تثنیه 33

1 این است برکتی که موسی، مرد خدا، قبل از مرگش به قوم اسرائیل داد:

Sithaw kami Mosi mah duek tom naah, Israel kaminawk han paek ih tahamhoihaih loe hae tiah oh.

2 «خداوند از کوه سینا آمد، او از کوه سعیر طلوع کرد و از کوه فاران درخشید. مقدّسین بی‌شمار همراه او بودند و آتشی مشتعل در دست راست او.

Anih mah, Angraeng loe Sinai mae hoiah angzoh, Seir ahmuen hoiah nihcae khaeah angthawk tahang moe, Paran mae hoiah ni baktiah a aengh to tacawt, anih loe kaciim kami sang hato hoi nawnto angzoh; a bantang bang hoiah kangqong hmai to tacawt.

3 او قوم خود را دوست می‌دارد و از آنها حمایت می‌کند، ایشان نزد پاهای او می‌نشینند و از سخنانش بهره‌مند می‌گردند.

Ue, anih loe kaminawk to palung; angmah ih kaciim kaminawk loe na prae ah oh o boih; nihcae loe na khokkung ah akuep o, na lok to tahngaih o boih.

4 قوانینی که من برای قوم اسرائیل آوردم، میراث ایشان است.

Jakob ih kaminawk mah qawk ah toep o ih kaalok to Mosi mah kaicae hanah paek.

5 خداوند در یِشورون پادشاه شد، وقتی که سران قوم جمع شدند، همراه با همۀ قبیله‌های اسرائیل.»

Israel acaengnawk hoi zaehoikung lu koeknawk nawnto amkhueng o naah, Anih loe Jeshurun nuiah, siangpahrang ah oh.

6 موسی دربارهٔ قبیلهٔ رئوبین چنین گفت: «رئوبین زنده باشد و نمیرد و افراد قبیله‌اش کم نشوند.»

Reuben acaeng loe dueh ai ah, hing nasoe, anih ih kaminawk doeh tamsi hmah nasoe.

7 و دربارهٔ قبیلهٔ یهودا گفت: «ای خداوند، صدای یهودا را بشنو! او را با قومش متحد گردان، او را در مقابل دشمنان یاری ده تا بتواند از خود دفاع کند.»

Judah kawng pongah anih mah, Aw Angraeng, Judah qahhaih lok to tahngai ah; anih to angmah ih kaminawk khaeah hoi ah; anih ih ban loe angmah hanah thacak pae nasoe; anih to misanawk ban thung hoiah abom ah, tiah a thuih.

8 دربارهٔ قبیلهٔ لاوی گفت: «ای خداوند، اوریم و تُمّیم خود را به خادمان امین خود سپردی. تو ایشان را در مسا آزمودی و در کنار چشمهٔ مریبه امتحان نمودی.

Levi kawng pongah anih mah, Nang ih Thumin hoi Urim loe, Massah ah na tanoek moe, Meribah tui ohhaih ahmuen ah na tanoek ih kaciim kami khaeah om tih.

9 ایشان تو را بیش از پدر و مادر، برادر و فرزند خود، دوست داشتند، از کلام تو اطاعت کردند و نسبت به عهد تو وفادار ماندند.

Anih mah, to kami loe angmah ih amno hoi ampa khaeah ka hnu ai, tiah a naa; anih loe angmah ih nawkamyanawk hoi a caanawk mataeng doeh panoek ai; toe anih loe na lok to tahngaih moe, na lokmaihaih to pazui.

10 آنها قوانین تو را به بنی‌اسرائیل می‌آموزند و بر مذبح تو، بخور و قربانی سوختنی به تو تقدیم می‌کنند.

Nihcae mah Jakob hanah na lokcaekhaih to patuk o tih, Israel kaminawk hanah na kaalok to patuk ueloe, na hmaa ah hmuihoih to suem o tih; na hmaicam nuiah takpum boih paek ih hmai angbawnhaih to suem o tih.

11 ای خداوند، قبیلهٔ لاوی را برکت بده و خدمت ایشان را قبول بفرما. کمر دشمنانشان را بشکن تا دیگر برنخیزند.»

Aw Angraeng, anih ih hmuen to tahamhoihaih paek ah loe, a ban hoiah sak ih hmuen to talawk paeh; anih hnuma moe, tuk han angthawk kaminawk loe angthawk o let han ai ah, kaeng to khaek paeh, tiah a thuih.

12 موسی دربارهٔ قبیلهٔ بنیامین چنین گفت: «او محبوب خداوند است و در پناه او زیست می‌کند، خداوند تمامی روز او را احاطه می‌نماید و از هر بلایی او را حفظ می‌کند.»

Benjamin kawng pongah anih mah, Angraeng mah palung ih kami loe angmah khaeah ngancuem ah om tih; anih hing nathung Angraeng mah pakaa ueloe, anih loe Angmah ih palaeng salakah khosah tih, tiah a thuih.

13 دربارهٔ قبیلهٔ یوسف چنین گفت: «خداوند سرزمینشان را برکت دهد، با باران و با آبهای زیر زمین.

Joseph kawng pongah anih mah, nihcae ohhaih prae loe, van ih atho kaom dantui hoi long tlim ah kaom kathuk tuinawk,

14 سرزمینشان در هر فصلی پر بار باشد و از محصولاتی که آفتاب می‌رویاند غنی گردد.

ni mah tacawtsak ih atho kana thingthainawk hoi khrah mah tacawtsak ih atho kana hmuennawk,

15 کوههای قدیمی‌شان پر از درخت میوه شوند و تپه‌های جاودانی‌شان حاصلخیز گردند.

mae kamtak hoi dungzan ah kacak maesomnawk thung hoi tacawt hmuennawk,

16 در زمینشان وفور نعمت باشد و ایشان از رضایت خداوند برخوردار گردند، خداوندی که در بوتهٔ مشتعل ظاهر گشت. تمامی این برکات بر یوسف باد، بر کسی که میان برادران خود شاهزاده بود.

kahoih koek long thung ih hmuennawk, a thungah kaom hmuennawk hoiah tahamhoihaih om nasoe; kabuk thing thungah kaom Kami ih tahmenhaih loe, Joseph lu nui hoi anih ih nawkamyanawk salakah kaom angraeng kami ih lupataeh ah om nasoe.

17 یوسف در قوت مانند گوسالۀ نر است، و همچون گاو وحشی با شاخهای خویش تمام قومها را می‌زند. این برکات بر هزاره‌های منسی و ده هزاره‌های افرایم باد.»

Anih lensawkhaih loe tapen tangsuek maitaw tae baktih, anih ih takii loe kokno takii baktiah oh; to takiinawk hoiah prae kaminawk to long boenghaih ahmuen khoek to nawnto takhueng boih tih; Ephraim acaeng loe sang hato om ueloe, Manasseh ih acaeng loe sangto om tih, tiah a thuih.

18 موسی دربارهٔ قبایل زبولون و یساکار چنین گفت: «ای زبولون سفرهای تو با شادی همراه باشد، و تو ای یساکار در خیمه‌های خود شادمان باش.

Zebulun kawng pongah anih mah, Zebulun, tasa bang na caeh naah anghoe ah, Issakar nang loe na ohhaih im ah anghoe ah.

19 زبولون و یساکار قومها را به کوه خود دعوت خواهند کرد و در آنجا قربانیهای راستین تقدیم خواهند نمود. ثروت دریا از آن ایشان خواهد شد و گنجینه‌های نهفته در شن نصیب آنها خواهد گردید.»

Nihcae loe kaminawk to mae nuiah kawk ueloe, to mae nuiah toenghaih hoi angbawnhaih to sah o tih; tuipui ih savuet thungah hawk ih, pop parai hmuennawk to tahnutui baktiah nae o tih, tiah a thuih.

20 دربارهٔ قبیلهٔ جاد گفت: «برکت بر کسانی باد که به جاد کمک می‌کنند. او مانند شیری است درنده و قوی.

Gad kawng pongah anih mah, Gad acaeng lensak kami loe tahamhoih! Gad loe kaipui baktiah oh moe, a ban hoiah lunawk to taprawt pat thaih.

21 بهترین قسمت سرزمین را برای خود برگزید، قسمتی را که سهم حاکم بود به او دادند. او مردم را هدایت کرد و حکم و داوری خداوند را در مورد اسرائیل اجرا نمود.»

Hmaloe koek taham loe angmah hanah a qoih, daan sahkungnawk ih taham loe to ah a suek pae; kaminawk zaehoikung kacoehtanawk amkhueng o naah, katoeng Angraeng ih lok hoi Israel kaminawk lokcaekhaih akoepsak hanah anih mah sak pae, tiah a thuih.

22 موسی دربارهٔ قبیلهٔ دان چنین گفت: «دان مانند بچه شیری است که از باشان می‌جهد.»

Dan kawng pongah anih mah, Dan loe kaipui ih caa ah oh, anih loe Bashan hoiah angphet tih, tiah a thuih.

23 دربارهٔ قبیلهٔ نفتالی گفت: «نفتالی از رحمتها و برکات خداوند لبریز است، مرز جنوبی سرزمین او، تا دریاچه جلیل وسعت خواهد یافت.»

Naphtali kawng pongah anih mah, Angraeng loe anghoehaih hoi tahamhoihaih hoiah koi, Aw Naphtali; niduem hoi aloih bang ih ahmuen to toep ah, tiah a thuih.

24 دربارهٔ قبیلهٔ اشیر چنین گفت: «اشیر بیش از قبایل دیگر برکت یافته است. در میان برادرانش محبوب باشد و سرزمینش از محصول زیتون غنی گردد.

Asher kawng pongah anih mah, Asher loe capanawk thungah tahamhoih koek ah oh; anih loe angmah ih nawkamyanawk mah koeh ih kami ah om nasoe loe, a khok to situi thungah nup nasoe.

25 دروازه‌های شهرهایش با پشت‌بندهای آهنین محصور شود، و تا وقتی زنده است از قدرتش کاسته نگردد.»

Na khokpanai loe sum, sum kamling hoiah sah ueloe, na hing thung thacak tih.

26 «ای یِشورون، خدایی مانند خدای تو نیست. او باشکوه و جلال بر ابرهای آسمان سوار می‌شود تا به کمک تو بیاید.

Jeshurun Sithaw hoi kanghmong mi doeh om ai; anih loe nang abomh hanah van ah anghnut moe, a lensawkhaih doeh van ranuiah oh.

27 خدای ازلی پناهگاه توست و بازوان ابدی او تو را محافظت خواهند کرد. او دشمنانت را از مقابل تو خواهد راند و به تو خواهد گفت که آنها را هلاک کنی.

Dungzan Sithaw loe nang abuephaih ah oh moe, na tlim ah dungzan kacak ban to oh; Anih mah na misanawk to nangmacae hma hoiah na haek pae tih, nihcae to paro oh, tiah a thuih.

28 پس اسرائیل در امنیت ساکن خواهد شد. او در سرزمینی زندگی خواهد کرد که پر از غله و شراب است و از آسمان آن شبنم بر زمین می‌بارد.

Israel loe ngancuem ah khosah tih; Jakob ih acaeng loe cang, misurtui kapop prae ah angmah bueng om ueloe, angmah ih vannawk hoiah dantui to krah tathuk tih.

29 خوشا به حال تو، ای اسرائیل، زیرا هیچ قومی مثل تو نیست، قومی که خداوند، آن را نجات داده باشد. خداوند سپر و شمشیر توست، او تو را کمک می‌کند و به تو پیروزی می‌بخشد. دشمنانت در مقابل تو به زانو در خواهند آمد و تو بر پشت آنها پای خواهی نهاد.»

Aw Israel, nang loe anghoe kami ah oh! Nang loe Angraeng mah pahlong ih acaeng ah na oh, nang hoi kanghmong kami mi maw kaom? Anih loe nang abomh hanah pakaahaih ah oh moe, na lensawkhaih sumsen ah oh; na misanawk loe na hma ah thazok o; nihcae ih hmuensangnawk to nangmah khok hoiah na tii pae phaeng tih, tiah a thuih.