< عاموس 4 >
گوش کنید، ای زنان سامره که مانند گاوهای سرزمین باشان، چاق شدهاید و بر فقیران ظلم میکنید، نیازمندان را پایمال مینمایید و به شوهران خود میگویید: «شراب بیاورید تا بنوشیم.» | 1 |
Det skal høyra på dette ordet, de Basans kyr, som er på Samariafjellet, de som piner dei små og dei arme mun slå, som segjer til dykkar herrar: «Lat oss få so me kann drikka!»
خداوند به ذات پاک خود قسم خورده و فرموده است: «زمانی میرسد که قلاب به دهانتان انداخته همهٔ شما را مثل ماهی خواهند کشید و با خود خواهند برد! | 2 |
Herren, Herren, svor ved sin heilagdom: Sjå, dagar det koma skal yver dykk då med hakar dei hentar dykk fram og resten med krokar dreg upp.
شما را از خانههای زیبایتان بیرون میکشند و از نزدیکترین شکاف حصار بیرون میاندازند.» این است فرمودۀ خداوند. | 3 |
Gjenom sprunger i muren fer det, ei um senn, og kastar gudarne burt, segjer Herren.
«حال، اگر میخواهید، باز هم در بیتئیل و جلجال برای بتها قربانی کنید! تا میتوانید سرپیچی نمایید و گناهانتان را زیاد کنید! هر روز صبح قربانی کنید و هفتهای دو بار دهیکهایتان را بیاورید! | 4 |
Kom til Betel og gjer synd, til Gilgal og synda enn meir; kvar morgon slagtoffer ber fram, kvar tridje dagen tiend,
به مراسم ظاهری خود ادامه داده، هدایای خود را تقدیم کنید و همه جا از این هدایایی که دادهاید سخن بگویید! این همان کاریست که شما اسرائیلیها دوست دارید انجام دهید!» این است فرمودۀ خداوند یهوه. | 5 |
Til takkoffer syra brød brenn, lys ut at de fri-offer gjer. For slikt mun de lika, de Israels born, segjer Herren, Herren.
خداوند میفرماید: «من به شهرهای شما قحطی فرستادم، ولی فایدهای نداشت و باز به سوی من بازگشت نکردید. | 6 |
Det var eg som let dykk i kvar ein by vanta maten i munn, brødløysa gav eg i kvar ein heim. Og De vende’kje um til meg, segjer Herren.
سه ماه به فصل درو مانده بود که جلوی باران را گرفتم و محصول شما را از بین بردم. در یک شهر باران فرستادم و در شهر دیگر نفرستادم! بر یک مزرعه باران میبارید، ولی مزرعهٔ دیگر خشک و بیآب بود. | 7 |
Det var eg som heldt regnet attende tri månader fyre skurden. Eg gav regn til den eine byen, den andre byen fekk ingen ting. Den eine åkren fekk regn, og den åkren som ikkje fekk regn, han turka burt.
مردم شهر به شهر برای نوشیدن جرعهای آب، میگشتند اما آبِ کافی پیدا نمیکردند. با این حال، به سوی من بازگشت نکردید.» این است فرمودۀ خداوند. | 8 |
Og tvo, tri byar gjekk til ein by til ein vatsdrykk å få, og dei fekk ikkje nok. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
«آفت بر مزرعهها و تاکستانهای انگور شما فرستادم. ملخ، درختان انجیر و زیتون شما را خورد. با این حال، به سوی من بازگشت نکردید. | 9 |
Kornet eg slo med sotbrand og rust, og hagarne mange og vinbergi og fike- og oljetrei. Deim åt grashoppen upp. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
همان بلاهایی را که بر مصر فرستادم بر سر شما نیز آوردم. جوانان شما را در جنگ کشتم و اسبهای شما را تار و مار کردم. بینی شما از بوی تعفن اجساد اردوگاهتان پر شد. با این حال به سوی من بازگشت نکردید.» این است فرمودۀ خداوند. | 10 |
Eg sende sotti på dykk liksom i Egypt. Eg drap dykkar gutar med sverd. Hestarn’ vart herfang. Eg let dykk illtev frå valen i nasarne få. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
«بعضی از شهرهای شما را مثل سدوم و عموره به کلی از بین بردم، و آنهایی نیز که باقی ماندند مانند هیزم نیم سوختهای بودند که آنها را از میان آتش بیرون کشیده باشند.» خداوند میفرماید: «با این حال، به سوی من بازگشت نکردید. | 11 |
Eg gjorde ein omstøyt ibland dykk, som då Gud støytte ned Sodoma og Gomorra. Og de vart som ein brand berga or eld. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
«بنابراین، تمام بلاهایی را که دربارهٔ آنها سخن گفتهام بر سر شما خواهم آورد. پس ای اسرائیل، آماده شو تا هنگام داوری با خدای خود روبرو شوی.» | 12 |
Difor gjer eg med deg, Israel, so. Sidan eg gjerne vil gjera so med deg, bu deg til å møta din Gud, Israel.
زیرا تو با کسی سروکار داری که کوهها را ساخت و بادها را آفرید و تمام افکار انسان را میداند. او صبح روشن را تاریک میگرداند و کوهها را در زیر پاهایش خرد میکند. نام او خداوند، خدای لشکرهای آسمان است. | 13 |
For sjå: Han som lagar fjelli og skaper vinden, og ein mann sine tankar fortel, og myrker bryt til morgonljos, han som stig på jordheims haugar - Herren, allhers drott, er namnet hans.