جامعه 10

1 همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.

Dead flies cause the ointment of the perfumer to send forth a stinking odour: so doth a little folly him that is in reputation for wisdom and honour.

2 دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.

A wise man’s heart is at his right hand; but a fool’s heart is at his left.

3 آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.

Also, when he that is a fool walketh by the way, his wisdom faileth him, and he saith to every one that he is a fool.

4 وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.

If the spirit of the ruler riseth against thee, leave not thy place; for yielding pacifieth great offences.

5 بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:

There is an evil which I have seen under the sun, as an error which proceedeth from the ruler:

6 به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛

Folly is set in great dignity, and the rich sit in low place.

7 غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.

I have seen servants upon horses, and princes walking as servants upon the earth.

8 آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.

He that diggeth a pit shall fall into it; and whoever breaketh an hedge, a serpent shall bite him.

9 آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.

Whoever removeth stones shall be hurt by them; and he that cutteth wood shall be endangered by it.

10 تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.

If the iron is blunt, and he doth not whet the edge, then must he use more strength: but wisdom is profitable to direct.

11 پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.

Surely the serpent will bite without enchantment; and a babbler is no better.

12 سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛

The words of a wise man’s mouth are gracious; but the lips of a fool will swallow up himself.

13 ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛

The beginning of the words of his mouth is foolishness: and the end of his talk is mischievous madness.

14 او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟

A fool also is full of words: a man cannot tell what shall be; and what shall be after him, who can tell him?

15 آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.

The labour of the foolish wearieth every one of them, because he knoweth not how to go to the city.

16 وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!

Woe to thee, O land, when thy king is a child, and thy princes eat in the morning!

17 خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.

Blessed art thou, O land, when thy king is the son of nobles, and thy princes eat in due season, for strength, and not for drunkenness!

18 در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

By much slothfulness the building decayeth; and through idleness of the hands the house droppeth through.

19 جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.

A feast is made for laughter, and wine maketh merry: but money answereth all things.

20 حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

Curse not the king, no not in thy thought; and curse not the rich in thy bedchamber: for a bird of the air shall carry the voice, and that which hath wings shall tell the matter.