کولسیان 2

1 ای کاش می‌دانستید که من برای شما و ایمانداران لائودیکیه و مسیحیان دیگری که شخصاً مرا ندیده‌اند، با چه سوز دلی دعا می‌کنم.

For I would have you know what a great conflict I have for you, and for those in Laodicea, and as many as have not seen me in person:

2 دعای من این است که همواره دلگرم باشید و به‌وسیلۀ ریسمانهای نیرومند محبت، به یکدیگر بپیوندید و با اطمینان واقعی و درک روشن، به شناخت مسیح دست یابید. زیرا آن راز بزرگ خدا که اکنون آشکار شده است، خود مسیح است.

that their hearts may be comforted, being knit together in love, and to all the riches of a full assurance of understanding in these things, to the acknowledgment of the mystery of our God and Father, and of Christ:

3 تمام گنجینه‌های حکمت و معرفت خدا، در مسیح نهفته است.

in whom are all the treasures of wisdom and knowledge.

4 این را می‌گویم تا کسی نتواند شما را با سخنان و استدلالهای فریبنده، گمراه سازد.

And this I say, least any one should deceive you with fine speeches.

5 زیرا با اینکه جسماً از شما دورم، اما در روح با شما هستم، و شادمانم از اینکه مشاهده می‌کنم تا چه حد منضبط هستید و ایمانتان به مسیح چقدر مستحکم است.

For though I be absent in body, yet am I with you in spirit, rejoicing and beholding your regularity, and the stedfastness of your faith in Christ.

6 پس همان‌طور که این اقرار ایمان را پذیرفتید که مسیحْ عیسی، خداوند است، به زندگی کردن در او نیز ادامه بدهید.

Therefore as ye have received Christ Jesus the Lord, walk in Him;

7 در او ریشه بدوانید تا از او قوت بگیرید. بکوشید که همواره در او رشد کنید و در حقایقی که آموخته‌اید، قوی و نیرومند گردید؛ و برای کارهایی که او برای شما انجام داده است، زندگی‌تان لبریز از شادی و شکرگزاری باشد.

rooted and built up in Him, and established in the faith, as ye have been taught it, abounding therein with thanksgiving.

8 هوشیار باشید تا کسی با فلسفه‌های باطل خود، ایمان و شادی روحانی را از شما نگیرد؛ نظریات غلط و پوچ ایشان، بر افکار و عقاید مردم استوار است، نه بر فرمایشات و تعالیم مسیح.

Take heed least any one make a prey of you by philosophy and vain deceit, according to the tradition of men, after the elements of the world, and not after Christ:

9 در مسیح طبیعت و ذات الهی، به طور کامل، در یک بدن انسانی ظاهر شده است.

for all the fulness of the deity dwelleth personally in Him.

10 بنابراین، وقتی مسیح را دارید، همه چیز دارید و وجود شما از حضور خدا لبریز است. مسیح در واقع حاکم بر تمامی ریاستها و قدرتهاست.

And ye are complete in Him, who is the head of all principality and power.

11 هنگامی که به مسیح پیوستید، در واقع ختنه نیز شدید، اما نه ختنه‌ای که به دستهای انسانی صورت می‌گیرد، بلکه ختنه‌ای که مسیح انجام می‌دهد، به این گونه که طبیعت گناه‌آلودتان را بُرید و دور انداخت.

In whom also ye are circumcised with the circumcision not performed by hands, in putting off the body of the sins of the flesh, by the circumcision which is of Christ:

12 زیرا زمانی که تعمید گرفتید، در واقع طبیعت کهنه و گناهکارتان با مسیح مرد و دفن شد؛ سپس با مسیح زنده شدید و حیاتی نوین را آغاز کردید. تمام اینها در اثر این بود که به کلام خدای توانا ایمان آوردید، خدایی که مسیح را پس از مرگ زنده کرد.

being buried with Him in baptism, wherein also ye are raised together with Him, through faith in the power of God, who raised Him from the dead.

13 زمانی شما در گناهان خود مرده بودید، و هوسهای گناه‌آلود بر وجودتان مسلط بود. اما خدا شما را در حیات مسیح سهیم گرداند، زیرا همهٔ گناهانتان را آمرزید،

And when ye were dead in trespasses, and in the uncircumcision of your flesh, He made you alive together with Him, having forgiven you all trespasses,

14 و سند محکومیت شما را که حاکی از نااطاعتی شما بود، از بین برد. خدا نامهٔ اعمالتان را بر صلیب مسیح میخکوب کرد و همه گناهانتان را به حساب او گذاشت.

and cancelled the obligation we were under by ritual decrees, which was grievous to us, and hath taken it quite away, even nailing it to his cross.

15 به این ترتیب، او قدرتها و فرمانروایان روحانی را خلع‌سِلاح کرد، و ایشان را در ملأ عام رسوا ساخت و به‌وسیلۀ صلیب بر آنها پیروز شد.

And having spoiled principalities and powers, He made them an open spectacle, triumphing over them by it.

16 پس اجازه ندهید کسی شما را به خاطر آنچه می‌خورید یا می‌نوشید، یا در خصوص برگزاری جشنهای مذهبی، عید ماهِ نو یا روز مقدّس شَبّات محکوم سازد.

Let no one therefore judge you on account of meat, or drink, or in respect of a feast, or a new-moon, or sabbaths;

17 تمام اینها احکامی موقتی بودند که با آمدن مسیح از اعتبار افتادند. آنها فقط سایه‌ای از آن «واقعیت» بودند که قرار بود بیاید، و آن واقعیت، خود مسیح است.

which are a shadow of good things to come, but the body is of Christ.

18 نگذارید کسی که از فروتنی دروغین و پرستش فرشتگان لذت می‌بَرَد، صلاحیت شما را زیر سؤال ببرد. چنین شخصی به‌افراط وارد جزئیات رؤیاهایی می‌شود که دیده است. ذهن غیرروحانی او سبب می‌شود که به خاطر امور بی‌ارزش و بی‌فایده دچار غرور گردد،

Let no one deprive you of your reward by an affected humility and worshipping of angels, intruding into what he hath not seen, vainly puffed up by his carnal mind;

19 چرا که ارتباط خود را با مسیح که «سرِ» همهٔ ماست، به کلی از دست داده است. در حالی که اگر ما که «بدن» هستیم، بخواهیم آن طور که خدا مقرر کرده، رشد کنیم، باید به‌وسیلۀ رگ و پی، پیوند خود را با «سر» نگاه داریم.

and not adhering to the head, from which all the body, being supplied and held together as by joints and bands, increaseth with the increase of God.

20 اکنون که با مسیح نسبت به رابطۀ خود با عناصر و نیروهای روحانی این جهان مرده‌اید، چگونه است که تسلیم قواعد آن می‌شوید، گویی هنوز متعلق به جهان هستید،

If therefore ye be dead with Christ from the elements of the world; why, as if living in the world, are ye subject to ceremonial ordinances,

21 قواعدی که می‌گوید: «این را نخور، آن را نچش، و به این دست نزن!»؟

(such as "touch not, taste not,

22 اینها قواعد زودگذر انسانی هستند، زیرا خوراک وقتی خورده شد، دیگر تمام شده است!

handle not," which all tend to corruption in the using, ) according to the commandments and doctrines of men?

23 این قواعد ممکن است برای بسیاری حکیمانه به نظر برسند، زیرا اجرای آنها نیاز به عباداتی داوطلبانه و سختگیرانه، و فروتنی، و ریاضت بدنی دارد، اما برای تسلط بر افکار و هوسهای شریرانۀ انسان، هیچ فایده‌ای ندارند.

which things indeed have a pretence to wisdom in voluntary worship, and humiliation, and bodily penance, as having no regard to the satisfying of the flesh.