اعمال رسولان 16

1 به این ترتیب، پولس و سیلاس به شهر دربه و سپس به لستره رفتند. در شهر لستره با شاگردی جوان، به نام تیموتائوس، آشنا شدند. مادر وی مسیحی یهودی‌نژاد، ولی پدرش یونانی بود.

Тунчи Павло авиля андэ Дэрвия и Листра. Котэ жувэлас сытярно, савэс акхарэнас Тимофеё. Лэстири дэй сас иудейка и патялас андо Рай, ай дад сас греко.

2 مسیحیان لستره و قونیه دربارهٔ تیموتائوس شهادت خوبی می‌دادند.

Палав Тимофеё сас лащи дума лэ пхралэндэ андай форо Листра тай Икониё.

3 پس، پولس از او خواست که در این سفر همراه ایشان برود. ولی به احترام یهودیان آن نواحی، پیش از حرکت، تیموتائوس را ختنه کرد، چون همه می‌دانستند که پدرش یونانی است.

Павло закамля тэ лэл лэс пэса андо дром. Тай важ иудеёря, савэ жувэнас котэ, обшындя лэс, важ кода со всаворэ жанэнас, со дад Тимофеёско сас греко.

4 سپس، با هم شهر به شهر گشتند و تصمیمی را که رسولان و مشایخ اورشلیم دربارهٔ غیریهودیان گرفته بودند، به اطلاع کلیساها رساندند.

Онэ пхирэнас андав екх форо андо авэр, пхэнэнас всаворэнди патикунэнди тэ терэн кода, со прилинэ апостолоря тай пхурэдэра андо Иерусалимо.

5 به این ترتیب، ایمان مسیحیان رشد می‌کرد و بر تعداد آنان افزوده می‌شد.

Андэ кхандиря патикунэ ашэнас майсастэ андэ патявимос, и кажно дес лэн ашэнас майбут.

6 وقتی از شهرهای ایالات فریجیه و غلاطیه گذشتند، روح‌القدس اجازه نداد که این بار به ایالت آسیا بروند.

Онэ прожанас черэз Фригия тай Галатийско пхув, нэ Свэнто Духо на домукля лэн тэ роспхэнэн лав андэ Цыкни Азия.

7 پس به سرحد ایالت میسیا رسیدند و کوشیدند از راه شمال به ایالت بطینیا بروند، اما باز روح عیسی به ایشان اجازه نداد.

Кала онэ поджыле кай Мисия, стидэпэ тэ жан андэ Вифиния, нэ Духо Исусоско на домукля лэн.

8 پس، از ایالت میسیا گذشتند و به شهر تروآس آمدند.

Тунчи онэ прожыле Мисия и авиле андэ Троасо.

9 همان شب پولس رؤیایی دید. در این رؤیا شخصی را در مقدونیهٔ یونان دید که به او التماس می‌کند و می‌گوید: «به اینجا بیا و ما را کمک کن.»

Ай рятяса лэ Павлости сикадиля дикхимос: лэстэ авиля мануш андай Македония, вов тэрдёлас и мангэлас Павлос: — Ав андэ Македония и поможысар амэнди!

10 پس چون این رؤیا را دید، مطمئن شدیم که خداوند ما را خوانده است تا پیغام انجیل را در مقدونیه نیز اعلام کنیم. از این رو بی‌درنگ عازم آنجا شدیم.

Тунчи пала кадва дикхимос амэ полям, со о Дэл акхарэл амэн тэ пхэнас Радосаво Лав, и сыго гытосардямпэ тэ жас андэ Македония.

11 بنابراین، در تروآس سوار قایق شدیم و مستقیم به ساموتراکی رفتیم. روز بعد از آنجا رهسپار نیاپولیس شدیم.

Андав Троасо амэ плывисардям ворта андэ Самофракия, ай котар пэ авэр дес андо Неаполи.

12 و سرانجام به فیلیپی رسیدیم که یکی از شهرهای مستعمرهٔ روم و داخل مرز مقدونیه بود. چند روز در آنجا ماندیم.

Андав Неаполи амэ жылям андэ Филипоря, римостири колония и майпхурано форо пай кодья риг Македониятири. Котэ амэ сас коискачи деса.

13 در روز شَبّات، از شهر بیرون رفتیم و به کنار رودخانه رسیدیم، چون تصور می‌کردیم که در آنجا می‌توانیم مکانی برای دعا بیابیم. پس به گفتگو با زنانی نشستیم که در آنجا گرد آمده بودند.

Тунчи андэ суботнё дес амэ выжылям палай форостирэ удара кай и лэн. Амэ гындосардэ, со котэ сас тхан важ мангимос. Амэ бэшле и линэ тэ дас дума лэ жувлянца, савэ котэ стидэпэ.

14 یکی از این زنان لیدیه نام داشت. او فروشندهٔ پارچه‌های ارغوانی و اهل طیاتیرا و زنی خداپرست بود. همان‌طور که به پیام ما گوش می‌داد، خداوند دل او را گشود، به طوری که هر چه را که پولس می‌گفت، می‌پذیرفت.

Котэ машкар лэндэ сас екх жувли, сави тэлёлас лэ Дэвлэсти. Ла акхарэнас Лидия, вой сас андав форо Фиатира. Вой битинэлас кучютни сынё-лоли материя. Вой ашунэлас Павлос и о Рай отпхэрнадя лако води тэ прилэл, со пхэнэлас о Павло.

15 او با تمام اعضای خانواده‌اش تعمید گرفت و خواهش کرد که میهمان او باشیم و گفت: «اگر اطمینان دارید که براستی به خداوند ایمان دارم، پس بیایید میهمان من باشید.» آنقدر اصرار نمود تا سرانجام قبول کردیم.

Тунчи вой и кола, савэ жувэнас андо лако чер, прилинэ болдимос, и вой акхардя амэн пэстэ черэ. — Кала тумэ бинэн ман, сар патявимастири англав Рай, тунчи авэн и пожувэн мандэ черэ, — мангэлас вой амэн и умангля.

16 یک روز که به محل دعا در کنار رودخانه می‌رفتیم، به کنیزی برخوردیم که اسیر روحی پلید بود و فالگیری می‌کرد و از این راه سود کلانی عاید اربابانش می‌نمود.

Екхвар, кала амэ жасас кав тхан, кай мангэнаспэ Дэвлэс, пав дром амэн дикхля бутярни, андэ сави сас драбатиримаско духо. Драбатиримаса вой анэлас барэ ловэ пэстирэнди хулаенди.

17 آن دختر به دنبال پولس و ما می‌آمد و با صدای بلند به مردم می‌گفت: «این مردان خدمتگزاران خدای متعال هستند و راه نجات را به شما اعلان می‌کنند.»

Вой жалас палав Павло и пала амэндэ и цыписавэлас: — Кала мануша — бутярнэ Майбарэ Дэвлэстирэ! Онэ роспхэнэн тумэнди, сар тэ фэрисарэнпэ!

18 چند روز کار او همین بود تا اینکه پولس آزرده‌خاطر شد و به روح ناپاکی که در او بود گفت: «به نام عیسی مسیح به تو دستور می‌دهم که از وجود این دختر بیرون بیایی!» در همان لحظه روح پلید او را رها کرد.

Вой када терэлас кажно дес, и кала лэ Павлости вся када надохаля, вов обрисайля и пхэндя лэ духости: — Важ алав Исусоско Христоско мэ припхэнав тути: выжа андар латэ! Андэ кодья ж вряма о духо выжыля латар.

19 وقتی اربابان او دیدند که با این کار درآمدشان قطع شده، پولس و سیلاس را گرفتند و کشان‌کشان تا میدان شهر به دادگاه بردند.

Кала латирэ хулая полинэ, со лэндэ хасайля надия тэ затерэн ловэ, онэ хутилдэ лэ Павлос и Силас и цырдэ по форо кай рая.

20 آنها در حضور مقامات شهر فریاد می‌زدند: «این یهودیان شهر ما را به آشوب کشیده‌اند.

Онэ андэ лэн кай форостирэ рая и пхэндэ: — Кала мануша — иудеёря, и онэ ваздэн манушэн андо амаро форо.

21 رسومی را تعلیم می‌دهند که برخلاف قوانین ما رومیان است.»

Онэ роспхэнэн кода, со амэнди, римлянонэнди, нащи ни тэ прилас, ни тэ терас.

22 گروهی از مردم شهر نیز با آنان همدست شدند. در دادگاه لباسهای پولس و سیلاس را از تنشان درآوردند و ایشان را سخت چوب زدند.

Бут мануша кадя ж ваздинэпэ по Павло и Сила, и рая припхэндэ тэ злэн пай лэндэ йида и тэ марэн лэн рулянца.

23 پس از ضرب و شتم فراوان، هر دو را به زندان انداختند و زندانبان را تهدید کردند که اگر اینها فرار کنند، او را خواهند کشت.

Лэн фартэ мардэ тай пхандадэ андо баруно, ай лэ халавдэсти барунэстар припхэндэ мишто тэ дикхэл пала лэндэ.

24 او نیز ایشان را به بخش درونی زندان برد و پاهای آنان را با زنجیر بست.

Кала халавдо приля кадва припхэнимос, вов запхандадя лэн андрал андо баруно и спхангля лэнди пэрнэ каштунэ лэпунзэнца.

25 نیمه‌های شب وقتی پولس و سیلاس مشغول دعا و سرود خواندن بودند و دیگران نیز به آنان گوش می‌دادند،

Варикай андэ епашрят Павло и Сила мангэнаспэ Дэвлэс и дилянца лашарэнас лэ Дэвлэс, ай авэр барунаря ашунэнас лэн.

26 ناگهان زلزله‌ای رخ داد! شدت آن به قدری زیاد بود که پایه‌های زندان لرزید و همهٔ درها باز شد و زنجیرها از دست و پای زندانیان فرو ریخت!

И акэ, пхув ля фартэ тэ тинолпэ, кадя со фундаменто барунэско ашыля тэ пхирэл риг ригатар. Всаворэ удара отпхэрнадэпэ, и всаворэ барунарэндэ спэле лэпунзэ пай пэрнэ.

27 زندانبان از خواب پرید و دید تمام درهای زندان باز است و فکر کرد که زندانیان فرار کرده‌اند؛ پس شمشیرش را کشید تا خود را بکشد.

Кала халавдо барунэстар, саво дикхэлас пала лэндэ, просутяпэ тай удикхля, со всаворэ удара барунэстирэ отпхэрнадэ, вов ля мечё и камля тэ мулярэл пэс. Вов гындолас, со всаворэ барунаря нашле.

28 ولی پولس فریاد زد: «به خود صدمه‌ای نزن! ما همه اینجا هستیم!»

Нэ Павло фартэ зацыписайля: — На тер пэсти бида! Амэ всаворэ андо баруно!

29 زندانبان خواست تا چراغی برایش بیاورند و سراسیمه به درون زندان دوید و در حالی که می‌لرزید به پای پولس و سیلاس افتاد.

Халавдо мангля удуд, запрастая андо баруно и даратар пэля кай пэрнэ Павлостирэ и Силастирэ.

30 سپس ایشان را از زندان بیرون آورد و با التماس گفت: «آقایان، من چه کنم تا نجات یابم؟»

Вов выандярдя лэн андав баруно и пушля: — Мэрнэ рая, со манди тэ терав, соб тэ фэрисавав?

31 جواب دادند: «به عیسای خداوند ایمان آور تا تو و تمام افراد خانواده‌ات نجات یابید.»

— Патя андо Рай Исусо, — пхэндэ апостолоря. — Фэрисарэсапэ ту, и всаворэ, ко жувэл андо тиро чер.

32 آنگاه پیام خداوند را به او و اهل خانه‌اش رساندند.

Тунчи онэ пхэндэ лав Раеско лэсти и колэнди, ко жувэлас андо лэско чер.

33 او نیز فوری زخمهای ایشان را شست و سپس با اهل خانه‌اش تعمید گرفت.

Андэ кодья ж вряма рятяса о халавдо барунэско халадя лэнди помардэ тхана и сыго сас болдо, вов и всаворэ, ко жувэнас андо лэско чер.

34 آنگاه پولس و سیلاس را به خانه برد و به ایشان خوراک داد. زندانبان و اهل خانهٔ او از اینکه به خدا ایمان آورده بودند، بسیار شاد بودند.

Тунчи вов андя лэ Павлос и Силас пэстэ черэ и тховдя важ лэнди мэсали. Всаворэ колэнца, ко жувэнас андо лэско чер, вов лошавэлас колэсти, со патяйля андо Дэл.

35 وقتی صبح شد از طرف دادگاه مأمورانی آمدند و به زندانبان گفتند: «پولس و سیلاس را آزاد کن بروند.»

Кала авиля дес, форостирэ рая бишалдэ пэстирэ бутярнэн припхэнимаса: — Отмукэн калэн манушэн.

36 او نیز به پولس گفت: «مقامات شهر دستور داده‌اند که شما را آزاد کنم. پس به سلامتی بروید.»

Халавдо барунэстар пхэндя лэ Павлости: — Рая припхэндэ тэ отмукав тумэн! Жан лэ мироса!

37 اما پولس جواب داد: «ما را در انظار مردم زدند و بدون محاکمه به زندان انداختند و حالا می‌گویند مخفیانه بیرون برویم! هرگز! چون تابعیت ما رومی است، اعضای دادگاه باید با پای خود بیایند و از ما عذرخواهی کنند!»

Нэ Павло пхэндя: — Амэн бисындоско мардэ англай мануша и на дикхле пэ кода, со амэ римляноря, ай тунчи шутэ амэн андо баруно. Ай икхатар онэ камэн тэ мукэн амэн, кай нико тэ на жанэл? Нат! Мэк онэ ежэнэ авэн и выандярэн амэн катар.

38 مأموران بازگشتند و به دادگاه گزارش دادند. وقتی شنیدند که پولس و سیلاس تابع دولت روم هستند، وحشت کردند.

Тунчи бутярнэ роспхэндэ пала када лэ раенди, ай онэ здарайле, кала ашундэ, со Павло и Сила римляноря.

39 پس به زندان آمدند و با التماس گفتند: «لطفاً تشریف ببرید.» و با احترام ایشان را از زندان بیرون آوردند و خواهش کردند که از شهر بیرون بروند.

Онэ авиле и мангле, кай лэн тэ эртисарэн. Тунчи выандярэ лэн андав баруно тай мангле, кай кола тэ ужан андав форо.

40 پولس و سیلاس وقتی از زندان بیرون آمدند، به خانه لیدیه بازگشتند تا با ایمانداران ملاقات کنند و یکبار دیگر ایشان را تشویق کنند. سپس آنجا را ترک کردند.

Кала Павло и Сила выжыле андав баруно, онэ жыле андо чер Лидиятэ. Котэ онэ дикхлепэ лэ пхралэнца и подритярдэ лэн лавэнца. Тунчи онэ жыле.