< تثنیه 14 >

شما فرزندان یهوه خدای خود هستید، پس هنگام عزاداری برای مردگان خود، مثل بت‌پرستان، خود را زخمی نکنید و موی جلوی سرتان را نتراشید، 1
Ye [are] the children of the LORD your God: ye shall not cut yourselves, nor make any baldness between your eyes for the dead.
زیرا شما برای یهوه خدایتان قومی مقدّسید، و او شما را از میان قومهای روی زمین برگزیده است تا قوم خاص او باشید. 2
For thou [art] an holy people unto the LORD thy God, and the LORD hath chosen thee to be a peculiar people unto himself, above all the nations that [are] upon the earth.
گوشت هیچ حیوانی را که من آن را حرام اعلام کرده‌ام نباید بخورید. حیواناتی که می‌توانید گوشت آنها را بخورید از این قرارند: گاو، گوسفند، بز، آهو، غزال، گوزن و انواع بز کوهی. 3
Thou shalt not eat any abominable thing.
4
These [are] the beasts which ye shall eat: the ox, the sheep, and the goat,
5
The hart, and the roebuck, and the fallow deer, and the wild goat, and the pygarg, and the wild ox, and the chamois.
هر حیوانی را که سم شکافته دارد و نشخوار می‌کند می‌توانید بخورید. 6
And every beast that parteth the hoof, and cleaveth the cleft into two claws, [and] cheweth the cud among the beasts, that ye shall eat.
پس اگر حیوانی این دو خصوصیت را نداشته باشد، نباید آن را بخورید. بنابراین شتر، خرگوش و گورکن را نباید بخورید. اینها نشخوار می‌کنند، ولی سمهای شکافته ندارند. 7
Nevertheless these ye shall not eat of them that chew the cud, or of them that divide the cloven hoof; [as] the camel, and the hare, and the coney: for they chew the cud, but divide not the hoof; [therefore] they [are] unclean unto you.
خوک را نباید بخورید، چون با اینکه سم شکافته دارد نشخوار نمی‌کند. حتی به لاشهٔ چنین حیواناتی نباید دست بزنید. 8
And the swine, because it divideth the hoof, yet cheweth not the cud, it [is] unclean unto you: ye shall not eat of their flesh, nor touch their dead carcase.
از حیواناتی که در آب زندگی می‌کنند فقط آنهایی را که باله و فلس دارند می‌توانید بخورید. 9
These ye shall eat of all that [are] in the waters: all that have fins and scales shall ye eat:
تمام جانوران آبزی دیگر برای شما حرامند. 10
And whatsoever hath not fins and scales ye may not eat; it [is] unclean unto you.
همۀ پرندگان طاهر را می‌توانید بخورید. 11
[Of] all clean birds ye shall eat.
اما اینها را نباید بخورید: عقاب، لاشخور و لاشخور سیاه؛ 12
But these [are they] of which ye shall not eat: the eagle, and the ossifrage, and the ospray,
زَغَن، شاهین و شاهین به نوعش؛ 13
And the glede, and the kite, and the vulture after his kind,
هر قسم کلاغ به نوعش؛ 14
And every raven after his kind,
شترمرغ، جغد، مرغ نوروزی و باز به نوعش؛ 15
And the owl, and the night hawk, and the cuckow, and the hawk after his kind,
بوم، جغد بزرگ، جغد سفید، 16
The little owl, and the great owl, and the swan,
و جغد صحرایی؛ کرکس، مرغ غواص، 17
And the pelican, and the gier eagle, and the cormorant,
لک‌لک و مرغ ماهیخوار به نوعش؛ هُدهُد و خفاش. 18
And the stork, and the heron after her kind, and the lapwing, and the bat.
همۀ حشرات بالدار برای شما حرامند، و نباید خورده شوند. 19
And every creeping thing that flieth [is] unclean unto you: they shall not be eaten.
اما همۀ پرندگان حلال گوشت را می‌توانید بخورید. 20
[But of] all clean fowls ye may eat.
حیوانی را که به مرگ طبیعی مرده است نخورید. آن را به غریبی که در میان شما باشد بدهید تا بخورد و یا آن را به بیگانگان بفروشید؛ ولی خودتان آن را نخورید، چون برای یهوه خدایتان قومی مقدّس هستید. بزغاله را در شیر مادرش نپزید. 21
Ye shall not eat [of] any thing that dieth of itself: thou shalt give it unto the stranger that [is] in thy gates, that he may eat it; or thou mayest sell it unto an alien: for thou [art] an holy people unto the LORD thy God. Thou shalt not seethe a kid in his mother’s milk.
از تمامی محصولاتتان هر ساله باید یک دهم را کنار بگذارید. 22
Thou shalt truly tithe all the increase of thy seed, that the field bringeth forth year by year.
این ده‌یک را بیاورید تا در محلی که یهوه، خدایتان به عنوان عبادتگاه خود انتخاب خواهد کرد در حضورش بخورید. این شامل عشریه‌های غله، شراب تازه، روغن زیتون و نخست‌زادهٔ گله‌ها و رمه‌هایتان می‌باشد. منظور از این کار این است که بیاموزید همیشه خداوند را در زندگی خود احترام کنید. 23
And thou shalt eat before the LORD thy God, in the place which he shall choose to place his name there, the tithe of thy corn, of thy wine, and of thine oil, and the firstlings of thy herds and of thy flocks; that thou mayest learn to fear the LORD thy God always.
اگر مکانی که خداوند به عنوان عبادتگاه خود انتخاب می‌کند به قدری دور باشد که براحتی نتوانید ده‌یک‌های خود را از برکاتی که یهوه خدایتان به شما داده، به آنجا حمل کنید، 24
And if the way be too long for thee, so that thou art not able to carry it; [or] if the place be too far from thee, which the LORD thy God shall choose to set his name there, when the LORD thy God hath blessed thee:
آنگاه می‌توانید ده‌یک محصولات و رمه‌هایتان را بفروشید و پولش را به مکانی که یهوه خدایتان برمی‌گزیند، ببرید. 25
Then shalt thou turn [it] into money, and bind up the money in thine hand, and shalt go unto the place which the LORD thy God shall choose:
وقتی که به آنجا رسیدید با آن پول هر چه خواستید بخرید گاو، گوسفند، شراب یا مشروبات دیگر تا در آنجا در حضور خداوند، خدایتان جشن گرفته، با خانوادهٔ خود به شادی بپردازید. 26
And thou shalt bestow that money for whatsoever thy soul lusteth after, for oxen, or for sheep, or for wine, or for strong drink, or for whatsoever thy soul desireth: and thou shalt eat there before the LORD thy God, and thou shalt rejoice, thou, and thine household,
در ضمن لاویان شهرتان را فراموش نکنید، چون آنها مثل شما صاحب ملک و محصول نیستند. 27
And the Levite that [is] within thy gates; thou shalt not forsake him; for he hath no part nor inheritance with thee.
در آخر هر سه سال باید عشریهٔ تمام محصولات خود را در شهر خود جمع کنید 28
At the end of three years thou shalt bring forth all the tithe of thine increase the same year, and shalt lay [it] up within thy gates:
تا آن را به لاویان که در میان شما ملکی ندارند، و همچنین غریبان، بیوه‌زنان و یتیمان داخل شهرتان بدهید تا بخورند و سیر شوند. آنگاه خداوند، خدایتان شما را در کارهایتان برکت خواهد داد. 29
And the Levite, (because he hath no part nor inheritance with thee, ) and the stranger, and the fatherless, and the widow, which [are] within thy gates, shall come, and shall eat and be satisfied; that the LORD thy God may bless thee in all the work of thine hand which thou doest.

< تثنیه 14 >