< تثنیه 20 >

زمانی که به جنگ می‌روید و در برابر خود لشکری نیرومندتر از خود با اسبها و ارابه‌های جنگی زیاد می‌بینید، وحشت نکنید. خداوند، خدایتان با شماست، همان خدایی که شما را از مصر بیرون آورد. 1
Nangcae khaeah Izip prae thung hoiah nangcae zaehoikung na Angraeng Sithaw oh pongah, misatuk han na caeh o naah, nangmacae pong kapop kue hrangnawk, hrang lakoknawk hoi kaminawk to na hnuk o cadoeh, nihcae to zii o hmah.
قبل از شروع جنگ، کاهنی در برابر لشکر اسرائیل بایستد و بگوید: 2
Misatuk han na caeh o tom naah, qaima mah hmaa ah caeh moe, kaminawk khaeah,
«ای مردان اسرائیلی به من گوش کنید! امروز که به جنگ می‌روید از دشمن نترسید و جرأت خود را از دست ندهید؛ 3
aw Israel kaminawk, tahngai oh; vaihniah misatuk han na caeh o; palungboeng o hmah loe, zii o hmah; tasoeh o hmah loe, nihcae hmaa ah tasoehhaih hoiah doeh om o hmah;
چون خداوند، خدایتان همراه شماست. او برای شما با دشمنانتان می‌جنگد و به شما پیروزی می‌بخشد.» 4
na Angraeng Sithaw loe nangcae ih misanawk to tuk moe, nangcae pahlong hanah, nangcae hoi nawnto a caeh, tiah thui pae tih.
آنگاه سرداران سپاه باید سربازان را خطاب کرده، چنین بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که به تازگی خانه‌ای ساخته، ولی هنوز از آن استفاده نکرده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه برگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری از آن استفاده کند. 5
Ukkungnawk mah doeh kaminawk khaeah, Im kangtha na sak o naah, Angraeng khae aap ai kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe; to tih ai nahaeloe anih loe misatukhaih ahmuen ah dueh ueloe, kalah kami mah a im to aap pae ving tih.
آیا کسی هست که به تازگی تاکستانی غرس کرده، ولی هنوز میوه‌ای از آن نخورده باشد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد، چون ممکن است در این جنگ کشته شود و شخص دیگری میوهٔ آن را بخورد. 6
Misur takha to na sak o, toe athaih caa ai kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe, to tih ai nahaeloe anih loe misatukhaih ahmuen ah dueh ueloe, kalah kami mah anih ih misur thaih to caa pae ving tih.
آیا کسی به تازگی دختری را نامزد کرده است؟ اگر چنین کسی هست به خانهٔ خود بازگردد و با نامزدش ازدواج کند، چون ممکن است در این جنگ بمیرد و شخص دیگری نامزد او را به زنی بگیرد.» 7
Nongpata maeto zu ah na hamh, toe zu haih ai kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe; to tih ai nahaeloe anih loe misatukhaih ahmuen ah dueh ueloe, kalah kami mah anih ih zu to la pae ving moeng tih, tiah thuih pae o tih.
سپس سرداران بگویند: «آیا در اینجا کسی هست که می‌ترسد و دلشوره دارد؟ اگر چنین کسی هست به خانه بازگردد تا روحیهٔ دیگران را تضعیف نکند.» 8
To pacoengah ukkungnawk mah minawk khaeah, Zit pongah palungboeng kami na oh o maw? Anih loe a im ah amlaem let nasoe; anih palungboeng baktih toengah angmah ih nawkamyanawk doeh palungboengsak moeng tih, tiah thui pae let bae ah.
پس از نطق سرداران، فرماندهانی برای سپاه تعیین شوند. 9
Ukkungnawk mah kaminawk khaeah lokthuih boih pacoengah, kaminawk zaehhoih hanah, misatuh angraengnawk suek han angai vop.
هنگامی که به شهری نزدیک می‌شوید تا با آن بجنگید، نخست به مردم آنجا فرصت دهید خود را تسلیم کنند. 10
Vangpui maeto tuk han na caeh o naah, anih mah vangpui thungah kaom kaminawk khaeah angdaehhaih lok to thui tih.
اگر آنها دروازه‌های شهر را به روی شما باز کردند، وارد شهر بشوید و مردم آنجا را اسیر کرده، به خدمت خود بگیرید؛ 11
Nihcae mah angdaehhaih lok to pathim moe, thok paong o nahaeloe, to vangpui thungah kaom kaminawk boih mah nangcae han tamut paek o ueloe, na tok to sah o tih.
ولی اگر تسلیم نشدند، شهر را محاصره کنید. 12
Toe nang hoi angdaehhaih sak koeh o ai moe, nangcae hoi misa angtuk hanah amsak o nahaeloe, vangpui to takui oh.
هنگامی که خداوند، خدایتان آن شهر را به شما داد، همهٔ مردانِ آن را از بین ببرید؛ 13
Na Angraeng Sithaw mah to vangpui nangcae ban ah paek naah, to vangpui thungah kaom nongpanawk to sumsen hoiah hum o boih ah;
ولی زنها و بچه‌ها، گاوها و گوسفندها، و هر چه را که در شهر باشد می‌توانید برای خود نگه دارید. تمام غنایمی را که از دشمن به دست می‌آورید مال شماست. خداوند آنها را به شما داده است. 14
toe nongpatanawk, nawktanawk hoi maitawnawk, vangpui thung ih hmuennawk boih loe, nangmacae hanah la oh; na Angraeng mah paek ih na misanawk khae hoiah na lak o ih hmuennawk to loe caa oh.
این دستورها فقط شامل شهرهای دور دست می‌باشند و نه شهرهایی که در خود سرزمین موعود هستند. 15
Nangcae taengah kaom prae kaminawk ih vangpui na ai ah, nangcae hoi kangthla ah kaom vangpuinawk boih to tiah sah oh.
در شهرهای داخل مرزهای سرزمین موعود، هیچ‌کس را نباید زنده بگذارید. هر موجود زنده‌ای را از بین ببرید. 16
Toe na Angraeng Sithaw mah qawktoep hanah ang paek o ih prae kaminawk ih vangpui thungah loe, anghahhaih takhi tawn kami maeto doeh pathlung o hmah;
حیتی‌ها، اموری‌ها، کنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها را به کلی نابود کنید. این حکمی است که خداوند، خدایتان داده است. 17
na Angraeng Sithaw mah paek ih lok baktih toengah, Hit kami, Amor kami, Kanaan kami, Periz kami, Hiv kami hoi Jebus kaminawk to hum o boih ah:
منظور از این فرمان آن است که نگذارد مردم این سرزمین، شما را فریب داده، در دام بت‌پرستی و آداب و رسوم قبیح خود گرفتار سازند و شما را وادارند گناه بزرگی نسبت به خداوند، خدایتان مرتکب شوید. 18
to tih ai nahaeloe angmacae sithawnawk khaeah a sak o ih panuet thok hmuen to na patuk o ueloe, na Angraeng Sithaw hmaa ah na zae o moeng tih.
زمانی که شهری را برای مدت طولانی محاصره می‌کنید، درختان میوه را از بین نبرید. از میوهٔ آنها بخورید، ولی درختان را قطع نکنید. درختان، دشمنان شما نیستند! 19
Vangpui maeto tuk hanah kasawk parai ah na takui o nahaeloe, thingkungnawk to pakhruh o hmah; taw ah kamprawk thing loe kami hinghaih ah oh pongah, athaih khue to caa oh, vangpui takui pongah thing to pakhruh o hmah;
اما درختان دیگر را می‌توانید قطع کنید و از آنها برای محاصرهٔ شهر استفاده کنید. 20
toe caak koi ai thingnawk loe pakhruh oh loe, nangcae hoi misatuh kaminawk na pazawk o ai karoek to, vangpui tuk hanah misa abuephaih to sah oh.

< تثنیه 20 >