تثنیه 2

1 آنگاه طبق دستور خداوند بازگشتیم و از راهی که به سوی دریای سرخ می‌رود به بیابان رفتیم. سالهای زیادی در اطراف ناحیهٔ کوه سعیر سرگردان بودیم. سرانجام خداوند فرمود:

“此后，我们转回，从红海的路往旷野去，是照耶和华所吩咐我的。我们在西珥山绕行了许多日子。

2

耶和华对我说：

3 «به اندازهٔ کافی در این کوهستان سرگردان بوده‌اید. حال به سمت شمال بروید.

‘你们绕行这山的日子够了，要转向北去。

4 به قوم بگو که ایشان از مرز سرزمینی خواهند گذشت که به برادرانشان ادومی‌ها تعلق دارد. (ادومی‌ها از نسل عیسو هستند و در سعیر زندگی می‌کنند.) آنها از شما خواهند ترسید،

你吩咐百姓说：你们弟兄以扫的子孙住在西珥，你们要经过他们的境界。他们必惧怕你们，所以你们要分外谨慎。

5 ولی شما با ایشان نجنگید، چون من تمام سرزمین کوهستانی سعیر را به عنوان ملک دائمی به ایشان داده‌ام و حتی یک وجب از زمین ایشان را به شما نخواهم داد.

不可与他们争战；他们的地，连脚掌可踏之处，我都不给你们，因我已将西珥山赐给以扫为业。

6 در آنجا به ازای آب و غذایی که مصرف می‌کنید، پول بپردازید.

你们要用钱向他们买粮吃，也要用钱向他们买水喝。

7 خداوند، خدایتان در تمام چهل سالی که در این بیابان بزرگ سرگردان بوده‌اید با شما بوده و قدم به قدم از شما مراقبت نموده است. او در تمام کارهایتان به شما برکت داده و شما هیچوقت محتاج به چیزی نبوده‌اید.»

因为耶和华—你的 神在你手里所办的一切事上已赐福与你。你走这大旷野，他都知道了。这四十年，耶和华—你的 神常与你同在，故此你一无所缺。’

8 بنابراین ما از کنار سعیر که برادرانمان از نسل عیسو در آنجا زندگی می‌کردند گذشتیم و جاده‌ای را که به سمت جنوب به اِیلَت و عصیون جابر می‌رود قطع نموده، رو به شمال به طرف بیابان موآب کوچ کردیم.

“于是，我们离了我们弟兄以扫子孙所住的西珥，从亚拉巴的路，经过以拉他、以旬·迦别，转向摩押旷野的路去。

9 آنگاه خداوند به ما چنین هشدار داد: «با موآبی‌ها که از نسل لوط هستند کاری نداشته باشید و با ایشان وارد جنگ نشوید. من شهر عار را به ایشان داده‌ام و هیچ زمینی را از سرزمین ایشان به شما نخواهم داد.»

耶和华吩咐我说：‘不可扰害摩押人，也不可与他们争战。他们的地，我不赐给你为业，因我已将亚珥赐给罗得的子孙为业。’

10 (ایمی‌ها که قبیلهٔ بسیار بزرگی بودند قبلاً در آن ناحیه سکونت داشتند و مثل غولهای عناقی بلند قد بودند.

先前，有以米人住在那里，民数众多，身体高大，像亚衲人一样。

11 ایمی‌ها و عناقی‌ها غالباً رفائی خوانده می‌شوند، ولی موآبی‌ها ایشان را ایمی می‌خوانند.

这以米人像亚衲人；也算为利乏音人；摩押人称他们为以米人。

12 در روزگار پیشین حوری‌ها در سعیر سکونت داشتند، ولی ادومی‌ها یعنی قوم عیسو آنها را بیرون رانده، جایشان را گرفتند، همان‌طور که اسرائیل مردم کنعان را که خداوند سرزمینشان را به اسرائیل بخشیده بود، بیرون راندند.)

先前，何利人也住在西珥，但以扫的子孙将他们除灭，得了他们的地，接着居住，就如以色列在耶和华赐给他为业之地所行的一样。

13 خداوند فرمود: «اکنون برخیزید و از رود زارَد بگذرید.» ما چنین کردیم.

现在，起来过撒烈溪！于是我们过了撒烈溪。

14 سی و هشت سال پیش، ما قادش را ترک گفته بودیم. همان‌طور که خداوند فرموده بود، در این مدت تمام جنگجویان ما از بین رفتند.

自从离开加低斯·巴尼亚，到过了撒烈溪的时候，共有三十八年，等那世代的兵丁都从营中灭尽，正如耶和华向他们所起的誓。

15 خداوند بر ضد آنها بود و سرانجام همهٔ آنها را از بین برد.

耶和华的手也攻击他们，将他们从营中除灭，直到灭尽。

16 پس از اینکه تمام جنگجویان مردند

“兵丁从民中都灭尽死亡以后，

17 خداوند به من فرمود:

耶和华吩咐我说：

18 «امروز باید از شهر عار که در مرز موآب است بگذرید.

‘你今天要从摩押的境界亚珥经过，

19 وقتی به سرزمین عمونی‌ها که از نسل لوط هستند نزدیک شدید با آنها کاری نداشته باشید و با ایشان وارد جنگ نشوید، زیرا هیچ زمینی را از سرزمینی که به ایشان بخشیده‌ام، به شما نخواهم داد.»

走近亚扪人之地，不可扰害他们，也不可与他们争战。亚扪人的地，我不赐给你们为业，因我已将那地赐给罗得的子孙为业。’

20 (آن ناحیه نیز زمانی محل سکونت رفائی‌ها که عمونی‌ها ایشان را زَمزُمی می‌خوانند، بود.

那地也算为利乏音人之地，先前利乏音人住在那里，亚扪人称他们为散送冥。

21 آنها قبیلهٔ بسیار بزرگی بودند و مثل عناقی‌ها قد بلندی داشتند، ولی خداوند ایشان را هنگام ورود عمونی‌ها از بین برد و عمونی‌ها به جای ایشان در آنجا سکونت کردند.

那民众多，身体高大，像亚衲人一样，但耶和华从亚扪人面前除灭他们，亚扪人就得了他们的地，接着居住。

22 خداوند به همین گونه به قوم عیسو در کوه سعیر کمک کرده بود و آنها حوری‌ها را که قبل از ایشان در آنجا سکونت داشتند از بین برده و تا امروز به جای ایشان ساکن شده‌اند.

正如耶和华从前为住西珥的以扫子孙将何利人从他们面前除灭、他们得了何利人的地、接着居住一样，直到今日。

23 وضع مشابه دیگر، زمانی اتفاق افتاد که مردم کفتور به قبیلهٔ عِوی‌ها که تا حدود غزه در دهکده‌های پراکنده‌ای سکونت داشتند حمله نموده، آنها را هلاک کردند و به جای ایشان ساکن شدند.)

从迦斐托出来的迦斐托人将先前住在乡村直到迦萨的亚卫人除灭，接着居住。

24 آنگاه خداوند فرمود: «از رود ارنون گذشته، به سرزمین سیحونِ اموری، پادشاه حشبون داخل شوید. من او را و سرزمینش را به شما داده‌ام. با او بجنگید و سرزمین او را به تصرف خود درآورید.

你们起来前往，过亚嫩谷；我已将亚摩利人希实本王西宏和他的地交在你手中，你要与他争战，得他的地为业。

25 از امروز ترس شما را بر دل مردم سراسر جهان می‌گذارم. آنها آوازهٔ شما را می‌شنوند و به وحشت می‌افتند.»

从今日起，我要使天下万民听见你的名声都惊恐惧怕，且因你发颤伤恸。”

26 سپس از صحرای قدیموت سفیرانی با پیشنهاد صلح نزد سیحون، پادشاه حِشبون فرستادم.

“我从基底莫的旷野差遣使者去见希实本王西宏，用和睦的话说：

27 پیشنهاد ما این بود: «اجازه دهید از سرزمین شما عبور کنیم. از جادهٔ اصلی خارج نخواهیم شد و به طرف مزارع اطراف آن نخواهیم رفت.

‘求你容我从你的地经过，只走大道，不偏左右。

28 هنگام عبور برای هر لقمه نانی که بخوریم و هر جرعه آبی که بنوشیم، پول خواهیم داد. تنها چیزی که می‌خواهیم، اجازهٔ عبور از سرزمین شماست.

你可以卖粮给我吃，也可以卖水给我喝，只要容我步行过去，

29 ادومی‌های نسل عیسو که ساکن سعیرند اجازهٔ عبور از سرزمین خود را به ما دادند. موآبی‌ها هم که پایتختشان در عار است همین کار را کردند. ما از راه اردن به سرزمینی که خداوند، خدایمان به ما داده است می‌رویم.»

就如住西珥的以扫子孙和住亚珥的摩押人待我一样，等我过了约旦河，好进入耶和华—我们 神所赐给我们的地。’

30 ولی سیحون پادشاه حِشبون موافقت نکرد، زیرا خداوند، خدای شما او را سختدل گردانید تا او را به دست اسرائیل نابود کند، همچنانکه الان شده است.

但希实本王西宏不容我们从他那里经过；因为耶和华—你的 神使他心中刚硬，性情顽梗，为要将他交在你手中，像今日一样。

31 آنگاه خداوند به من فرمود: «اکنون به تدریج سرزمین سیحون پادشاه را به شما می‌دهم. پس شروع به تصرف و تصاحب این سرزمین کن.»

耶和华对我说：‘从此起首，我要将西宏和他的地交给你；你要得他的地为业。’

32 آنگاه سیحون پادشاه به ما اعلان جنگ داد و نیروهایش را در یاهص بسیج کرد.

那时，西宏和他的众民出来攻击我们，在雅杂与我们交战。

33 ولی خداوند، خدایمان او را به ما تسلیم نمود و ما او را با تمام پسران و افرادش کشتیم و تمامی شهرهایش را به تصرف خود درآورده، همهٔ مردان و زنان و اطفال را از بین بردیم.

耶和华—我们的 神将他交给我们，我们就把他和他的儿子，并他的众民，都击杀了。

34

我们夺了他的一切城邑，将有人烟的各城，连女人带孩子，尽都毁灭，没有留下一个。

35 به غیر از گله‌هایشان، موجود دیگری را زنده نگذاشتیم. این گله‌ها را هم با غنایمی که از تسخیر شهرها به چنگ آورده بودیم با خود بردیم.

惟有牲畜和所夺的各城，并其中的财物，都取为自己的掠物。

36 ما از عروعیر که در کنارهٔ درهٔ ارنون است تا جلعاد، همهٔ شهرها را به تصرف خود درآوردیم. حتی یک شهر هم در برابر ما قادر به مقاومت نبود، زیرا خداوند، خدایمان تمامی آنها را به ما داده بود.

从亚嫩谷边的亚罗珥和谷中的城，直到基列，耶和华—我们的 神都交给我们了，没有一座城高得使我们不能攻取的。

37 ولی ما به سرزمین بنی‌عمون و به رود یبوق و شهرهای کوهستانی یعنی جاهایی که خداوند، خدایمان قدغن فرموده بود، نزدیک نشدیم.

惟有亚扪人之地，凡靠近雅博河的地，并山地的城邑，与耶和华—我们 神所禁止我们去的地方，都没有挨近。”