< جامعه 10 >

همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید. 1
Dead flies cause the precious oil of the apothecary to become stinking and foaming; so doth a little folly him that is valued for wisdom and honor.
دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند. 2
The heart of a wise man is at his right hand; but the heart of a fool is at his left.
آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت. 3
Yea also, on whatever way the fool walketh, doth he lack proper sense, and he saith to all that he is a fool.
وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد. 4
If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for submissiveness causeth great offences to be avoided.
بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید: 5
There is an evil which I have seen under the sun, like an error which proceedeth from the ruler:
به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛ 6
Folly is set in great high places, and the rich sit in lowness.
غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند. 7
I have seen servants on horses, and princes walking like servants upon the ground.—
آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد. 8
He that diggeth a pit will fall into it; and him who breaketh down a fence—a serpent will bite him.
آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد. 9
Whoso removeth stones will be hurt through them; and he that cleaveth wood will be endangered thereby.
تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است. 10
If the iron be blunt, and man do not whet the edge, then must he exert more strength; but the advantage of making it properly sharp is wisdom.
پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است. 11
If the serpent do bite because no one uttered a charm, then hath the man that can use his tongue [in charming] no preference.—
سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛ 12
The words of a wise man's mouth [bring] grace; but the lips of a fool will destroy himself.
ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛ 13
The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the last that cometh out of his mouth is evil-bringing madness.
او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟ 14
The fool also multiplieth words; [but] a man cannot know what is to be; and what is to be after him, who can tell him?
آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد. 15
The toil of the foolish will weary every one of them, because he knoweth not how to go to the city.—
وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند! 16
Woe to thee, O land, when thy king is lowminded, and when thy princes eat in the morning!
خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند. 17
Happy art thou, O land, when thy king is noble-spirited, and thy princes eat in proper time, for strengthening, and not for gluttony!—
در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد. 18
Through slothful hands the rafters will sink; and through idleness of the hands the house will become leaky.
جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد. 19
For gay pleasure they prepare a feast, and wine is to make the living joyful; but money procureth all things.
حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند! 20
Even in thy thought thou must not curse a king; and in thy bed-chambers do not curse the rich; for a bird of the air can carry the sound, and that which hath wings can tell the word.

< جامعه 10 >