اعمال رسولان 2

1 هنگامی که روز پِنتیکاست فرا رسید، همه با هم در یک جا جمع بودند.

And when the days of pentecost were fully come, while they were all assembled together,

2 ناگهان صدایی شبیه صدای وزش باد شدید از آسمان آمد و خانه‌ای را که در آن جمع بودند، پر کرد.

suddenly there was a sound from heaven, as of a violent wind; and the whole house where they were sitting was filled with it.

3 سپس چیزی شبیه زبانه‌های آتش ظاهر شده، تقسیم شد و بر سر هر یک از ایشان قرار گرفت.

And there appeared to them tongues, which were divided like flame; and they rested upon each of them.

4 آنگاه همه از روح‌القدس پر شدند و برای اولین بار شروع به سخن گفتن به زبانهایی کردند که با آنها آشنایی نداشتند، زیرا روح خدا این قدرت را به ایشان بخشیده بود.

And they were all filled with the Holy Spirit, and began to speak in diverse languages, as the Spirit gave them to speak.

5 آن روزها، یهودیان دیندار برای مراسم عید از تمام سرزمینها به اورشلیم آمده بودند.

Now there were resident at Jerusalem persons who feared God, Jews from all the nations under heaven.

6 پس وقتی صدا از آن خانه به گوش رسید، گروهی با سرعت آمدند تا ببینند چه شده است. وقتی شنیدند شاگردان عیسی به زبان ایشان سخن می‌گویند، مات و مبهوت ماندند!

And when that sound occurred, all the people collected together; and they were agitated, because they every one heard them speaking in their own languages.

7 آنان با تعجب به یکدیگر می‌گفتند: «این چگونه ممکن است؟ با اینکه این اشخاص از اهالی جلیل هستند،

And they were all astonished, and wondered, saying one to another: All these who speak behold, are they not Galileans?

8 ولی به زبانهای محلی ما سخن می‌گویند، به زبان همان سرزمینهایی که ما در آنجا به دنیا آمده‌ایم!

And how do we hear, each his own language, in which we were born?

9 ما که از پارت‌ها، مادها، ایلامی‌ها، اهالی بین‌النهرین، یهودیه، کپدوکیه، پونتوس، آسیا،

Parthians, and Medes, and Elamites, and those dwelling between the rivers, Jews and Cappadocians, and those from the region of Pontus and of Asia,

10 فریجیه و پمفلیه، مصر، قسمت قیروانی زبان لیبی،

and those from the region of Phrygia, and of Pamphylia, and of Egypt, and of the parts of Lybia near Cyrene, and those who have come from Rome, Jews and proselytes;

11 کریت و عربستان هستیم، و حتی کسانی که از روم آمده‌اند هم یهودی و هم آنانی که یهودی شده‌اند، همگی می‌شنویم که این اشخاص به زبان خود ما از اعمال عجیب خدا سخن می‌گویند!»

and those from Crete, and Arabians. Lo, we hear them speak in our own languages the wonders of God.

12 همه در حالی که مبهوت بودند، از یکدیگر می‌پرسیدند: «این چه واقعه‌ای است؟»

And they all wondered and were astonished, saying one to another: From whom is this thing?

13 بعضی نیز مسخره کرده، می‌گفتند: «اینها مست هستند!»

Others however ridiculed them, saying: They have drunken new wine, and are intoxicated.

14 آنگاه پطرس با یازده رسول دیگر از جا برخاست و با صدای بلند به ایشان گفت: «ای اهالی اورشلیم، ای زائرینی که در این شهر به سر می‌برید، گوش کنید!

And afterwards Simon Cephas rose up, with the eleven legates, and elevated his voice, and said to them: Men, Jews, and all ye that reside at Jerusalem; be this known to you, and hearken ye to my words.

15 اینها برخلاف آنچه شما فکر می‌کنید مست نیستند. چون اکنون ساعت نه صبح است و هنگام شرابخواری و مستی نیست!

For these are not intoxicated, as ye suppose: for lo, it is yet but the third hour.

16 آنچه امروز صبح شاهد آن هستید، یوئیل نبی چنین پیشگویی کرده بود:

But this is what was spoken by Joel the prophet:

17 «”خدا می‌فرماید: در روزهای آخر، روح خود را بر همۀ مردم خواهم ریخت. پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد، جوانان شما رؤیاها و پیران شما خوابها خواهند دید.

It shall be in the last days, saith God, that I will pour my Spirit upon all flesh: and your sons shall prophesy, and your daughters and your young men shall see visions, and your old men shall dream dreams.

18 در آن روزها روح خود را حتی بر غلامان و کنیزانم خواهم ریخت و ایشان نبوّت خواهند کرد.

And upon: my servants and my handmaids will I pour my Spirit, in those days, and they shall prophesy.

19 بالا، در آسمان، عجایب، و پایین، بر زمین، آیات به ظهور خواهم آورد، از خون و آتش و بخار.

And I will give signs in heaven, and prodigies on earth, blood, and fire, and vapor of smoke.

20 پیش از فرا رسیدن روز بزرگ و پرشکوه خداوند، آفتاب تاریک و ماه مانند خون سرخ خواهد شد

And the sun shall be turned into darkness, and the moon into blood, before that great and fearful day of the Lord come.

21 اما هر که نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت.“

And it shall be, that whoever will call on the name of the Lord, shall live.

22 «حال، ای مردان اسرائیلی به من گوش دهید! همان‌طور که خود نیز می‌دانید، خدا به‌وسیلۀ عیسای ناصری معجزات عجیب ظاهر کرد تا به همه ثابت کند که عیسی از جانب او آمده است.

Men, sons of Israel, hear ye these words: Jesus the Nazarean, a man made manifest among you by God, by those deeds of power and prodigies which God wrought among you by his hand, as ye yourselves know;

23 از سوی دیگر، خدا مطابق اراده و نقشه‌ای که از پیش تعیین فرموده بود، به شما اجازه داد تا به دست اجنبی‌های بی‌دین، عیسی را بر صلیب کشیده، بکُشید.

him, being hereto appointed by the prescience and the good pleasure of God, ye have delivered into the hands of the wicked; and have crucified and slain.

24 ولی خدا او را دوباره زنده ساخت و از قدرت مرگ رهانید، زیرا مرگ نمی‌توانست چنین کسی را در چنگ خود اسیر نگه دارد.

But God hath resuscitated him, and hath loosed the cords of the grave; because it could not be, that he should be held in the grave.

25 «زیرا داوود نبی می‌فرماید:”خداوند را همیشه پیش روی خود دیده‌ام. او در کنار من است و هیچ چیز نمی‌تواند مرا بلرزاند.

For David said of him: I foresaw my Lord at all times; for he is on my right hand, so that I shall not be moved.

26 پس دلم شاد است و زبانم در وجد؛ بدنم نیز در امید ساکن است.

Therefore my heart doth rejoice, and my glory exult, and also my body shall abide in hope.

27 زیرا تو جان مرا در چنگال مرگ رها نخواهی کرد و نخواهی گذاشت قُدّوسِ تو در قبر بپوسد. (Hadēs g86)

For thou wilt not leave my soul in the grave, nor wilt thou give thy pious one to see corruption. (Hadēs g86)

28 تو راه حیات را به من نشان خواهی داد. حضور تو مرا از شادی لبریز می‌کند.“

Thou hast revealed to me the path of life; thou wilt fill me with joy with thy presence.

29 «برادران عزیز، کمی فکر کنید! این سخنان را جدّ ما داوود دربارهٔ خودش نگفت زیرا او مرد، دفن شد و قبرش نیز هنوز همین‌جا در میان ماست.

Men, brethren, I may speak to you explicitly of the patriarch David, that he died, and also was buried; and his sepulchre is with us to this day.

30 ولی چون نبی بود، می‌دانست خدا قول داده و قسم خورده است که از نسل او، مسیح را بر تخت سلطنت او بنشاند.

For he was a prophet, and he knew, that God had sworn to him by an oath: Of the fruit of thy bowels, I will seat one on thy throne.

31 داوود به آیندهٔ دور نگاه می‌کرد و زنده شدن مسیح را می‌دید و می‌گفت که خدا جان او را در چنگال مرگ رها نخواهد کرد و نخواهد گذاشت بدنش در قبر بپوسد. (Hadēs g86)

And he foresaw, and spoke of the resurrection of Messiah, that he was not left in the grave, neither did his body see corruption. (Hadēs g86)

32 داوود در واقع دربارهٔ عیسی پیشگویی می‌کرد و همهٔ ما با چشمان خود دیدیم که خدا عیسی را زنده ساخت.

This Jesus hath God resuscitated; and we all are his witnesses.

33 «او اکنون در آسمان، بر عالی‌ترین جایگاه افتخار در کنار خدا نشسته است و روح‌القدس موعود را از پدر دریافت کرده و او را به پیروان خود عطا فرموده است، که امروز شما نتیجه‌اش را می‌بینید و می‌شنوید.

And he it is, who is exalted by the right hand of God, and hath received from the Father a promise respecting the Holy Spirit, and hath sent this gift which, lo, ye see and hear.

34 «زیرا داوود خودش هرگز به آسمان بالا نرفت. با این حال، گفت:”خداوند به خداوند من گفت: به دست راست من بنشین

For David hath not ascended into heaven; because he himself said: The Lord said to my Lord, seat thyself at my right hand,

35 تا دشمنانت را به زیر پایت بیفکنم.“

until I shall place thy enemies a footstool to thy feet.

36 «از این جهت، من امروز به وضوح و روشنی به همهٔ شما هموطنان اسرائیلی‌ام می‌گویم که خدا همین عیسی را که شما بر روی صلیب کشتید، به‌عنوان خداوند و مسیح تعیین فرموده است!»

Therefore, let all the house of Israel know, assuredly, that God hath made that Jesus whom ye crucified, to be Lord and Messiah.

37 سخنان پطرس مردم را سخت تحت تأثیر قرار داد. بنابراین، به او و به سایر رسولان گفتند: «برادران، اکنون باید چه کنیم؟»

And when they heard these things, they were agitated in their heart; and they said to Simon and to the rest of the legates: Brethren, what shall we do?

38 پطرس جواب داد: «هر یک از شما باید از گناهانتان دست کشیده، به سوی خدا بازگردید و به نام عیسی مسیح تعمید بگیرید تا خدا گناهانتان را ببخشد. آنگاه خدا به شما نیز این هدیه، یعنی روح‌القدس را عطا خواهد فرمود.

Simon said to them: Repent, and be baptized every one of you, in the name of the Lord Jesus, for the remission of sins; so that ye may receive the gift of the Holy Spirit.

39 زیرا مسیح به شما که از سوی خداوند، خدای ما دعوت شده‌اید، و نیز به فرزندان شما و همچنین به کسانی که در سرزمینهای دور هستند، وعده داده که روح‌القدس را عطا فرماید.»

For the promise is to you, and to your children, and to all those afar off whom God will call.

40 سپس پطرس به تفصیل دربارهٔ عیسی سخن گفت و تمام شنوندگان را تشویق نمود که خود را از گناهان مردم شرور آن زمانه آزاد سازند.

And in many other words he testified to them, and entreated of them, saying: Live ye from this perverse generation.

41 از کسانی که پیام او را پذیرفتند، تقریباً سه هزار نفر تعمید گرفتند و به جمع ایشان پیوستند.

And some of them readily received his discourse, and believed, and were baptized. And there were added, on that day, about three thousand souls.

42 ایشان خود را وقف تعالیمی ساختند که رسولان می‌دادند، و با سایر ایمانداران رفاقت و مشارکت می‌کردند، و با هم خوراک خورده، رسم شام خداوند را برگزار می‌کردند، و مرتب با یکدیگر به دعا می‌پرداختند.

And they persevered in the doctrine of the legates; and were associated together in prayer, and in breaking the eucharist.

43 در ضمن، در اثر معجزات زیادی که توسط رسولان به عمل می‌آمد، در دل همه ترسی توأم با احترام نسبت به خدا ایجاد شده بود.

And fear was on every mind: and many signs and prodigies were wrought by the hand of the legates in Jerusalem.

44 به این ترتیب، تمام ایمانداران با هم بودند و هر چه را که داشتند، با هم قسمت می‌کردند.

And all they who believed, were together; and whatever belonged to them, was of the community.

45 ایشان دارایی خود را نیز می‌فروختند و بین فقرا تقسیم می‌نمودند؛

And they who had a possession, sold it, and divided to each one as he had need.

46 و هر روز مرتب در معبد با هم عبادت می‌کردند، در خانه‌ها برای شام خداوند جمع می‌شدند، و با خوشحالی و شکرگزاری هر چه داشتند با هم می‌خوردند،

And they continued daily in the temple, with one soul: and at home, they broke bread and took food rejoicing, and in the simplicity of their heart.

47 و خدا را سپاس می‌گفتند. اهالی شهر نیز به ایشان احترام می‌گذاشتند و خدا هر روز عده‌ای را نجات می‌بخشید و به جمع ایشان می‌افزود.

And they praised God, and had favor with all the people. And our Lord added daily to the assembly those who became alive.

The Apostles Preach the Gospel