تثنیه 20

1 زمانی که به جنگ می‌روید و در برابر خود لشکری نیرومندتر از خود با اسبها و ارابه‌های جنگی زیاد می‌بینید، وحشت نکنید. خداوند، خدایتان با شماست، همان خدایی که شما را از مصر بیرون آورد.

When you go out to battle against your enemies, and see horses, chariots, and a people more than you, you shall not be afraid of them; for Adonai your God is with you, who brought you up out of the land of Egypt [Abode of slavery].

2 قبل از شروع جنگ، کاهنی در برابر لشکر اسرائیل بایستد و بگوید:

It shall be, when you draw near to the battle, that the priest shall approach and speak to the people,

3 «ای مردان اسرائیلی به من گوش کنید! امروز که به جنگ می‌روید از دشمن نترسید و جرأت خود را از دست ندهید؛

and shall tell them, “Sh'ma ·Hear obey·, Israel [God prevails], you draw near today to battle against your enemies. Don’t let your heart faint! Don’t be afraid, nor tremble, neither be scared of them;

4 چون خداوند، خدایتان همراه شماست. او برای شما با دشمنانتان می‌جنگد و به شما پیروزی می‌بخشد.»

for Adonai your God is he who goes with you, to fight for you against your enemies, to save you.”

5 آنگاه سرداران سپاه باید سربازان را خطاب کرده، چنین بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که به تازگی خانه‌ای ساخته، ولی هنوز از آن استفاده نکرده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه برگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری از آن استفاده کند.

The officers shall speak to the people, saying, “What man is there who has built a new house, and has not dedicated it? Let him go and teshuvah ·completely return· to his house, lest he die in the battle, and another man dedicate it.

6 آیا کسی هست که به تازگی تاکستانی غرس کرده، ولی هنوز میوه‌ای از آن نخورده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری میوهٔ آن را بخورد.

What man is there who has planted a vineyard, and has not used its fruit? Let him go and teshuvah ·completely return· to his house, lest he die in the battle, and another man use its fruit.

7 آیا کسی به تازگی دختری را نامزد کرده است؟ اگر چنین کسی هست به خانهٔ خود بازگردد و با نامزدش ازدواج کند، چون ممکن است در این جنگ بمیرد و شخص دیگری نامزد او را به زنی بگیرد.»

What man is there who has pledged to be married a wife, and has not taken her? Let him go and teshuvah ·completely return· to his house, lest he die in the battle, and another man take her.”

8 سپس سرداران بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که می‌ترسد و دلشوره دارد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد تا روحیهٔ دیگران را تضعیف نکند.»

The officers shall speak further to the people, and they shall say, “What man is there who is fearful and faint-hearted? Let him go and teshuvah ·completely return· to his house, lest his brother’s heart melt as his heart.”

9 پس از نطق سرداران، فرماندهانی برای سپاه تعیین شوند.

It shall be, when the officers have finished speaking to the people, that they shall appoint captains of armies at the head of the people.

10 هنگامی که به شهری نزدیک می‌شوید تا با آن بجنگید، نخست به مردم آنجا فرصت دهید خود را تسلیم کنند.

When you draw near to a city to fight against it, then proclaim peace to it.

11 اگر آنها دروازه‌های شهر را به روی شما باز کردند، وارد شهر بشوید و مردم آنجا را اسیر کرده، به خدمت خود بگیرید؛

It shall be, if it makes you answer of peace, and opens to you, then it shall be, that all the people who are found therein shall become forced laborers to you, and shall serve you.

12 ولی اگر تسلیم نشدند، شهر را محاصره کنید.

If it will make no peace with you, but will make war against you, then you shall besiege it.

13 هنگامی که خداوند، خدایتان آن شهر را به شما داد، همهٔ مردانِ آن را از بین ببرید؛

When Adonai your God delivers it into your hand, you shall strike every male of it with the edge of the sword;

14 ولی زنها و بچه‌ها، گاوها و گوسفندها، و هر چه را که در شهر باشد می‌توانید برای خود نگه دارید. تمام غنایمی را که از دشمن به دست می‌آورید مال شماست. خداوند آنها را به شما داده است.

but the women, the little ones, the livestock, and all that is in the city, even all its plunder, you shall take for plunder for yourself. You may use the plunder of your enemies, which Adonai your God has given you.

15 این دستورها فقط شامل شهرهای دور دست می‌باشند و نه شهرهایی که در خود سرزمین موعود هستند.

Thus you shall do to all the cities which are very far off from you, which are not of the cities of these nations.

16 در شهرهای داخل مرزهای سرزمین موعود، هیچ‌کس را نباید زنده بگذارید. هر موجود زنده‌ای را از بین ببرید.

But of the cities of these peoples, that Adonai your God gives you for an inheritance, you shall save alive nothing that breathes;

17 حیتی‌ها، اموری‌ها، کنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها را به کلی نابود کنید. این حکمی است که خداوند، خدایتان داده است.

but you shall utterly destroy them: the Hittite [Descendant of Trembling fear], the Amorite [Descendants of Talkers], the Canaanite [Descendant of Humbled], the Perizzite [Descendant of Belonging to village], the Hivite [Wicked], and the Jebusite [Descendants of Thresher]; as Adonai your God has enjoined you;

18 منظور از این فرمان آن است که نگذارد مردم این سرزمین، شما را فریب داده، در دام بت‌پرستی و آداب و رسوم قبیح خود گرفتار سازند و شما را وادارند گناه بزرگی نسبت به خداوند، خدایتان مرتکب شوید.

that they not teach you to follow all their abominations, which they have done to their deities; so would you sin ·err (from the standard goal)· against Adonai your God.

19 زمانی که شهری را برای مدت طولانی محاصره می‌کنید، درختان میوه را از بین نبرید. از میوهٔ آنها بخورید، ولی درختان را قطع نکنید. درختان، دشمنان شما نیستند!

When you shall besiege a city a long time, in making war against it to take it, you shall not destroy its trees by wielding an ax against them; for you may eat of them. You shall not cut them down; for is the tree of the field man, that it should be besieged by you?

20 اما درختان دیگر را می‌توانید قطع کنید و از آنها برای محاصرهٔ شهر استفاده کنید.

Only the trees that you know are not trees for food, you shall destroy and cut them down. You shall build bulwarks against the city that makes war with you, until it falls.