< عاموس 8 >
آنگاه خداوند، در رؤیا یک سبد پر از میوههای رسیده به من نشان داد. | 1 |
Ovo mi pokaza Gospod: gle, kotarica ljetnoga voæa.
او پرسید: «عاموس، چه میبینی؟» جواب دادم: «یک سبد پر از میوههای رسیده.» خداوند فرمود: «این میوهها نمونهای از قوم من اسرائیل است که برای مجازات آماده شدهاند. دیگر مجازات ایشان را به تعویق نخواهم انداخت. | 2 |
I reèe: što vidiš, Amose? A ja rekoh: kotaricu ljetnoga voæa. A Gospod mi reèe: doðe kraj narodu mojemu Izrailju, neæu ga više prolaziti.
در آن روز سرودهایی که مردم در خانهٔ خدا میخوانند به گریه و زاری تبدیل خواهد شد. اجساد مردم در همه جا پراکنده خواهند شد و آنها را بیسر و صدا جمع کرده، به خارج شهر خواهند برد. من خداوند یهوه، چنین میگویم.» | 3 |
I pjesme æe crkvene biti ridanje u onaj dan, govori Gospod; biæe mnoštvo mrtvijeh tjelesa, koja æe se svuda pobacati muèeæi.
گوش کنید! ای کسانی که بر فقرا ظلم میکنید و نیازمندان را پایمال مینمایید. | 4 |
Èujte ovo, koji proždirete uboge i satirete siromahe u zemlji,
ای کسانی که آرزو دارید روز شَبّات و جشنهای مذهبی هر چه زودتر تمام شوند تا دوباره به کسب خود بپردازید و با ترازوهای دستکاری شده و سنگهای سبکتر، مشتریان خود را فریب داده، پول بیشتری از ایشان بگیرید. | 5 |
Govoreæi: kad æe proæi mladina da prodajemo žito? i subota da otvorimo pšenicu? umaljujuæi efu i poveæavajuæi sikal i varajuæi lažnijem mjerilima;
ای کسانی که فقرا را در مقابل یک سکه نقره و یا یک جفت کفش به بردگی میگیرید و پس ماندهٔ گندم خود را به آنها میفروشید. | 6 |
Da kupujemo siromahe za novce i ubogoga za jedne opanke, i da prodajemo oèinke od pšenice.
خداوند که مایهٔ سربلندی اسرائیل است، قسم خورده میفرماید: «من این کارهای شرورانۀ شما را فراموش نخواهم کرد. | 7 |
Zakle se Gospod slavom Jakovljevom: neæu nigda zaboraviti nijednoga djela njihova.
پس سرزمین اسرائیل به لرزه خواهد افتاد و تمام قوم ماتم خواهند گرفت. سرزمین اسرائیل مانند رود نیل مصر در وقت سیلاب، متلاطم شده بالا خواهد آمد و دوباره فرو خواهد نشست. | 8 |
Neæe li se zemlja potresti od toga, i protužiti svaki koji živi na njoj? i neæe li se sva razliti kao rijeka? i neæe li se odnijeti i potopiti kao od rijeke Misirske?
در آن زمان، کاری خواهم کرد که آفتاب هنگام ظهر، غروب کند و زمین در روز روشن، تاریک شود. | 9 |
I u onaj dan, govori Gospod Gospod, uèiniæu da sunce zaðe u podne, i pomraèiæu zemlju za bijela dana.
جشنهای شما را به مجالس عزا و ترانههای شاد شما را به مرثیه مبدل خواهم کرد. آنگاه لباس عزا پوشیده سرهایتان را به علامت سوگواری خواهید تراشید، چنانکه گویی یگانه پسرتان مرده است. آن روز، روز بسیار تلخی خواهد بود.» | 10 |
I pretvoriæu praznike vaše u žalost i sve pjesme vaše u plaè, i metnuæu kostrijet oko svijeh bedara, i uèiniæu da svaka glava oæelavi i da bude žalost kao za jedincem, i kraj æe joj biti kao gorak dan.
خداوند میفرماید: «روزی خواهد رسید که من قحطی شدیدی در این سرزمین پدید خواهم آورد. این قحطی، قحطی نان و آب نخواهد بود، بلکه قحطی کلام خدا. | 11 |
Gle, idu dani, govori Gospod Gospod, kad æu pustiti glad na zemlju, ne glad hljeba ni žeð vode, nego slušanja rijeèi Gospodnjih.
مردم از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب دنبال کلام خدا خواهند دوید ولی موفق به پیدا کردن آن نخواهند شد. | 12 |
I potucaæe se od mora do mora, i od sjevera do istoka trèaæe tražeæi rijeè Gospodnju, i neæe je naæi.
در آن روز حتی دختران زیبا و مردان جوان نیز از تشنگی ضعف خواهند کرد | 13 |
U to æe vrijeme obamirati lijepe djevojke i mladiæi od žeði,
و آنانی که به بتهای شرمآور سامره و بتهای دان و بئرشبع سوگند یاد میکنند خواهند افتاد و دیگر هرگز بلند نخواهند شد.» | 14 |
Koji se kunu krivicom Samarijskom i govore: tako da je živ Bog tvoj, Dane, i tako da je živ put u Virsaveju. I pašæe, i neæe više ustati.