< عاموس 4 >

گوش کنید، ای زنان سامره که مانند گاوهای سرزمین باشان، چاق شده‌اید و بر فقیران ظلم می‌کنید، نیازمندان را پایمال می‌نمایید و به شوهران خود می‌گویید: «شراب بیاورید تا بنوشیم.» 1
Hear these words, O ye kine of Bashan, That are on the mountain of Samaria; That oppress the poor; that crush the needy; That say to your master, Bring, and let us drink!
خداوند به ذات پاک خود قسم خورده و فرموده است: «زمانی می‌رسد که قلاب به دهانتان انداخته همهٔ شما را مثل ماهی خواهند کشید و با خود خواهند برد! 2
The Lord Jehovah hath sworn by his holiness; Behold, the days shall come upon you When ye shall be taken away with hooks, And your residue with fishing-hooks.
شما را از خانه‌های زیبایتان بیرون می‌کشند و از نزدیکترین شکاف حصار بیرون می‌اندازند.» این است فرمودۀ خداوند. 3
And ye shall go out at the breaches, every one right forward, And ye shall be thrown into a castle, saith Jehovah.
«حال، اگر می‌خواهید، باز هم در بیت‌ئیل و جلجال برای بتها قربانی کنید! تا می‌توانید سرپیچی نمایید و گناهانتان را زیاد کنید! هر روز صبح قربانی کنید و هفته‌ای دو بار ده‌یک‌هایتان را بیاورید! 4
Go, now, to Bethel, and transgress; At Gilgal multiply transgression! Bring your sacrifices every morning, And your tithes every three years!
به مراسم ظاهری خود ادامه داده، هدایای خود را تقدیم کنید و همه جا از این هدایایی که داده‌اید سخن بگویید! این همان کاریست که شما اسرائیلی‌ها دوست دارید انجام دهید!» این است فرمودۀ خداوند یهوه. 5
Burn a thank-offering from your extortions, And proclaim the free-will offerings; publish them abroad! For this is your delight, ye sons of Israel, Saith the Lord, Jehovah.
خداوند می‌فرماید: «من به شهرهای شما قحطی فرستادم، ولی فایده‌ای نداشت و باز به سوی من بازگشت نکردید. 6
I also have caused cleanness of teeth in all your cities, And want of bread in all your places; And yet ye have not returned to me, saith Jehovah.
سه ماه به فصل درو مانده بود که جلوی باران را گرفتم و محصول شما را از بین بردم. در یک شهر باران فرستادم و در شهر دیگر نفرستادم! بر یک مزرعه باران می‌بارید، ولی مزرعهٔ دیگر خشک و بی‌آب بود. 7
I also have withholden from you the rain three months before the harvest; I have caused it to rain upon one city, And upon another city have I not caused it to rain; One piece of ground hath been rained upon, And another, upon which I have not caused it to rain, hath withered.
مردم شهر به شهر برای نوشیدن جرعه‌ای آب، می‌گشتند اما آبِ کافی پیدا نمی‌کردند. با این حال، به سوی من بازگشت نکردید.» این است فرمودۀ خداوند. 8
Two or three cities have gone to one city, To drink water, and have not been satisfied; And yet ye have not returned to me, saith Jehovah.
«آفت بر مزرعه‌ها و تاکستانهای انگور شما فرستادم. ملخ، درختان انجیر و زیتون شما را خورد. با این حال، به سوی من بازگشت نکردید. 9
I have smitten you with blasting and mildew; The locust hath devoured your many gardens, Your vineyards, your fig-trees, and your olive-trees; Yet have ye not returned to me, saith Jehovah.
همان بلاهایی را که بر مصر فرستادم بر سر شما نیز آوردم. جوانان شما را در جنگ کشتم و اسبهای شما را تار و مار کردم. بینی شما از بوی تعفن اجساد اردوگاهتان پر شد. با این حال به سوی من بازگشت نکردید.» این است فرمودۀ خداوند. 10
I have sent among you the pestilence after the manner of Egypt; I have slain your young men with the sword, And your horses have I led into captivity; I have made the smell of your camps to come up into your nostrils; And yet ye have not returned to me, saith Jehovah.
«بعضی از شهرهای شما را مثل سدوم و عموره به کلی از بین بردم، و آنهایی نیز که باقی ماندند مانند هیزم نیم سوخته‌ای بودند که آنها را از میان آتش بیرون کشیده باشند.» خداوند می‌فرماید: «با این حال، به سوی من بازگشت نکردید. 11
I have overthrown some of you, as God overthrew Sodom and Gomorrah; And ye were as a firebrand plucked out of the burning; And yet ye have not returned to me, saith Jehovah.
«بنابراین، تمام بلاهایی را که دربارهٔ آنها سخن گفته‌ام بر سر شما خواهم آورد. پس ای اسرائیل، آماده شو تا هنگام داوری با خدای خود روبرو شوی.» 12
Therefore thus will I deal with thee, O Israel! Yet since I will thus deal with thee, Prepare to meet thy God, O Israel!
زیرا تو با کسی سروکار داری که کوهها را ساخت و بادها را آفرید و تمام افکار انسان را می‌داند. او صبح روشن را تاریک می‌گرداند و کوهها را در زیر پاهایش خرد می‌کند. نام او خداوند، خدای لشکرهای آسمان است. 13
For behold, he formed the mountains, and created the wind; He declareth to man what is his thought; He maketh the morning darkness, And walketh upon the high places of the earth; Jehovah, God of hosts, is his name.

< عاموس 4 >