جامعه 10

1 همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.

Dead flies cause the oil of the perfumer to send forth an evil odor; [so] doth a little folly outweigh wisdom and honor.

2 دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.

A wise man’s heart is at his right hand; but a fool’s heart at his left.

3 آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.

Yea also, when the fool walketh by the way, his understanding faileth him, and he saith to every one [that] he is a fool.

4 وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.

If the spirit of the ruler rise up against thee, leave not thy place; for gentleness allayeth great offences.

5 بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:

There is an evil which I have seen under the sun, as it were an error which proceedeth from the ruler:

6 به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛

folly is set in great dignity, and the rich sit in a low place.

7 غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.

I have seen servants upon horses, and princes walking like servants upon the earth.

8 آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.

He that diggeth a pit shall fall into it; and whoso breaketh through a wall, a serpent shall bite him.

9 آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.

Whoso heweth out stones shall be hurt therewith; [and] he that cleaveth wood is endangered thereby.

10 تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.

If the iron be blunt, and one do not whet the edge, then must he put to more strength: but wisdom is profitable to direct.

11 پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.

If the serpent bite before it is charmed, then is there no advantage in the charmer.

12 سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛

The words of a wise man’s mouth are gracious; but the lips of a fool will swallow up himself.

13 ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛

The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is mischievous madness.

14 او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟

A fool also multiplieth words: [yet] man knoweth not what shall be; and that which shall be after him, who can tell him?

15 آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.

The labor of fools wearieth every one of them; for he knoweth not how to go to the city.

16 وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!

Woe to thee, O land, when thy king is a child, and thy princes eat in the morning!

17 خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.

Happy art thou, O land, when thy king is the son of nobles, and thy princes eat in due season, for strength, and not for drunkenness!

18 در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.

By slothfulness the roof sinketh in; and through idleness of the hands the house leaketh.

19 جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.

A feast is made for laughter, and wine maketh glad the life; and money answereth all things.

20 حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

Revile not the king, no, not in thy thought; and revile not the rich in thy bedchamber: for a bird of the heavens shall carry the voice, and that which hath wings shall tell the matter.