تثنیه 20

1 زمانی که به جنگ می‌روید و در برابر خود لشکری نیرومندتر از خود با اسبها و ارابه‌های جنگی زیاد می‌بینید، وحشت نکنید. خداوند، خدایتان با شماست، همان خدایی که شما را از مصر بیرون آورد.

If you will go out to war on enemies your and you will see horse and chariot a people great more than you not you must be afraid from them for Yahweh God your [is] with you who brought up you from [the] land of Egypt.

2 قبل از شروع جنگ، کاهنی در برابر لشکر اسرائیل بایستد و بگوید:

And it will be when draw near you to the battle and he will come near the priest and he will speak to the people.

3 «ای مردان اسرائیلی به من گوش کنید! امروز که به جنگ می‌روید از دشمن نترسید و جرأت خود را از دست ندهید؛

And he will say to them hear O Israel you [are] approaching this day to the battle on enemies your may not be timid heart your may not you be afraid and may not you make haste and may not you be terrified of them.

4 چون خداوند، خدایتان همراه شماست. او برای شما با دشمنانتان می‌جنگد و به شما پیروزی می‌بخشد.»

For Yahweh God your [is] the [one who] goes with you to fight for you with enemies your to give victory you.

5 آنگاه سرداران سپاه باید سربازان را خطاب کرده، چنین بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که به تازگی خانه‌ای ساخته، ولی هنوز از آن استفاده نکرده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه برگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری از آن استفاده کند.

And they will say the officials to the people saying who? [is] the man who he has built a house new and not he has dedicated it let him go and let him return to house his lest he should die in the battle and a man another he will dedicate it.

6 آیا کسی هست که به تازگی تاکستانی غرس کرده، ولی هنوز میوه‌ای از آن نخورده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری میوهٔ آن را بخورد.

And who? [is] the man who he has planted a vineyard and not he has put to use it let him go and let him return to house his lest he should die in the battle and a man another he will put to use it.

7 آیا کسی به تازگی دختری را نامزد کرده است؟ اگر چنین کسی هست به خانهٔ خود بازگردد و با نامزدش ازدواج کند، چون ممکن است در این جنگ بمیرد و شخص دیگری نامزد او را به زنی بگیرد.»

And who? [is] the man who he has betrothed a woman and not he has taken her let him go and let him return to house his lest he should die in the battle and a man another he will take her.

8 سپس سرداران بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که می‌ترسد و دلشوره دارد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد تا روحیهٔ دیگران را تضعیف نکند.»

And they will repeat the officials to speak to the people and they will say who? [is] the man fearful and [the] weak of heart let him go and let him return to house his and not it will be melted [the] heart of countrymen his like heart his.

9 پس از نطق سرداران، فرماندهانی برای سپاه تعیین شوند.

And it will be when finish the officials to speak to the people and they will appoint commanders of armies at [the] head of the people.

10 هنگامی که به شهری نزدیک می‌شوید تا با آن بجنگید، نخست به مردم آنجا فرصت دهید خود را تسلیم کنند.

If you will draw near to a city to fight on it and you will proclaim to it to peace.

11 اگر آنها دروازه‌های شهر را به روی شما باز کردند، وارد شهر بشوید و مردم آنجا را اسیر کرده، به خدمت خود بگیرید؛

And it will be if peace it will answer you and it will open to you and it will be all the people which is found in it they will become for you forced labor and they will serve you.

12 ولی اگر تسلیم نشدند، شهر را محاصره کنید.

And if not it will make peace with you and it will make with you war and you will lay siege on it.

13 هنگامی که خداوند، خدایتان آن شهر را به شما داد، همهٔ مردانِ آن را از بین ببرید؛

And he will give it Yahweh God your in hand your and you will strike down every male its to [the] mouth of [the] sword.

14 ولی زنها و بچه‌ها، گاوها و گوسفندها، و هر چه را که در شهر باشد می‌توانید برای خود نگه دارید. تمام غنایمی را که از دشمن به دست می‌آورید مال شماست. خداوند آنها را به شما داده است.

Only the women and the little one[s] and the livestock and all that it will be in the city all booty its you will plunder for yourself and you will consume [the] booty of enemies your which he has given Yahweh God your to you.

15 این دستورها فقط شامل شهرهای دور دست می‌باشند و نه شهرهایی که در خود سرزمین موعود هستند.

Thus you will do to all the cities distant from you very which not [are] any of [the] cities of the nations these they.

16 در شهرهای داخل مرزهای سرزمین موعود، هیچ‌کس را نباید زنده بگذارید. هر موجود زنده‌ای را از بین ببرید.

Only from [the] cities of the peoples these which Yahweh God your [is] about to give to you an inheritance not you will let live any breathing thing.

17 حیتی‌ها، اموری‌ها، کنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها را به کلی نابود کنید. این حکمی است که خداوند، خدایتان داده است.

For certainly you will totally destroy them the Hittite[s] and the Amorite[s] the Canaanite[s] and the Perizzite[s] the Hivite[s] and the Jebusite[s] just as he commanded you Yahweh God your.

18 منظور از این فرمان آن است که نگذارد مردم این سرزمین، شما را فریب داده، در دام بت‌پرستی و آداب و رسوم قبیح خود گرفتار سازند و شما را وادارند گناه بزرگی نسبت به خداوند، خدایتان مرتکب شوید.

So that that not they may teach you to do according to all abominations their which they have done for gods their and you will sin to Yahweh God your.

19 زمانی که شهری را برای مدت طولانی محاصره می‌کنید، درختان میوه را از بین نبرید. از میوهٔ آنها بخورید، ولی درختان را قطع نکنید. درختان، دشمنان شما نیستند!

If you will lay siege to a city days many to fight on it to capture it not you will destroy tree[s] its by wielding on it an axe for from it you will eat and it not you will cut down for ¿ human [is] [the] tree of the field to go from before you in state of siege.

20 اما درختان دیگر را می‌توانید قطع کنید و از آنها برای محاصرهٔ شهر استفاده کنید.

Only a tree which you will know that [is] not a tree of food it it you will destroy and you will cut down and you will build siege work[s] on the city which it [is] making with you war until falls it.