< تثنیه 19 >
هنگامی که یهوه خدایتان قومهایی را که سرزمینشان را به شما میدهد، نابود کند و شما در شهرها و خانههایشان ساکن شوید، | 1 |
When the Lord thy God shall have cut off the nations, whose land the Lord thy God giveth thee, and thou hast driven them out, and dwellest in their cities, and in their houses:
آنگاه باید سه شهر به عنوان پناهگاه تعیین کنید تا اگر کسی نادانسته شخصی را بکشد، بتواند به آنجا فرار کرده، در امان باشد. کشورتان را به سه منطقه تقسیم کنید به طوری که هر کدام از این سه شهر در یکی از آن سه منطقه واقع گردد. جادههایی را که به این شهرها میروند خوب نگه دارید. | 2 |
Then shalt thou set apart three cities for thyself, in the midst of thy land, which the Lord thy God giveth thee to possess it.
Thou shalt put in order for thyself the [way to them], and divide into three parts the territory of thy land, which the Lord thy God will give thee to inherit, and it shall serve, that every man-slayer may flee thither.
اگر کسی نادانسته مرتکب قتل شود میتواند به یکی از این شهرها فرار کرده، در آنجا پناه گیرد. | 4 |
And this is the case of the man-slayer, who shall flee thither, that he may live: Whoso smiteth his neighbor without knowledge, when he hath not been an enemy to him in time past;
برای مثال، اگر مردی با همسایهٔ خود برای بریدن هیزم به جنگل برود و سر تبر از دستهاش جدا شده، باعث قتل همسایهاش گردد، آن مرد میتواند به یکی از این شهرها گریخته، در امان باشد. | 5 |
And he that goeth into the forest with his neighbor to hew wood, and his hand fetcheth a stroke with the axe to cut down the tree, and the iron slippeth from the helve, and striketh his neighbor, that he die: this one shall flee unto one of these cities, and live;
بدین ترتیب مدعی خون مقتول نمیتواند او را بکشد. این شهرها باید پراکنده باشند تا همه بتوانند به آن دسترسی داشته باشند و گرنه مدعی خشمگین، ممکن است قاتل بیگناه را بکشد. | 6 |
That the avenger of the blood pursue not the manslayer, while his heart is hot, and overtake him, because the way is long, and smite him dead; whereas he deserveth not a judgment of death, inasmuch as he was not an enemy to him in time past.
Therefore do I command thee, saying, Three cities shalt thou set apart for thyself.
اگر یهوه خدایتان طبق وعدهای که با سوگند به پدران شما داده است مرزهای سرزمینتان را وسیعتر کند و تمام سرزمینی را که وعده داده است، به شما ببخشد، | 8 |
And if the Lord thy God enlarge thy boundary, as he hath sworn unto thy fathers, and give thee all the land which he hath spoken to give unto thy fathers;
در این صورت باید سه شهر پناهگاه دیگر نیز داشته باشید. (البته او وقتی این سرزمین را به شما خواهد داد که از کلیهٔ فرمانهایی که امروز به شما میدهم اطاعت نموده یهوه خدایتان را دوست بدارید و همواره در راه او گام بردارید.) | 9 |
Because thou dost keep all this commandment to do it, which I command thee this day, to love the Lord thy God, and to walk in his ways all the days: then shalt thou add for thyself three cities more, unto these three;
چنین عمل کنید تا در سرزمینی که خداوند به شما میدهد اشخاص بیگناه کشته نشوند و خون کسی به گردن شما نباشد. | 10 |
That innocent blood be not shed in the midst of thy land, which the Lord thy God giveth thee for an inheritance, and blood-guiltiness be brought upon thee.
ولی اگر کسی از همسایهٔ خود نفرت داشته باشد و با قصد قبلی او را بکشد و سپس به یکی از شهرهای پناهگاه فرار نماید، | 11 |
But if any man be an enemy to his neighbor, and he lie in wait for him, and rise up against him, and smite him mortally so that he die, and he flee unto one of these cities:
آنگاه مشایخ شهر باید دنبال او فرستاده، او را بازگردانند و تحویل مدعی خون مقتول بدهند تا او را بکشد. | 12 |
Then shall the elders of his city send and fetch him thence, and they shall deliver him into the hand of the avenger of the blood, that he may die.
به او رحم نکنید! اسرائیل را از خون بیگناه پاک کنید تا در همهٔ کارهایتان کامیاب باشید. | 13 |
Thy eye shall not look with pity on him; but thou shalt put away the [shedding of] innocent blood from Israel, that it may go well with thee.
هنگامی که وارد سرزمینی شدید که خداوند، خدایتان به شما میدهد، مواظب باشید مرزهای ملک همسایهتان را که از قدیم تعیین شده است به نفع خود تغییر ندهید. | 14 |
Thou shalt not remove the landmark of thy neighbor, which they of old time have set, in thy inheritance which thou shalt inherit, in the land that the Lord thy God giveth thee to possess it.
هرگز کسی را بر اساس شهادت یک نفر محکوم نکنید. حداقل دو یا سه شاهد باید وجود داشته باشند. | 15 |
There shall not rise up one single witness against a man for any iniquity, or for any sin, in any sin that he sinneth: upon the evidence of two witnesses, or upon the evidence of three witnesses, must a case be established.
اگر کسی شهادت دروغ بدهد و ادعا کند که شخصی را هنگام ارتکاب جرمی دیده است، | 16 |
If a witness of violence rise up against any man to testify against him for any wrong:
هر دو نفر باید به نزد کاهنان و قضاتی که در آن موقع در حضور خداوند مشغول خدمتند، آورده شوند. | 17 |
Then shall both the men, who have the controversy, stand before the Lord, before the priests and the judges, who shall be in those days;
قضات باید این امر را به دقت تحقیق کنند. اگر معلوم شد که شاهد دروغ میگوید، | 18 |
And the judges shall inquire diligently; and, behold, if the witness be a false witness, he hath testified a falsehood against his brother:
مجازاتش باید همان باشد که او فکر میکرد مرد دیگر به آن محکوم میشد. به این طریق شرارت را از میان خود پاک خواهید کرد. | 19 |
Then shall ye do unto him, as he had purposed to do unto his brother; and thou shalt put away the evil from the midst of thee.
بعد از آن، کسانی که این خبر را بشنوند از دروغ گفتن در جایگاه شهود خواهند ترسید. | 20 |
And those who remain shall hear, and be afraid, and shall henceforth commit no more any such evil thing in the midst of thee.
به شاهد دروغگو نباید رحم کنید. حکم شما در این گونه موارد باید چنین باشد: جان به عوض جان، چشم به عوض چشم، دندان به عوض دندان، دست به عوض دست و پا به عوض پا. | 21 |
And thy eye shall have no pity; but life [shall go] for life, eye for eye, tooth for tooth, hand for hand, foot for foot.