عاموس 4
| گوش کنید، ای زنان سامره که مانند گاوهای سرزمین باشان، چاق شده‌اید و بر فقیران ظلم می‌کنید، نیازمندان را پایمال می‌نمایید و به شوهران خود می‌گویید: «شراب بیاورید تا بنوشیم.» | 1 |
Listen to this word, you fat cows that are on the mountain of Samaria, you who make false accusations against the destitute and crush the poor, who say to your nobles, “Bring, and we will drink.”
| خداوند به ذات پاک خود قسم خورده و فرموده است: «زمانی می‌رسد که قلاب به دهانتان انداخته همهٔ شما را مثل ماهی خواهند کشید و با خود خواهند برد! | 2 |
The Lord God has sworn in his holiness: behold, the days that will overcome you and that will impale you on poles, and that will place what remains of you in boiling pots.
| شما را از خانه‌های زیبایتان بیرون می‌کشند و از نزدیکترین شکاف حصار بیرون می‌اندازند.» این است فرمودۀ خداوند. | 3 |
And you will go out through the breaches, one over another, and you will be cast out into Harmon, says the Lord.
| «حال، اگر می‌خواهید، باز هم در بیت‌ئیل و جلجال برای بتها قربانی کنید! تا می‌توانید سرپیچی نمایید و گناهانتان را زیاد کنید! هر روز صبح قربانی کنید و هفته‌ای دو بار ده‌یک‌هایتان را بیاورید! | 4 |
Come to Bethel and behave impiously, to Gilgal and increase betrayals. And bring daybreak to your victims, your tithes in three days.
| به مراسم ظاهری خود ادامه داده، هدایای خود را تقدیم کنید و همه جا از این هدایایی که داده‌اید سخن بگویید! این همان کاریست که شما اسرائیلی‌ها دوست دارید انجام دهید!» این است فرمودۀ خداوند یهوه. | 5 |
And offer a sacrifice of praise with leaven. And call for voluntary oblations, and announce it. For such is your will, sons of Israel, says the Lord God.
| خداوند می‌فرماید: «من به شهرهای شما قحطی فرستادم، ولی فایده‌ای نداشت و باز به سوی من بازگشت نکردید. | 6 |
Therefore, because of this, I have given you dull teeth in every one of your cities, and a lack of bread in all your places. And you have not been turned back towards me, says the Lord.
| سه ماه به فصل درو مانده بود که جلوی باران را گرفتم و محصول شما را از بین بردم. در یک شهر باران فرستادم و در شهر دیگر نفرستادم! بر یک مزرعه باران می‌بارید، ولی مزرعهٔ دیگر خشک و بی‌آب بود. | 7 |
Therefore, I have withheld the rains from you, when there were still three months left until the harvest. And I rained on one city, and I did not rain on another city; one part was rained on, and the part on which I did not rain, dried out.
| مردم شهر به شهر برای نوشیدن جرعه‌ای آب، می‌گشتند اما آبِ کافی پیدا نمی‌کردند. با این حال، به سوی من بازگشت نکردید.» این است فرمودۀ خداوند. | 8 |
And two and three cities went to one city, in order to drink water, and they were not satisfied. And you did not return to me, says the Lord.
| «آفت بر مزرعه‌ها و تاکستانهای انگور شما فرستادم. ملخ، درختان انجیر و زیتون شما را خورد. با این حال، به سوی من بازگشت نکردید. | 9 |
I struck you with a burning wind and with yellowing; the caterpillar has consumed your many gardens and your vineyards, your olive groves and your fig groves. And you did not return to me, says the Lord.
| همان بلاهایی را که بر مصر فرستادم بر سر شما نیز آوردم. جوانان شما را در جنگ کشتم و اسبهای شما را تار و مار کردم. بینی شما از بوی تعفن اجساد اردوگاهتان پر شد. با این حال به سوی من بازگشت نکردید.» این است فرمودۀ خداوند. | 10 |
I sent death to you by way of Egypt; I struck your youths with the sword, even bringing captivity to your horses. And I made the stench of your camp ascend into your nostrils. And you did not return to me, says the Lord.
| «بعضی از شهرهای شما را مثل سدوم و عموره به کلی از بین بردم، و آنهایی نیز که باقی ماندند مانند هیزم نیم سوخته‌ای بودند که آنها را از میان آتش بیرون کشیده باشند.» خداوند می‌فرماید: «با این حال، به سوی من بازگشت نکردید. | 11 |
I overturned you, just as God overturned Sodom and Gomorrah, and you became like an ember seized from the fire. And you did not return to me, says the Lord.
| «بنابراین، تمام بلاهایی را که دربارهٔ آنها سخن گفته‌ام بر سر شما خواهم آورد. پس ای اسرائیل، آماده شو تا هنگام داوری با خدای خود روبرو شوی.» | 12 |
Because of this, I will do these things to you, Israel. But after I have done these things to you, Israel, be prepared to meet your God.
| زیرا تو با کسی سروکار داری که کوهها را ساخت و بادها را آفرید و تمام افکار انسان را می‌داند. او صبح روشن را تاریک می‌گرداند و کوهها را در زیر پاهایش خرد می‌کند. نام او خداوند، خدای لشکرهای آسمان است. | 13 |
For behold, he who forms the mountains and creates the wind and announces his speech to man, who makes the morning mist and steps over the heights of the earth: the Lord God of hosts is his name.
