تثنیه 17

1 هرگز گاو یا گوسفند مریض و معیوب، برای خداوند، خدایتان قربانی نکنید. خداوند از این کار متنفر است.

Thou shalt not sacrifice unto Yahweh thy God a bullock or a sheep wherein is a blemish, any unseemly thing: for an abomination unto Yahweh thy God, it would be.

2 اگر بشنوید مرد یا زنی در یکی از شهرهای سرزمینتان از عهد یهوه خدایتان تخلف نموده، بت یا خورشید و ماه و ستارگان را که خداوند پرستش آنها را اکیداً قدغن کرده، عبادت می‌کند،

When there shall be found in thy midst, within any of thy gates, which Yahweh thy God is giving unto thee, man or woman who doeth the thing which is wicked in the eyes of Yahweh thy God by transgressing his covenant;

3

yea hath gone, and served other gods, and bowed down unto them, —whether unto the sun or unto the moon or unto any of the host of the heavens which I have not commanded;

4 اول خوب تحقیق کنید و بعد که معلوم شد چنین گناهی در اسرائیل به وقوع پیوسته است،

and it shall be told thee and thou shalt hear, —and shalt enquire diligently, and lo! true—certain, is the report, this abominable thing hath been done in Israel,

5 آنگاه آن مرد یا زن را به بیرون شهر ببرید و سنگسارش کنید تا بمیرد.

then shalt thou bring forth that man or that woman who hath done this wicked thing, within thy gates—the man, or the woman, —and shalt stone them with stones that they die.

6 ولی هرگز شخصی را بنا به شهادت یک گواه به قتل نرسانید؛ حداقل باید دو یا سه شاهد وجود داشته باشند.

At the mouth of two witnesses or three witnesses, shall he that is to die be put to death, —he shall not be put to death at the mouth of one witness.

7 اول، شاهدان باید سنگها را پرتاب کنند و سپس تمام مردم. به این طریق، این بدی را از میان خود پاک خواهید ساخت.

The hand of the witnesses, shall be upon him first to put him to death, and the hand of all the people, afterwards, —so shalt thou consume the wicked thing out of thy midst.

8 اگر واقعه‌ای در میان شما اتفاق بیفتد که قضاوت راجع به آن برای شما سخت باشد چه قتل باشد، چه ضرب و جرح، و چه دعوا، در این صورت باید آن مرافعه را به محلی که خداوند، خدایتان تعیین می‌کند

When any matter of judgment, shall be too difficult for thee—between blood and blood between plea and plea or between stroke and stroke, matters of contention within thy gates, then shalt thou arise and go up unto the place which Yahweh thy God shall choose;

9 نزد کاهنان نسل لاوی و قاضی وقت ببرید تا ایشان در این مورد قضاوت کنند.

and shalt come in unto the priests the Levites, and unto the judge who shall be in those days, —and shalt enquire and they shall declare unto thee, the sentence of judgment;

10 هر چه آنها در مکانی که خداوند تعیین کرده است بگویند باید بدون چون و چرا اجرا گردد. مواظب باشید که از احکام و دستورهای ایشان سرپیچی نکنید.

and thou shalt do according to the sentence which they shall declare unto thee, out of that place, which Yahweh, shall choose, —yea thou shalt observe to do according to all which they shall direct thee:

11

according to the direction wherewith they direct thee and after the judgment which they shall announce to thee, shalt thou do, —thou shalt not turn aside from the sentence which they shall declare unto thee to the right hand or to the left.

12 اگر محکوم از قبول حکم قاضی یا کاهن که خادم یهوه خدایتان است، خودداری کند مجازات او مرگ است. اسرائیل را باید از وجود چنین گناهکارانی پاک نمود.

And, the man who shall do presumptuously by not hearkening unto the priest that standeth to minister there to Yahweh thy God, or unto the judge, that man shall die, and so shalt thou consume the wicked thing out of Israel.

13 آنگاه همهٔ مردم از این مجازات باخبر شده، خواهند ترسید و جرأت نخواهند کرد با رأی دادگاه مخالفت کنند.

And, all the people, shall hear and fear, —and shall not act presumptuously any more.

14 هرگاه در سرزمینی که یهوه خدایتان آن را به شما خواهد داد، ساکن شده، به این فکر بیفتید که «ما هم باید مثل قومهای دیگری که اطراف ما هستند یک پادشاه داشته باشیم»،

When thou shalt enter into the land which Yahweh thy God is giving unto thee, and shalt possess it and dwell therein, —and shalt say—I will set over me a king, like all the nations that are round about me,

15 باید مردی را به پادشاهی برگزینید که خداوند، خدایتان انتخاب می‌کند. او باید اسرائیلی باشد و نه بیگانه.

thou shalt, set, over thee as king, him whom Yahweh thy God shall choose, —out of the midst of thy brethren, shalt thou set over thee a king, thou mayest not appoint over thee a man that is a foreigner, who is not thy brother.

16 او نباید به فکر جمع کردن اسب باشد و افرادش را به مصر بفرستد تا از آنجا برایش اسب بیاورند، چون خداوند به شما گفته است: «هرگز بار دیگر به مصر باز نگردید.»

Moreover he shall not multiply to himself horses, neither shall he cause the people to return to Egypt that he may multiply horses, —when, Yahweh, hath said unto you, Ye shall not again return this way any more.

17 او نباید زنان زیادی برای خود بگیرد مبادا دلش از خداوند دور شود؛ همچنین نباید برای خود ثروت بیندوزد.

Neither shall he multiply to himself wives, that his heart turn not aside, —nor silver and gold, shall he multiply to himself greatly.

18 وقتی او بر تخت پادشاهی نشست، باید نسخه‌ای از قوانین خدا را که به‌وسیلۀ کاهنان لاوی نگهداری می‌شود، برای خود تهیه کند.

But it shall be when he sitteth upon the throne of his kingdom, then shall he write for himself a copy of this law upon a scroll, out of that which is before the priests the Levites:

19 او باید این رونوشت قوانین را نزد خود نگه دارد و در تمام روزهای عمرش آن را مطالعه کند تا یاد بگیرد خداوند، خدایش را احترام کند و دستورها و قوانین او را اطاعت نماید.

so shall it be with him, and he shall read therein all the days of his life, —that he may learn to revere Yahweh his God, to observe all the words of this law and these statutes to do them:

20 این کار او باعث خواهد شد خود را از دیگران برتر نداند و از هیچ‌یک از اوامر خداوند انحراف نورزد. بدین ترتیب سلطنت او طولانی خواهد بود و پس از او نیز پسرانش، نسلهای زیادی بر اسرائیل سلطنت خواهند کرد.

that his heart may not be lifted up above his brethren, and he may not turn aside from the commandment to the right hand or to the left, —that he may prolong his days over his kingdom—he and his sons, in the midst of Israel.