جامعه 7

1 نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است.

A good name is better than precious perfume, and the day of one's death than the day of his birth.

2 رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد.

It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting; for that is the end of all men; and the living will lay it to heart.

3 غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد.

Sorrow is better than laughter; for by the sadness of the countenance the heart is made better.

4 کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد.

The heart of the wise is in the house of mourning; but the heart of fools is in the house of mirth.

5 گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان،

It is better for a man to hear the rebuke of the wise than to hear the song of fools.

6 که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.

For as the crackling of thorns under a pot, so is the laughter of a fool. This also is vanity.

7 گرفتن رشوه، شخص دانا را نادان می‌سازد و دل او را فاسد می‌کند.

Surely the gain of oppression maketh a wise man foolish, and a gift corrupteth the understanding.

8 انتهای امر از ابتدایش بهتر است. صبر از غرور بهتر است.

Better is the end of a thing than its beginning. Better is the patient in spirit than the proud in spirit.

9 بر خشم خود چیره شو، زیرا کسانی که زود خشمگین می‌شوند نادانند.

Be not hasty in thy spirit to be angry; for anger resteth in the bosom of fools.

10 حسرت «روزهای خوب گذشته» را نخور. حکمتی در این کار نیست.

Say not, “What is the cause that the former days were better than these?” For thou dost not inquire wisely concerning this.

11 حکمت بیش از هر میراثی برای زندگان مفید است.

Wisdom is as good as an estate? yea, it hath an advantage over it for them that see the sun.

12 حکمت و ثروت هر دو پناهگاهی برای انسان هستند، اما برتری حکمت در این است که حیات می‌بخشد.

For wisdom is a defence, and money is a defence. But knowledge hath the advantage. For wisdom giveth life to them that have it.

13 در مورد آنچه که خداوند انجام داده است فکر کن. آیا کسی می‌تواند آنچه را که خدا کج ساخته، راست نماید؟

Consider the work of God! Who can make straight that which he hath made crooked?

14 پس وقتی سعادت به تو روی می‌آورد شادی کن و هنگامی که سختیها به تو هجوم می‌آورند بدان که خداوند هم خوشی می‌دهد و هم سختی و انسان نمی‌داند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

In the day of prosperity be joyful; but look for a day of adversity! for this also, as well as the other, hath God appointed, to the end that a man should not find out any thing which shall be after him.

15 در این زندگی پوچ و بیهوده خیلی چیزها دیده‌ام، از جمله اینکه برخی نیکوکاران زود می‌میرند در حالی که برخی بدکاران عمر طولانی می‌کنند.

All this have I seen in my days of vanity. There are righteous men who perish in their righteousness, and there are wicked men who live long in their wickedness.

16 پس بیش از حد نیکوکار و خردمند نباش مبادا خود را از بین ببری،

Be not righteous overmuch; neither make thyself over-wise! Why shouldest thou destroy thyself?

17 و بیش از حد بدکار و نادان هم نباش مبادا پیش از اجلت بمیری.

Be not overmuch wicked; neither be thou a fool! Why shouldst thou die before thy time?

18 از خدا بترس و از این دو افراط به دور باش تا کامیاب شوی.

It is good that thou shouldst take hold of this; yea, also, from that withdraw not thy hand. For he that feareth God shall escape all those things.

19 یک مرد حکیم تواناتر از ده حاکم است که بر یک شهر حکومت می‌کنند.

Wisdom strengtheneth the wise more than ten mighty men who are in the city.

20 در دنیا مرد عادلی وجود ندارد که هر چه می‌کند درست باشد و هرگز خطایی از او سر نزند.

Truly there is not a righteous man upon the earth who doeth good and sinneth not.

21 حرفهایی را که از مردم می‌شنوی به دل نگیر، حتی وقتی که می‌شنوی غلامت به تو ناسزا می‌گوید؛

Give no heed to all the words which are spoken, lest thou hear thy servant curse thee!

22 چون تو خودت خوب می‌دانی که بارها به دیگران ناسزا گفته‌ای.

For many times thine own heart knoweth also that even thou thyself hast cursed others.

23 من تمام این چیزها را با حکمت بررسی کردم و تصمیم گرفتم به دنبال حکمت بروم، ولی حکمت از من دور بود.

All this have I tried by wisdom. I said, “I will be wise;” but it was far from me.

24 کیست که بتواند آن را به دست آورد؟ حکمت بسیار عمیق و دور از دسترس است.

That which is far off and exceeding deep, who can find it out?

25 پس به تحقیق و جستجوی حکمت پرداختم تا به دلیل هر چیزی پی ببرم و دریابم که هر که شرارت و بدی می‌کند احمق و دیوانه است.

I applied my mind earnestly to know, and to search, and to seek out wisdom and intelligence, and to know wickedness and folly, yea, foolishness and madness.

26 زن حیله‌گر تلخ‌تر از مرگ است. عشق او مانند دام، مردان را گرفتار می‌سازد و بازوانش مانند کمند آنها را به بند می‌کشد. کسی که در پی خشنودی خداوند است از دام او رهایی می‌یابد، اما آدم گناهکار گرفتار آن می‌شود.

And I found more bitter than death the woman whose heart is snares and nets, and her hands bands. He that pleaseth God shall escape from her; but the sinner shall be caught by her.

27 «معلم» می‌گوید: «نتیجۀ تحقیق من این است. پس از بررسی اوضاع از هر جانب به این نتیجه رسیدم.

Behold, this have I found, saith the Preacher, putting one thing to another to find knowledge.

28 هرچند بارها جستجو کردم، ولی به آنچه که می‌خواستم نرسیدم. از میان هزار نفر فقط یک مرد خوب یافتم اما از بین آنها یک زن خوب هم نیافتم!

That which my soul hath hitherto sought, and I have not found, is this: a man among a thousand I have found, but a woman among a thousand have I not found.

29 بالاخره به این نتیجه رسیدم که خدا انسانها را خوب و راست آفریده است، اما آنها به راههای کج رفته‌اند.»

Lo, this only have I found, that God made man upright, but they have sought out many devices.