات، شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و چهارم نیز می‌گردد.

nihcae hmaa ah akuep o hmah loe, bok o hmah; na Angraeng Sithaw, Kai loe ut panoek Sithaw ah ka oh moe, kai hnuma ampanawk ih zaehaih pongah, a caanawk adung thumto hoi palito karoek to thuitaekkung ah ka oh.

6 اما بر کسانی که مرا دوست داشته باشند و دستورهای مرا پیروی کنند، تا هزار نسل رحمت می‌کنم.

Toe kai palung moe, ka thuih ih lok pazui kaminawk loe a caanawk ih adung sangto pong kapop adung khoek to amlunghaih patuekkung ah ka oh.

7 «از نام من که خداوند، خدای تو هستم به ناشایستگی استفاده نکن. اگر نام مرا با بی‌احترامی به زبان بیاوری یا به آن قسم دروغ بخوری، تو را مجازات می‌کنم.

Avang ai ah na Angraeng Sithaw ih ahmin to patoh hmah; anih ih ahmin tidoeh na ai ah patoh rumram kami loe, Angraeng mah anih to khen sut mak ai.

8 «روز شَبّات را به یاد داشته باش و آن را مقدّس بدار.

Sabbath ni to ciimsak hanah pakuem poe ah.

9 در هفته شش روز کار کن،

Ni tarukto thung toksah ah, na tok to sah boih ah.

10 ولی در روز هفتم که شَبّات یهوه خدای توست هیچ کار نکن، نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه کنیزت، نه مهمانانت و نه چارپایانت.

Toe ni sarihto naah loe, na Angraeng Sithaw ih Sabbath niah oh; to niah loe tih tok doeh sah hmah; nangmah doeh, na capa doeh, na canu doeh, na tamna nongpa doeh, na tamna nongpata doeh, na tawnh ih moinawk hoi na khongkha thungah kaom angvin doeh toksak o han om ai;

11 چون خداوند در شش روز، آسمان و زمین و دریا و هر آنچه را که در آنهاست آفرید و روز هفتم دست از کار کشید. پس او روز شَبّات را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد.

Angraeng mah ni tarukto thung van hoi long, tuipui hoi a thungah kaom hmuennawk boih to sak moe, ni sarihto naah loe anghak; to pongah Angraeng mah Sabbath ni to tahamhoihaih paek moe, ciimcaisak.

12 «پدر و مادر خود را گرامی بدار تا در سرزمینی که خداوند، خدای تو به تو خواهد بخشید، عمر طولانی داشته باشی.

Nam no hoi nam pa khingya ah; to tih nahaeloe Angraeng Sithaw mah paek ih, prae thungah hinglung na sawk tih.

13 «قتل نکن.

Kami hum hmah.

14 «زنا نکن.

Zu sava laep ah nongpa nongpata zaehaih sah hmah.

15 «دزدی نکن.

Paqu hmah.

16 «بر همنوع خود شهادت دروغ نده.

Na imtaeng kami nuiah amsawn hnukung ah angdoe hmah.

17 «به خانۀ همسایه‌ات طمع نکن. به زن همسایه‌ات، یا غلام و کنیزش، یا گاو و الاغش، یا اموالش طمع نکن.»

Na imtaeng kami ih im to khit hmah; na imtaeng kami ih zu to khit hmah, to tih ai boeh loe anih ih tamna nongpa, to tih ai boeh loe anih ih tamna nongpata, anih ih maitaw doeh, anih ih laa hrang doeh, na imtaeng kami ih kawbaktih hmuen doeh khit hmah, tiah lok a paek.

18 وقتی قوم اسرائیل رعد و برق و بالا رفتن دود را از کوه دیدند و صدای شیپور را شنیدند، از ترس لرزیدند. آنها در فاصله‌ای دور از کوه ایستادند

Khopazih tuen, tangphrapuekhaih hoi mongkah lok to kaminawk mah thaih o, mae thung hoi tacawt hmaikhue to a hnuk o naah, angnawn o moe, kangthla ah angdoet o.

19 و به موسی گفتند: «تو خود پیام خدا را بگیر و به ما برسان و ما خواهیم شنید. اما خدا مستقیم با ما صحبت نکند، چون می‌ترسیم بمیریم.»

Mosi khaeah, Kaicae khae lok na thui ah, kang tahngaih pae o han; Sithaw mah kaicae khaeah lokthui hmah nasoe, ka dueh o moeng tih, tiah a naa o.

20 موسی گفت: «نترسید، چون خدا برای این آمده است که شما را امتحان کند تا از این پس، از او بترسید و گناه نکنید.»

Mosi mah kaminawk khaeah, Zii o hmah; mikhmai ah anih zithaih na tawnh o moe, zaehaih na sak o han ai ah, nangcae tanoek han ih Sithaw angzoh tathuk boeh, tiah a naa.

21 در حالی که همهٔ قوم آنجا ایستاده بودند، دیدند که موسی به ظلمت غلیظی که خدا در آن بود، نزدیک شد.

Kaminawk loe kangthla ah angdoet o, toe Mosi loe Sithaw ohhaih kathah parai tamai kamnum ohhaih bangah a caeh.

22 آنگاه خداوند از موسی خواست تا به قوم اسرائیل چنین بگوید: «شما خود دیدید چگونه از آسمان با شما صحبت کردم،

To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Israel kaminawk khaeah, Kai mah van hoiah kang thuih ih lok to na hnuk o boeh, tiah thui paeh, tiah a naa.

23 پس دیگر برای خود خدایانی از طلا و نقره نسازید و آنها را پرستش نکنید.

Kai nang bok o naah, nangmacae hanah sui sithaw doeh, sum kanglung sithaw doeh sah o hmah.

24 «مذبحی که برای من می‌سازید باید از خاک زمین باشد. از گله و رمهٔ خود قربانیهای سوختنی و قربانیهای سلامتی روی این مذبح قربانی کنید. در جایی که من برای گرامیداشت نام خود تعیین می‌کنم، مذبح بسازید تا من آمده، شما را در آنجا برکت دهم.

Kai hanah long hoiah hmaicam mae to sah ah loe, to long hmaicam nuiah hmai angbawnhaih, angdaeh angbawnhaih to tuu hoi maitaw taenawk hoiah sah ah; kai ih ahmin pakoehhaih ahmuen kruekah, nang khaeah kang zoh moe, tahamhoihaih kang paek han.

25 اگر خواستید مذبح را از سنگ بنا کنید، سنگها را با ابزار نشکنید و نتراشید، چون سنگهایی که روی آنها ابزار به کار رفته باشد مناسب مذبح من نیستند.

Kai hanah thlung hmaicam to na sak nahaeloe, thuk ih thlung kangphaek nuiah hmaicam to sah hmah; thlung kangphaek thukhaih sum to na phok tahang naah, hmaicam to nam hnongsak ah oh boeh.

26 برای مذبح، پله نگذارید مبادا وقتی از پله‌ها بالا می‌روید عریانی شما دیده شود.

Bangkrai ah na ohhaih amtueng han ai ah, hmaicam ranui ah dawhhaih thlak to sah hmah, tiah a naa.