خروج 13

1 خداوند به موسی فرمود:

奉獻長子的法律1. 上主訓示梅瑟說：「

2 «تمام نخست‌زادگان قوم اسرائیل را به من وقف کن، زیرا همۀ نخست‌زادگان، خواه انسان و خواه حیوان، به من تعلق دارند.»

以色列子民中，無論是人或牲畜，凡是開胎首生的，都應祝聖於我，屬於我。」

3 پس موسی به قوم گفت: «این روز را که روز رهایی شما از بردگی مصر است همیشه به یاد داشته باشید، زیرا خداوند با دست توانای خود، شما را از آن رها ساخت. به خاطر بسپارید که در این روزهای عید، باید نان بدون خمیرمایه بخورید.

梅瑟向百姓說：「你們應當記念從埃及，從為奴之家出來的這一天，因為上主在這一天用強有力的手臂，從那裡領出了你們，故此不可吃有酵的食物。

4 امروز در ماه ابیب شما از مصر خارج می‌شوید.

今天你們出來正在「阿彼布」月。

5 خداوند به اجدادتان وعده داده است که، سرزمین کنعانی‌ها، حیتی‌ها، اموری‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها را به شما واگذار کند، بنابراین، وقتی شما را به سرزمینی که به”سرزمین شیر و عسل“معروف است، داخل می‌کند، باید این روز را، هر ساله جشن بگیرید.

幾時上主領你們進了客納罕人、赫特人、阿摩黎人、希威人和耶步斯人的地方，就是他同你的祖先起誓應許給你那流奶流蜜之地，你應在這一月舉行此禮：

6 به مدت هفت روز نان فطیر بخورید و در روز هفتم عیدی برای خداوند نگاه دارید.

七天之內應吃無酵餅，第七天是敬禮上主的節日。

7 در این هفت روز، نان فطیر بخورید. در خانه‌های شما و حتی در سرزمین شما اثری از خمیرمایه پیدا نشود.

七天之內吃無酵餅，在你面前不可有發酵之物，在你四境之內也不可見有酵母。

8 «هر سال هنگام برگزاری این جشن، به فرزندان خود بگویید که این جشن به مناسبت آن کار بزرگی است که خداوند به خاطر شما انجام داد و شما را از مصر بیرون آورد.

在那一天要告訴你們的兒子說：因為上主在我出埃及時，為我所行的事。

9 این جشن مانند علامتی بر دستتان یا نشانی بر پیشانی‌تان خواهد بود تا به شما یادآوری نماید که همیشه در شریعت خداوند تفکر کنید و از آن سخن بگویید، زیرا خداوند با قدرت عظیم خود، شما را از مصر بیرون آورد.

應把這事做你手上的記號，做你額上的記念，好使上主的法律常在你口中，因為上主用強有力的手臂，領你出了埃及。

10 «پس هر سال در موعد مقرر این عید را جشن بگیرید.

所以你應年年按照定期遵守這規定。

11 «زمانی که خداوند، شما را به سرزمین کنعان که وعدهٔ آن را از پیش به اجداد شما داده بود بیاورد، به خاطر داشته باشید که

當上主照他起誓向你和你祖先所許的話，領你到了客納罕人的地方，將那地給了你之後，

12 پسران نخست‌زادۀ شما و همچنین نخست‌زادهٔ نر حیوانات شما از آنِ خداوند می‌باشند و باید آنها را وقف خدا کنید.

你應將一切開胎首生者歸於上主；你牲畜中，凡開胎首生的牲畜，亦應歸於上主。

13 به جای نخست‌زادهٔ الاغ، بره‌ای فدیه دهید. ولی اگر نخواستید آن را با بره عوض کنید، باید گردن الاغ را بشکنید. اما برای پسران نخست‌زادۀ خود حتماً باید فدیه بدهید.

凡首生的驢，應用羊贖回；你若不贖回，應打斷牠的頸項。你的子孫中，凡是長子，你應贖回。

14 «در آینده وقتی فرزندانتان از شما بپرسند:”این کارها برای چیست؟“بگویید:”خداوند با دست توانای خود ما را از بردگی مصری‌ها نجات بخشید.

將來若你的兒子問你：這是什麼意思﹖你要回答他說：這是因為上主用強有力的手臂領我們出離了埃及，出離了為奴之家。

15 چون فرعون ما را از اسارت رها نمی‌کرد، برای همین، خداوند تمام پسران نخست‌زادۀ مصری‌ها و همچنین نخست‌زاده‌های نر حیوانات آنان را هلاک کرد تا ما را نجات دهد. به همین دلیل نخست‌زادهٔ نر حیوانات خود را برای خداوند قربانی می‌کنیم تا برای پسران نخست‌زادۀ خود فدیه دهیم.“

原來法朗頑固，不釋放我們，上主就把埃及國一切首生者，不拘是人或牲畜的首生者都殺了，為此我把一切首開母胎的雄性都祭獻於上主；但首生的男孩，我卻要贖回。

16 این جشن مانند علامتی بر دستتان و یا نشانی بر پیشانی‌تان خواهد بود تا به یاد شما آورد که خداوند با دست قوی خود ما را از مصر بیرون آورد.»

應將這事作你手上的記號，作你額上的標誌，記念上主用強有力的手臂領我們出了埃及。」往紅海進行

17 وقتی سرانجام فرعون به قوم اسرائیل اجازه داد تا از مصر بروند، خدا آنان را از راه اصلی که از سرزمین فلسطینی‌ها می‌گذشت نبرد، هرچند آن راه نزدیکتر بود. خدا گفت: «اگر قوم با جنگ روبرو شوند، ممکن است پشیمان شده، به مصر برگردند.»

法朗放走百姓以後，天主沒有領他們走培肋舍特地的近路，因為上主想：「怕百姓遇見戰爭而後悔，再回到埃及。」

18 پس خدا آنها را از طریق صحرایی که در حاشیهٔ دریای سرخ بود هدایت نمود. بدین ترتیب قوم اسرائیل مانند لشکری مسلح از مصر بیرون رفتند.

因此天主領百姓繞道，走向靠紅海的曠野。以色列子民都武裝著離開了埃及。

19 موسی در این سفر استخوانهای یوسف را نیز همراه خود برد، چون یوسف در زمان حیات خود بنی‌اسرائیل را قسم داده، گفته بود: «وقتی خدا شما را برهاند، استخوانهای مرا هم با خود از اینجا ببرید.»

梅瑟也帶了若瑟的骨骸，因為若瑟曾叫以色列的兒子們起誓說：「天主必要眷顧你們，那時你們應把我的骨骸從此地帶回去。」

20 پس قوم اسرائیل سوکوت را ترک کرده، در ایتام که در حاشیهٔ صحرا بود، خیمه زدند.

他從穌苛特起程前行，就在位於曠野邊緣的厄堂安了營。

21 در این سفر، خداوند ایشان را در روز به‌وسیلهٔ ستونی از ابر و در شب به‌وسیلۀ ستونی از آتش هدایت می‌کرد. از این جهت هم در روز می‌توانستند سفر کنند و هم در شب.

上主在他們前面行，白天在雲柱裏給他們領路，夜間在火柱裏光照他們，為叫他們白天黑夜都能走路：

22 ستونهای ابر و آتش لحظه‌ای از برابر آنها دور نمی‌شد.

白天的雲柱，黑夜的火柱，總不離開百姓面前。