تثنیه 15

1 در پایان هر هفت سال، باید تمام قرضهای بدهکاران خود را ببخشید.

At the end of every seven years, you shall cancel debts.

2 هر که از همسایه یا برادر یهودی خود طلبی داشته باشد باید آن طلب را لغو نماید. او نباید در صدد پس گرفتن طلبش باشد، زیرا خود خداوند این طلب را لغو نموده است.

This is the way it shall be done: every creditor shall release that which he has lent to his neighbor. He shall not require payment from his neighbor and his brother; because Adonai’s release has been proclaimed.

3 ولی این قانون شامل حال بدهکاران غیریهودی نمی‌شود.

Of a foreigner you may require it; but whatever of yours is with your brother, your hand shall release.

4 اگر به دقت، تمام دستورهای خداوند، خدایتان را اطاعت کنید و اوامری را که امروز به شما می‌دهم اجرا نمایید در سرزمینی که خداوند به شما می‌دهد برکت زیادی خواهید یافت، به طوری که فقیری در میان شما نخواهد بود.

However there shall be no poor with you (for Adonai will surely bless you in the land which Adonai your God gives you for an inheritance to possess it)

5

if only you sh'ma ·hear obey· sh'ma ·hear obey· Adonai your God’s voice, to observe to do all this mitzvot ·instructions· which I am enjoining to you today.

6 یهوه خدایتان چنانکه وعده داده است برکتتان خواهد داد، به طوری که به قومهای زیادی پول قرض خواهید داد، ولی هرگز احتیاجی به قرض گرفتن نخواهید داشت. بر قومهای بسیاری حکومت خواهید کرد، ولی آنان بر شما حکومت نخواهند نمود.

For Adonai your God will bless you, as he promised you. You will lend to many nations, but you will not borrow. You will rule over many nations, but they will not rule over you.

7 وقتی به سرزمینی که یهوه خدایتان به شما می‌دهد وارد شدید، اگر در بین شما اشخاص فقیری باشند نسبت به آنان دست و دل باز باشید،

If a poor man, one of your brothers, is with you within any of your gates in your land which Adonai your God gives you, you shall not harden your heart, nor shut your hand from your poor brother;

8 و هر قدر احتیاج دارند به ایشان قرض بدهید.

but you shall surely open your hand to him, and shall surely lend him sufficient for his need, which he lacks.

9 این فکر پلید را به خود راه ندهید که سال بخشیدن قرض به‌زودی فرا می‌رسد و در نتیجه از دادن قرض خودداری کنید؛ زیرا اگر از دادن قرض خودداری کنید و مرد محتاج پیش خداوند ناله کند این عمل برای شما گناه محسوب خواهد شد.

Beware that there not be a base thought in your heart, saying, “The seventh year, the year of release, is at hand;” and your eye be evil against your poor brother, and you give him nothing; and he cry to Adonai against you, and it be crime deserving peanlty, sin ·missing the goal· to you.

10 باید آنچه نیاز دارد، از صمیم قلب به او بدهید و یهوه خدایتان هم به خاطر این امر، شما را در هر کاری برکت خواهد داد.

You shall surely give, and your heart shall not be grieved when you give to him; because that for this thing Adonai your God will bless you in all your work, and in all that you put your hand to.

11 در میان شما همیشه فقیر وجود خواهد داشت به همین دلیل است که به شما فرمان می‌دهم که با گشاده‌دستی به فقیران و برادران نیازمند خود قرض بدهید.

For the poor will never cease out of the land. Therefore I enjoin you to surely open your hand to your brother, to your needy, and to your poor, in your land.

12 هرگاه یکی از برادران عبرانیِ شما، خواه مرد و خواه زن، به شما فروخته شود، و شش سال شما را خدمت کند، سال هفتم او را آزاد کرده، بگذارید از نزد شما برود.

If your brother, a Hebrew [Immigrant] man, or a Hebrew woman, is sold to you, and serves you six years; then in the seventh year you shall let him go free from you.

13 او را دست خالی روانه نکنید،

When you let him go free from you, you shall not let him go empty.

14 بلکه هدیه‌ای از گله و غله و شراب مطابق برکتی که خداوند، خدایتان به شما بخشیده است به وی بدهید.

You shall furnish him liberally out of your flock, out of your threshing floor, and out of your wine press. As Adonai your God has blessed you, you shall give to him.

15 به خاطر بیاورید که در سرزمین مصر بَرده بودید و خداوند، خدایتان شما را نجات داد. به همین دلیل است که امروز این فرمان را به شما می‌دهم.

You shall remember that you were a slave in the land of Egypt [Abode of slavery], and Adonai your God redeemed you. Therefore I enjoin you this thing today.

16 ولی اگر غلام عبرانی شما نخواهد برود و بگوید شما و خانواده‌تان را دوست دارد و از بودن در خانهٔ شما لذت می‌برد،

It shall be, if he tells you, “I will not go out from you,” because he 'ahav ·affectionately loves· you and your house, because he is well with you;

17 آنگاه او را کنار در خانه قرار دهید و با درفشی گوشش را سوراخ کنید تا از آن پس، همیشه غلام شما باشد. با کنیزان خود نیز چنین کنید.

then you shall take an awl, and thrust it through his ear to the door, and he shall be your servant forever. Also to your female servant you shall do likewise.

18 اما وقتی که برده‌ای را آزاد می‌کنید نباید ناراحت شوید، زیرا طیِ شش سال به اندازۀ دو برابر دستمزد یک کارگر شما را خدمت کرده است. یهوه خدایتان شما را در هر کاری که بکنید، برکت خواهد داد.

It shall not seem hard to you, when you let him go free from you; for he has been double value of a hired hand as he served you six years. Adonai your God will bless you in all that you do.

19 باید تمامی نخست‌زاده‌های نر گله‌ها و رمه‌هایتان را برای یهوه خدایتان وقف کنید. از نخست‌زاده‌های رمه‌هایتان جهت کار کردن در مزارع خود استفاده نکنید و پشم نخست‌زاده‌های گله‌های گوسفندتان را قیچی نکنید.

You shall dedicate all the firstborn males that are born of your herd and of your flock to Adonai your God. You shall do no work with the firstborn of your herd, nor shear the firstborn of your flock.

20 به جای آن، شما و خانواده‌تان هر ساله گوشت این حیوانات را در حضور خداوند، خدایتان در محلی که او تعیین خواهد کرد بخورید.

You shall eat it before Adonai your God year by year in the place which Adonai shall choose, you and your household.

21 ولی اگر حیوان نخست‌زاده معیوب باشد، مثلاً لنگ یا کور بوده، یا عیب دیگری داشته باشد، نباید آن را برای یهوه خدایتان قربانی کنید.

If it has any defect, is lame or blind, or has any defect whatever, you shall not sacrifice it to Adonai your God.

22 در عوض از آن برای خوراک خانوادهٔ خود در منزل استفاده کنید. هر کس می‌تواند آن را بخورد، حتی اگر نجس باشد، درست همان‌طور که غزال یا آهو را می‌خورد؛

You shall eat it within your gates. The unclean and the clean shall eat it alike, as the gazelle, and as the deer.

23 ولی خون آن را نخورید، بلکه آن را مثل آب بر زمین بریزید.

Only you shall not eat its blood. You shall pour it out on the ground like water.