< افسسیان 5 >

همان‌گونه که یک کودک عزیز از رفتار پدرش تقلید می‌کند، شما نیز در هر امری از خدا سرمشق بگیرید. 1
Be ye therefore imitators of God, as beloved children,
نسبت به دیگران، پر از محبت باشید. در این زمینه مسیح الگوی شما باشد، که آنقدر ما را دوست داشت که خود را مانند برهٔ قربانی، به خدا تقدیم کرد تا گناهانمان را پاک سازد. خدا نیز از این قربانی خشنود شد، زیرا محبت مسیح نسبت به ما، در نظر خدا همچون عطر خوشبو بود. 2
and walk in love, even as the Christ loved us, and delivered himself up for us, an offering and sacrifice to God for a sweet-smelling savour.
هوشیار باشید که گناهانی نظیر طمع، بی‌عفتی و شهوترانی در میان شما وجود نداشته باشد. چنین گناهان در بین قوم خدا جای ندارد. 3
But fornication and all uncleanness or unbridled lust, let it not be even named among you, as it becomes saints;
گفتار زشت، سخنان زشت و شوخی‌های خلاف ادب، شایستهٔ شما نیست. به جای اینها، با یکدیگر دربارهٔ نیکویی‌های خدا گفتگو کنید و شکرگزار باشید. 4
and filthiness and foolish talking, or jesting, which are not convenient; but rather thanksgiving.
این حقیقت چون روز روشن است که ملکوت خدا و مسیح، جای اشخاص بی‌عفت، ناپاک و طمعکار نیست، زیرا شخص طمعکار عملاً بت‌پرست است، چون امور این دنیا را پرستش می‌کند. 5
For this ye are [well] informed of, knowing that no fornicator, or unclean person, or person of unbridled lust, who is an idolater, has inheritance in the kingdom of the Christ and God.
ممکن است بعضی‌ها بکوشند برای این گونه گناهان بهانه‌هایی بتراشند. اما شما گول این اشخاص را نخورید، زیرا کسانی که مرتکب چنین گناهانی می‌شوند، زیر خشم و غضب خدا هستند. 6
Let no one deceive you with vain words, for on account of these things the wrath of God comes upon the sons of disobedience.
با این قبیل افراد، نشست و برخاست هم نکنید! 7
Be not ye therefore fellow-partakers with them;
درست است که زمانی قلب شما نیز سیاه و پر از ظلمت بود؛ اما حالا پر از نور خداوند است. پس همچون فرزندان نور رفتار کنید. 8
for ye were once darkness, but now light in [the] Lord; walk as children of light,
اگر چنین نوری در وجود شماست، باید اعمالتان نیک، درست و راست باشد. 9
(for the fruit of the light [is] in all goodness and righteousness and truth, )
بکوشید تا دریابید چه چیزهایی خداوند را خشنود می‌سازد. 10
proving what is agreeable to the Lord;
در کارهای پوچ شرارت و تاریکی شرکت نکنید، بلکه بگذارید نور شما بر آنها بتابد تا زشتی آنها بر همگان آشکار شود. 11
and do not have fellowship with the unfruitful works of darkness, but rather also reprove [them],
زیرا کارهای زشتی که خدانشناسان در تاریکی انجام می‌دهند، حتی ذکرشان هم شرم‌آور است. 12
for the things that are done by them in secret it is shameful even to say.
اما هر چیزی که در معرض نور قرار گیرد، ماهیت واقعی‌اش آشکار و قابل دیدن می‌گردد، 13
But all things having their true character exposed by the light are made manifest; for that which makes everything manifest is light.
و هر چیزی که نور بر آن بتابد، خود نیز تبدیل به نور می‌گردد. از این رو است که گفته شده: «ای تو که خوابیده‌ای، بیدار شو و از میان مردگان برخیز، و نور مسیح بر تو خواهد درخشید.» 14
Wherefore he says, Wake up, [thou] that sleepest, and arise up from among the dead, and the Christ shall shine upon thee.
پس مراقب باشید چگونه زندگی می‌کنید، نه مانند بی‌خردان، بلکه مانند دانایان و خردمندان، 15
See therefore how ye walk carefully, not as unwise but as wise,
و از هر فرصتی برای انجام نیکویی نهایت بهره را ببرید، زیرا در روزهای بدی زندگی می‌کنیم. 16
redeeming the time, because the days are evil.
بدون تأمل دست به کاری نزنید، بلکه سعی کنید خواست و ارادهٔ خدا را دریابید و مطابق آن زندگی کنید. 17
For this reason be not foolish, but understanding what [is] the will of the Lord.
از مستی بپرهیزید زیرا مستی انسان را به راههای زشت می‌کشاند. در عوض از روح خدا پر شوید. 18
And be not drunk with wine, in which is debauchery; but be filled with the Spirit,
با مزامیر، سرودها و نغمه‌های روحانی با یکدیگر گفتگو کنید، و در دل خود برای خداوند آهنگ بسازید و بسرایید، 19
speaking to yourselves in psalms and hymns and spiritual songs, singing and chanting with your heart to the Lord;
و همواره برای همه چیز، خدای پدر را به نام خداوند ما عیسی مسیح شکر کنید. 20
giving thanks at all times for all things to him [who is] God and [the] Father in the name of our Lord Jesus Christ,
به احترام مسیح، مطیع یکدیگر باشید. 21
submitting yourselves to one another in [the] fear of Christ.
ای زنان، از شوهران خود اطاعت کنید، همان‌گونه که از مسیح اطاعت می‌نمایید. 22
Wives, [submit yourselves] to your own husbands, as to the Lord,
زیرا شوهر سرپرست زن است، همان‌طور که مسیح سرپرست کلیساست. به همین علّت بود که او جانش را فدا کرد و نجا‌ت‌دهندۀ کلیسا گردید. 23
for a husband is head of the wife, as also the Christ [is] head of the assembly. He [is] Saviour of the body.
پس شما ای زنان، باید در هر امری با کمال میل از شوهر خود اطاعت کنید، درست همان‌گونه که کلیسا مطیع مسیح است. 24
But even as the assembly is subjected to the Christ, so also wives to their own husbands in everything.
و اما شما ای شوهران، همسران خود را محبت نمایید، همان‌طور که مسیح کلیسای خود را محبت کرد و جانش را فدای آن نمود، 25
Husbands, love your own wives, even as the Christ also loved the assembly, and has delivered himself up for it,
تا آن را از طریق شستشو با آب به‌واسطۀ کلام خدا، مقدّس و پاک سازد، 26
in order that he might sanctify it, purifying [it] by the washing of water by [the] word,
و به این ترتیب بتواند کلیسایی شکوهمند و پاک برای خود مهیا سازد که هیچ لکه و چروک یا نقصی نداشته باشد، بلکه مقدّس و بی‌عیب باشد. 27
that he might present the assembly to himself glorious, having no spot, or wrinkle, or any of such things; but that it might be holy and blameless.
شوهران نیز باید به همین شکل همسر خود را مانند بدن خودشان محبت کنند. کسی که زن خود را محبت می‌کند، در واقع خود را محبت می‌نماید. 28
So ought men also to love their own wives as their own bodies: he that loves his own wife loves himself.
هیچ‌کس به بدن خود لطمه نمی‌زند، بلکه با عشق و علاقه از آن مراقبت می‌کند، همان‌گونه که مسیح از بدن خود یعنی کلیسا مراقبت به عمل می‌آورد، 29
For no one has ever hated his own flesh, but nourishes and cherishes it, even as also the Christ the assembly:
زیرا ما اندامها و اعضای بدن او هستیم. 30
for we are members of his body; [we are of his flesh, and of his bones.]
همان‌طور که در کتب مقدّس آمده: «به همین دلیل، مردْ از پدر و مادر خود جدا می‌شود و به زن خود می‌پیوندد، و آن دو یک تن می‌شوند.» 31
Because of this a man shall leave his father and mother, and shall be united to his wife, and the two shall be one flesh.
این رازی است بس عمیق، اما بیانگر این است که چگونه مسیح و کلیسا یک هستند. 32
This mystery is great, but I speak as to Christ, and as to the assembly.
بنابراین تکرار می‌کنم: شوهر باید همسر خود را مانند وجود خود دوست بدارد، و زن نیز باید با اطاعت از شوهر خود، او را احترام نماید. 33
But ye also, every one of you, let each so love his own wife as himself; but as to the wife [I speak] that she may fear the husband.

< افسسیان 5 >