کولسیان 2

1 ای کاش می‌دانستید که من برای شما و ایمانداران لائودیکیه و مسیحیان دیگری که شخصاً مرا ندیده‌اند، با چه سوز دلی دعا می‌کنم.

yuSmAkaM lAyadikeyAsthabhrAtRNAJca kRte yAvanto bhrAtarazca mama zArIrikamukhaM na dRSTavantasteSAM kRte mama kiyAn yatno bhavati tad yuSmAn jJApayitum icchAmi|

2 دعای من این است که همواره دلگرم باشید و به‌وسیلۀ ریسمانهای نیرومند محبت، به یکدیگر بپیوندید و با اطمینان واقعی و درک روشن، به شناخت مسیح دست یابید. زیرا آن راز بزرگ خدا که اکنون آشکار شده است، خود مسیح است.

phalataH pUrNabuddhirUpadhanabhogAya premnA saMyuktAnAM teSAM manAMsi yat piturIzvarasya khrISTasya ca nigUDhavAkyasya jJAnArthaM sAntvanAM prApnuyurityarthamahaM yate|

3 تمام گنجینه‌های حکمت و معرفت خدا، در مسیح نهفته است.

yato vidyAjJAnayoH sarvve nidhayaH khrISTe guptAH santi|

4 این را می‌گویم تا کسی نتواند شما را با سخنان و استدلالهای فریبنده، گمراه سازد.

ko'pi yuSmAn vinayavAkyena yanna vaJcayet tadartham etAni mayA kathyante|

5 زیرا با اینکه جسماً از شما دورم، اما در روح با شما هستم، و شادمانم از اینکه مشاهده می‌کنم تا چه حد منضبط هستید و ایمانتان به مسیح چقدر مستحکم است.

yuSmatsannidhau mama zarIre'varttamAne'pi mamAtmA varttate tena yuSmAkaM surItiM khrISTavizvAse sthiratvaJca dRSTvAham AnandAmi|

6 پس همان‌طور که این اقرار ایمان را پذیرفتید که مسیحْ عیسی، خداوند است، به زندگی کردن در او نیز ادامه بدهید.

ato yUyaM prabhuM yIzukhrISTaM yAdRg gRhItavantastAdRk tam anucarata|

7 در او ریشه بدوانید تا از او قوت بگیرید. بکوشید که همواره در او رشد کنید و در حقایقی که آموخته‌اید، قوی و نیرومند گردید؛ و برای کارهایی که او برای شما انجام داده است، زندگی‌تان لبریز از شادی و شکرگزاری باشد.

tasmin baddhamUlAH sthApitAzca bhavata yA ca zikSA yuSmAbhi rlabdhA tadanusArAd vizvAse susthirAH santastenaiva nityaM dhanyavAdaM kuruta|

8 هوشیار باشید تا کسی با فلسفه‌های باطل خود، ایمان و شادی روحانی را از شما نگیرد؛ نظریات غلط و پوچ ایشان، بر افکار و عقاید مردم استوار است، نه بر فرمایشات و تعالیم مسیح.

sAvadhAnA bhavata mAnuSikazikSAta ihalokasya varNamAlAtazcotpannA khrISTasya vipakSA yA darzanavidyA mithyApratAraNA ca tayA ko'pi yuSmAkaM kSatiM na janayatu|

9 در مسیح طبیعت و ذات الهی، به طور کامل، در یک بدن انسانی ظاهر شده است.

yata Izvarasya kRtsnA pUrNatA mUrttimatI khrISTe vasati|

10 بنابراین، وقتی مسیح را دارید، همه چیز دارید و وجود شما از حضور خدا لبریز است. مسیح در واقع حاکم بر تمامی ریاستها و قدرتهاست.

yUyaJca tena pUrNA bhavatha yataH sa sarvveSAM rAjatvakarttRtvapadAnAM mUrddhAsti,

11 هنگامی که به مسیح پیوستید، در واقع ختنه نیز شدید، اما نه ختنه‌ای که به دستهای انسانی صورت می‌گیرد، بلکه ختنه‌ای که مسیح انجام می‌دهد، به این گونه که طبیعت گناه‌آلودتان را بُرید و دور انداخت.

tena ca yUyam ahastakRtatvakchedenArthato yena zArIrapApAnAM vigrasatyajyate tena khrISTasya tvakchedena chinnatvaco jAtA

12 زیرا زمانی که تعمید گرفتید، در واقع طبیعت کهنه و گناهکارتان با مسیح مرد و دفن شد؛ سپس با مسیح زنده شدید و حیاتی نوین را آغاز کردید. تمام اینها در اثر این بود که به کلام خدای توانا ایمان آوردید، خدایی که مسیح را پس از مرگ زنده کرد.

majjane ca tena sArddhaM zmazAnaM prAptAH puna rmRtAnAM madhyAt tasyotthApayiturIzvarasya zakteH phalaM yo vizvAsastadvArA tasminneva majjane tena sArddham utthApitA abhavata|

13 زمانی شما در گناهان خود مرده بودید، و هوسهای گناه‌آلود بر وجودتان مسلط بود. اما خدا شما را در حیات مسیح سهیم گرداند، زیرا همهٔ گناهانتان را آمرزید،

sa ca yuSmAn aparAdhaiH zArIrikAtvakchedena ca mRtAn dRSTvA tena sArddhaM jIvitavAn yuSmAkaM sarvvAn aparAdhAn kSamitavAn,

14 و سند محکومیت شما را که حاکی از نااطاعتی شما بود، از بین برد. خدا نامهٔ اعمالتان را بر صلیب مسیح میخکوب کرد و همه گناهانتان را به حساب او گذاشت.

yacca daNDAjJArUpaM RNapatram asmAkaM viruddham AsIt tat pramArjjitavAn zalAkAbhiH kruze baddhvA dUrIkRtavAMzca|

15 به این ترتیب، او قدرتها و فرمانروایان روحانی را خلع‌سِلاح کرد، و ایشان را در ملأ عام رسوا ساخت و به‌وسیلۀ صلیب بر آنها پیروز شد.

kiJca tena rAjatvakarttRtvapadAni nistejAMsi kRtvA parAjitAn ripUniva pragalbhatayA sarvveSAM dRSTigocare hrepitavAn|

16 پس اجازه ندهید کسی شما را به خاطر آنچه می‌خورید یا می‌نوشید، یا در خصوص برگزاری جشنهای مذهبی، عید ماهِ نو یا روز مقدّس شَبّات محکوم سازد.

ato hetoH khAdyAkhAdye peyApeye utsavaH pratipad vizrAmavArazcaiteSu sarvveSu yuSmAkaM nyAyAdhipatirUpaM kamapi mA gRhlIta|

17 تمام اینها احکامی موقتی بودند که با آمدن مسیح از اعتبار افتادند. آنها فقط سایه‌ای از آن «واقعیت» بودند که قرار بود بیاید، و آن واقعیت، خود مسیح است.

yata etAni chAyAsvarUpANi kintu satyA mUrttiH khrISTaH|

18 نگذارید کسی که از فروتنی دروغین و پرستش فرشتگان لذت می‌بَرَد، صلاحیت شما را زیر سؤال ببرد. چنین شخصی به‌افراط وارد جزئیات رؤیاهایی می‌شود که دیده است. ذهن غیرروحانی او سبب می‌شود که به خاطر امور بی‌ارزش و بی‌فایده دچار غرور گردد،

aparaJca namratA svargadUtAnAM sevA caitAdRzam iSTakarmmAcaran yaH kazcit parokSaviSayAn pravizati svakIyazArIrikabhAvena ca mudhA garvvitaH san

19 چرا که ارتباط خود را با مسیح که «سرِ» همهٔ ماست، به کلی از دست داده است. در حالی که اگر ما که «بدن» هستیم، بخواهیم آن طور که خدا مقرر کرده، رشد کنیم، باید به‌وسیلۀ رگ و پی، پیوند خود را با «سر» نگاه داریم.

sandhibhiH zirAbhizcopakRtaM saMyuktaJca kRtsnaM zarIraM yasmAt mUrddhata IzvarIyavRddhiM prApnoti taM mUrddhAnaM na dhArayati tena mAnavena yuSmattaH phalApaharaNaM nAnujAnIta|

20 اکنون که با مسیح نسبت به رابطۀ خود با عناصر و نیروهای روحانی این جهان مرده‌اید، چگونه است که تسلیم قواعد آن می‌شوید، گویی هنوز متعلق به جهان هستید،

yadi yUyaM khrISTena sArddhaM saMsArasya varNamAlAyai mRtA abhavata tarhi yai rdravyai rbhogena kSayaM gantavyaM

21 قواعدی که می‌گوید: «این را نخور، آن را نچش، و به این دست نزن!»؟

tAni mA spRza mA bhuMkSva mA gRhANeti mAnavairAdiSTAn zikSitAMzca vidhIn

22 اینها قواعد زودگذر انسانی هستند، زیرا خوراک وقتی خورده شد، دیگر تمام شده است!

Acaranto yUyaM kutaH saMsAre jIvanta iva bhavatha?

23 این قواعد ممکن است برای بسیاری حکیمانه به نظر برسند، زیرا اجرای آنها نیاز به عباداتی داوطلبانه و سختگیرانه، و فروتنی، و ریاضت بدنی دارد، اما برای تسلط بر افکار و هوسهای شریرانۀ انسان، هیچ فایده‌ای ندارند.

te vidhayaH svecchAbhaktyA namratayA zarIraklezanena ca jJAnavidhivat prakAzante tathApi te'gaNyAH zArIrikabhAvavarddhakAzca santi|