تثنیه 20

1 زمانی که به جنگ می‌روید و در برابر خود لشکری نیرومندتر از خود با اسبها و ارابه‌های جنگی زیاد می‌بینید، وحشت نکنید. خداوند، خدایتان با شماست، همان خدایی که شما را از مصر بیرون آورد.

當你出征進攻你的仇敵，見到戰馬戰車和比你更多的群眾時，你不必害怕，因為領你出埃及地的上主你的天主與你在一起。

2 قبل از شروع جنگ، کاهنی در برابر لشکر اسرائیل بایستد و بگوید:

當你們快要交戰時，司祭應上前來，對民眾訓話，

3 «ای مردان اسرائیلی به من گوش کنید! امروز که به جنگ می‌روید از دشمن نترسید و جرأت خود را از دست ندهید؛

向他們說：「以色列，請聽! 你們今天就要上陣攻打你們的仇敵，你們不要灰心，不要害怕，不要恐慌，不要在他們面前戰慄，

4 چون خداوند، خدایتان همراه شماست. او برای شما با دشمنانتان می‌جنگد و به شما پیروزی می‌بخشد.»

因為上主你們的天主與你們同去，幫助你們攻打你們的仇敵，使你們勝利。」

5 آنگاه سرداران سپاه باید سربازان را خطاب کرده، چنین بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که به تازگی خانه‌ای ساخته، ولی هنوز از آن استفاده نکرده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه برگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری از آن استفاده کند.

然後長官對民眾說：「誰若蓋了新房屋，還沒有祝聖，他可回家去，免得他死在戰場，別人來替他祝聖。

6 آیا کسی هست که به تازگی تاکستانی غرس کرده، ولی هنوز میوه‌ای از آن نخورده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری میوهٔ آن را بخورد.

誰若栽種了葡萄園，還沒有享用過，他可回家去，免得他死在戰場，別人來替他收穫。

7 آیا کسی به تازگی دختری را نامزد کرده است؟ اگر چنین کسی هست به خانهٔ خود بازگردد و با نامزدش ازدواج کند، چون ممکن است در این جنگ بمیرد و شخص دیگری نامزد او را به زنی بگیرد.»

誰若與女人訂了婚，還沒有迎娶，他可回家去，免得他死在戰場，別人來娶她。」

8 سپس سرداران بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که می‌ترسد و دلشوره دارد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد تا روحیهٔ دیگران را تضعیف نکند.»

長官再繼續對民眾致辭說：「誰若害怕灰心，他可回家去，免得他使兄弟的心，如他的一樣沮喪。」

9 پس از نطق سرداران، فرماندهانی برای سپاه تعیین شوند.

長官向民眾訓完話，就派定軍官統率部隊。

10 هنگامی که به شهری نزدیک می‌شوید تا با آن بجنگید، نخست به مردم آنجا فرصت دهید خود را تسلیم کنند.

當你臨近一城要進攻時，應先向那城提議和平；

11 اگر آنها دروازه‌های شهر را به روی شما باز کردند، وارد شهر بشوید و مردم آنجا را اسیر کرده، به خدمت خود بگیرید؛

若那地給你和平的答覆，給你開門，城內所有的人民就臣服於你，給你服役。

12 ولی اگر تسلیم نشدند، شهر را محاصره کنید.

如不與你講和，反願與你作戰，你就圍攻。

13 هنگامی که خداوند، خدایتان آن شهر را به شما داد، همهٔ مردانِ آن را از بین ببرید؛

幾時上主你的天主將城交在你手中，你應用利刃殺盡所有的男人；

14 ولی زنها و بچه‌ها، گاوها و گوسفندها، و هر چه را که در شهر باشد می‌توانید برای خود نگه دارید. تمام غنایمی را که از دشمن به دست می‌آورید مال شماست. خداوند آنها را به شما داده است.

至於婦女、嬰兒、牲畜和在城內所有的一切，算是你奪得的勝利品，你可享用你由仇人奪得的勝利品，因為是上主你的天主賜給你的。

15 این دستورها فقط شامل شهرهای دور دست می‌باشند و نه شهرهایی که در خود سرزمین موعود هستند.

這是你對於離你很遠，且不屬於這些民族的城市的作法。

16 در شهرهای داخل مرزهای سرزمین موعود، هیچ‌کس را نباید زنده بگذارید. هر موجود زنده‌ای را از بین ببرید.

但是在上主你的天主賜給你作產業的這些人民的城市內，你不可讓任何生靈生活，

17 حیتی‌ها، اموری‌ها، کنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها را به کلی نابود کنید. این حکمی است که خداوند، خدایتان داده است.

應將他們：即赫特人、阿摩黎人。客納罕人、培黎齊人、希威人和耶步斯人，盡行毀滅，如上主你的天主吩咐你的，

18 منظور از این فرمان آن است که نگذارد مردم این سرزمین، شما را فریب داده، در دام بت‌پرستی و آداب و رسوم قبیح خود گرفتار سازند و شما را وادارند گناه بزرگی نسبت به خداوند، خدایتان مرتکب شوید.

免得他們教你學習他們對自己的神所行的一切可惡之事，使你們得罪上主你們的天主。

19 زمانی که شهری را برای مدت طولانی محاصره می‌کنید، درختان میوه را از بین نبرید. از میوهٔ آنها بخورید، ولی درختان را قطع نکنید. درختان، دشمنان شما نیستند!

若你圍攻一座城，需要多日纔能攻取佔領，你不可用斧頭砍伐那裏的樹木；你可以吃樹上的果子，卻不可砍倒樹；難道田間的樹可當作你圍攻的敵人看待﹖

20 اما درختان دیگر را می‌توانید قطع کنید و از آنها برای محاصرهٔ شهر استفاده کنید.

只是那些你不知道不結實的樹木，你可毀壞砍伐，用來建築圍攻的設備，為進攻與你交戰的城市，直到將城攻下。