تثنیه 29
| این است شرایط عهدی که خداوند در سرزمین موآب توسط موسی با قوم اسرائیل بست. این عهد غیر از عهدی بود که قبلاً در کوه حوریب بسته شده بود. | 1 |
These are the words of the covenant which Jehovah commanded Moses to make with the sons of Israel in the land of Moab, besides the covenant which he made with them in Horeb.
| موسی تمام بنی‌اسرائیل را احضار کرد و به ایشان گفت: شما با چشمان خود بلاهایی را که خداوند بر سر فرعون و درباریانش آورد، دیدید | 2 |
And Moses called to all Israel, and said to them, Ye have seen all that Jehovah did before your eyes in the land of Egypt to Pharaoh, and to all his servants, and to all his land,
| و شاهد معجزات عظیم خداوند در سراسر مصر بودید. | 3 |
the great trials which thine eyes saw, the signs, and those great wonders,
| ولی تا امروز خداوند دلهایی که بفهمند و چشمانی که ببینند و گوشهایی که بشنوند به شما نداده است. | 4 |
yet Jehovah has not given you a heart to know, and eyes to see, and ears to hear, to this day.
| من چهل سال شما را در بیابان هدایت کردم. در این مدت نه لباسهایتان کهنه شد و نه کفشهایتان پاره گشت. | 5 |
And I have led you forty years in the wilderness. Your clothes have not grown old upon you, and thy shoe has not grown old upon thy foot.
| هر چند نانی برای خوردن و شرابی برای نوشیدن نداشتید، اما خداوند روزی شما را می‌رساند تا به شما بفهماند که او یهوه خدای شماست. | 6 |
Ye have not eaten bread, neither have ye drunk wine or strong drink, that ye may know that I am Jehovah your God.
| زمانی که به اینجا رسیدیم سیحون (پادشاه سرزمین حشبون) و عوج (پادشاه سرزمین باشان) با ما به جنگ برخاستند، ولی ما ایشان را شکست دادیم | 7 |
And when ye came to this place, Sihon the king of Heshbon, and Og the king of Bashan, came out against us to battle, and we smote them.
| و سرزمینشان را گرفتیم و به قبیله‌های رئوبین، جاد و نصف قبیلهٔ منسی دادیم. | 8 |
And we took their land, and gave it for an inheritance to the Reubenites, and to the Gadites, and to the half-tribe of the Manassites.
| شرایط این عهد را اطاعت کنید تا در تمام کارهایتان موفق باشید. | 9 |
Keep therefore the words of this covenant, and do them, that ye may prosper in all that ye do.
| همگی شما یعنی رهبران، مشایخ، مردان قوم همراه با کودکان و همسرانتان و غریبانی که در بین شما زندگی می‌کنند یعنی کسانی که هیزم می‌شکنند و برایتان آب می‌آورند امروز در حضور خداوند، خدایتان ایستاده‌اید. | 10 |
Ye stand this day all of you before Jehovah your God-your heads, your tribes, your elders, and your officers, even all the men of Israel,
| 11 |
your little ones, your wives, and thy sojourner who is in the midst of thy camps, from the hewer of thy wood to the drawer of thy water-
| اینجا ایستاده‌اید تا به عهدی که یهوه خدایتان امروز با شما می‌بندد وارد شوید. | 12 |
that thou may enter into the covenant of Jehovah thy God, and into his oath, which Jehovah thy God makes with thee this day,
| امروز خداوند می‌خواهد شما را به عنوان قوم خود تأیید کند و خدای شما باشد، همان‌طور که به شما وعده داد و برای پدرانتان، ابراهیم و اسحاق و یعقوب سوگند خورد. | 13 |
that he may establish thee this day to himself for a people, and that he may be to thee a God, as he spoke to thee, and as he swore to thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob.
| این پیمان تنها با شما که امروز در حضور یهوه خدایمان ایستاده‌اید بسته نمی‌شود بلکه با تمام نسلهای آیندهٔ اسرائیل نیز بسته می‌شود. | 14 |
Neither with you only do I make this covenant and this oath,
| 15 |
but with him who stands here with us this day before Jehovah our God, and also with him who is not here with us this day
| شما به یاد دارید که چگونه در سرزمین مصر زندگی می‌کردیم و پس از خروج از آنجا چطور از میان قومهای دیگر گذشتیم. | 16 |
(for ye know how we dwelt in the land of Egypt, and how we came through the midst of the nations through which ye passed,
| شما رسوم و بتهای قبیح آن سرزمینها را دیدید که از چوب و سنگ و نقره و طلا ساخته شده بودند. | 17 |
and ye have seen their abominations, and their idols, wood and stone, silver and gold, which were among them).
| امروز در میان شما مرد یا زن، خاندان یا قبیله‌ای نباشد که از خداوند، خدایمان برگردد و بخواهد این خدایان را بپرستد و با این کار، به تدریج قوم را مسموم کند. | 18 |
Lest there should be among you man, or woman, or family, or tribe, whose heart turns away this day from Jehovah our God, to go to serve the gods of those nations. Lest there should be among you a root that bears gall and wormwood,
| کسی در میان شما نباشد که پس از شنیدن این هشدارها، آنها را سرسری بگیرد و فکر کند اگر به راههای گستاخانهٔ خود ادامه دهد صدمه‌ای نخواهد دید. این کار او همگی شما را نابود خواهد کرد؛ | 19 |
and it comes to pass, when he hears the words of this curse, that he blesses himself in his heart, saying, I shall have peace, though I walk in the stubbornness of my heart, to destroy the moist with the dry.
| چون خداوند از سر تقصیرات او نمی‌گذرد بلکه خشم و غیرتش بر ضد آن شخص شعله‌ور خواهد شد و تمام لعنتهایی که در این کتاب نوشته شده بر سر او فرود خواهد آمد و خداوند اسم او را از روی زمین محو خواهد کرد. | 20 |
Jehovah will not pardon him, but then the anger of Jehovah and his jealousy will smoke against that man, and all the curse that is written in this book shall lie upon him, and Jehovah will blot out his name from under heaven.
| خداوند او را از تمامی قبیله‌های اسرائیل جدا خواهد نمود و کلیهٔ لعنتهایی را که در این کتاب ذکر شده، بر سر او نازل خواهد کرد. | 21 |
And Jehovah will set him apart to evil out of all the tribes of Israel, according to all the curses of the covenant that is written in this book of the law.
| آنگاه فرزندان شما و نسلهای آینده و غریبانی که از کشورهای دور دست از سرزمین شما عبور کنند، بلاها و بیماریهایی را که خداوند بر این سرزمین نازل کرده است خواهند دید. | 22 |
And the generation to come, your sons who shall rise up after you, and the foreigner who shall come from a far land, shall say, when they see the calamities of that land, and the sicknesses with which Jehovah has made it sick.
| آنها خواهند دید که تمام زمین، شوره‌زاری است خشک و سوزان که در آن نه چیزی کاشته می‌شود و نه چیزی می‌روید. سرزمینتان درست مثل سدوم و عموره و ادمه و صبوئیم خواهد بود که خداوند در خشم خود آنها را ویران کرد. | 23 |
The whole land of it is brimstone, and salt, a burning. It is not sown, nor bears, nor any grass grows in it, like the overthrow of Sodom and Gomorrah, Admah and Zeboiim, which Jehovah overthrew in his anger, and in his wrath,
| قومها خواهند پرسید: «چرا خداوند با این سرزمین چنین کرده است؟ دلیل این خشم بی‌امان او چه بوده است؟» | 24 |
even all the nations shall say, Why has Jehovah done thus to this land? What is the meaning of the heat of this great anger?
| در جواب ایشان گفته خواهد شد: «چون مردم این سرزمین عهدی را که هنگام خروج از مصر خداوند، خدای پدرانشان با ایشان بسته بود، شکستند. | 25 |
Then men shall say, Because they forsook the covenant of Jehovah, the God of their fathers, which he made with them when he brought them forth out of the land of Egypt,
| ایشان به پرستش خدایانی پرداختند که آنها را قبلاً نمی‌شناختند و خداوند، پرستش آنها را منع کرده بود. | 26 |
and went and served other gods, and worshiped them, gods that they knew not, and that he had not given to them.
| پس خشم خداوند علیه این سرزمین افروخته شد و کلیهٔ لعنتهای او که در این کتاب نوشته شده، بر سرشان فرو ریخت. | 27 |
Therefore the anger of Jehovah was kindled against this land, to bring upon it all the curse that is written in this book.
| خداوند با خشم و غضب شدید خود، ایشان را از سرزمینشان ریشه‌کن ساخت و آنها را به سرزمین دیگری راند که تا امروز در آنجا زندگی می‌کنند.» | 28 |
And Jehovah rooted them out of their land in anger, and in wrath, and in great indignation, and cast them into another land, as at this day.
| اسراری هست که یهوه خدایمان بر کسی کشف نفرموده است، اما او قوانین خود را بر ما و فرزندانمان آشکار نموده است تا آنها را اطاعت کنیم. | 29 |
The secret things belong to Jehovah our God, but the things that are revealed belong to us and to our sons forever, that we may do all the words of this law.
