اعمال رسولان 16
| به این ترتیب، پولس و سیلاس به شهر دربه و سپس به لستره رفتند. در شهر لستره با شاگردی جوان، به نام تیموتائوس، آشنا شدند. مادر وی مسیحی یهودی‌نژاد، ولی پدرش یونانی بود. | 1 |
Among other places Paul went to Derbe and Lystra. At the latter place they found a disciple, named Timothy, whose mother was a Jewess who had become a believer in Christ, while his father was a Greek,
| مسیحیان لستره و قونیه دربارهٔ تیموتائوس شهادت خوبی می‌دادند. | 2 |
and who was well spoken of by the Brethren in Lystra and Iconium.
| پس، پولس از او خواست که در این سفر همراه ایشان برود. ولی به احترام یهودیان آن نواحی، پیش از حرکت، تیموتائوس را ختنه کرد، چون همه می‌دانستند که پدرش یونانی است. | 3 |
Wishing to take this man with him on his journey, Paul caused him to be circumcised on account of the Jews in that neighbourhood, for they all knew that his father had been a Greek.
| سپس، با هم شهر به شهر گشتند و تصمیمی را که رسولان و مشایخ اورشلیم دربارهٔ غیریهودیان گرفته بودند، به اطلاع کلیساها رساندند. | 4 |
As they traveled from town to town, they gave the Brethren the decisions which had been reached by the Apostles and Officers of the Church at Jerusalem, for them to observe.
| به این ترتیب، ایمان مسیحیان رشد می‌کرد و بر تعداد آنان افزوده می‌شد. | 5 |
So the Churches grew stronger in the Faith, and increased in numbers from day to day.
| وقتی از شهرهای ایالات فریجیه و غلاطیه گذشتند، روح‌القدس اجازه نداد که این بار به ایالت آسیا بروند. | 6 |
They next went through the Phrygian district of Galatia, but were restrained by the Holy Spirit from delivering the Message in Roman Asia.
| پس به سرحد ایالت میسیا رسیدند و کوشیدند از راه شمال به ایالت بطینیا بروند، اما باز روح عیسی به ایشان اجازه نداد. | 7 |
When they reached the borders of Mysia, they attempted to go into Bithynia, but the Spirit of Jesus did not permit them.
| پس، از ایالت میسیا گذشتند و به شهر تروآس آمدند. | 8 |
Passing through Mysia, they went down to Troas;
| همان شب پولس رؤیایی دید. در این رؤیا شخصی را در مقدونیهٔ یونان دید که به او التماس می‌کند و می‌گوید: «به اینجا بیا و ما را کمک کن.» | 9 |
and there one night Paul saw a vision. A Macedonian was standing and appealing to him — ‘Come over to Macedonia and help us.’
| پس چون این رؤیا را دید، مطمئن شدیم که خداوند ما را خوانده است تا پیغام انجیل را در مقدونیه نیز اعلام کنیم. از این رو بی‌درنگ عازم آنجا شدیم. | 10 |
So, immediately after Paul had seen the vision, we looked for an opportunity to cross over to Macedonia, concluding that God had summoned us to tell the Good News to the people there.
| بنابراین، در تروآس سوار قایق شدیم و مستقیم به ساموتراکی رفتیم. روز بعد از آنجا رهسپار نیاپولیس شدیم. | 11 |
Accordingly we set sail from Troas, and ran before the wind to Samothrace, reaching Neapolis the next day.
| و سرانجام به فیلیپی رسیدیم که یکی از شهرهای مستعمرهٔ روم و داخل مرز مقدونیه بود. چند روز در آنجا ماندیم. | 12 |
From there we made our way to Philippi, which is the principal city of that part of Macedonia, and also a Roman Settlement. In that city we spent several days.
| در روز شَبّات، از شهر بیرون رفتیم و به کنار رودخانه رسیدیم، چون تصور می‌کردیم که در آنجا می‌توانیم مکانی برای دعا بیابیم. پس به گفتگو با زنانی نشستیم که در آنجا گرد آمده بودند. | 13 |
On the Sabbath we went outside the gate to the river-side, where we supposed there would be a Place of Prayer; and we sat down and talked to the women who were gathered there.
| یکی از این زنان لیدیه نام داشت. او فروشندهٔ پارچه‌های ارغوانی و اهل طیاتیرا و زنی خداپرست بود. همان‌طور که به پیام ما گوش می‌داد، خداوند دل او را گشود، به طوری که هر چه را که پولس می‌گفت، می‌پذیرفت. | 14 |
Among them was a woman, named Lydia, belonging to Thyatira, a dealer in purple cloth, who was accustomed to join in the worship of God. The Lord touched this woman’s heart, so that she gave attention to the Message delivered by Paul,
| او با تمام اعضای خانواده‌اش تعمید گرفت و خواهش کرد که میهمان او باشیم و گفت: «اگر اطمینان دارید که براستی به خداوند ایمان دارم، پس بیایید میهمان من باشید.» آنقدر اصرار نمود تا سرانجام قبول کردیم. | 15 |
and, when she and her household had been baptized, she urged us to become her guests. “Since you have shown your conviction,” she said, “that I really am a believer in the Lord, come and stay in my house.” And she insisted on our doing so.
| یک روز که به محل دعا در کنار رودخانه می‌رفتیم، به کنیزی برخوردیم که اسیر روحی پلید بود و فالگیری می‌کرد و از این راه سود کلانی عاید اربابانش می‌نمود. | 16 |
One day, as we were on our way to the Place of Prayer, we were met by a girl possessed by a divining spirit, who made large profits for her masters by fortune-telling.
| آن دختر به دنبال پولس و ما می‌آمد و با صدای بلند به مردم می‌گفت: «این مردان خدمتگزاران خدای متعال هستند و راه نجات را به شما اعلان می‌کنند.» | 17 |
This girl followed Paul and the rest of us, calling: “These men are servants of the most high God, and they are bringing you news of a way to Salvation.”
| چند روز کار او همین بود تا اینکه پولس آزرده‌خاطر شد و به روح ناپاکی که در او بود گفت: «به نام عیسی مسیح به تو دستور می‌دهم که از وجود این دختر بیرون بیایی!» در همان لحظه روح پلید او را رها کرد. | 18 |
She had been doing this for several days, when Paul, much vexed, turned and said to the spirit within her: “In the Name of Jesus Christ I command you to leave her.” That very moment the spirit left her.
| وقتی اربابان او دیدند که با این کار درآمدشان قطع شده، پولس و سیلاس را گرفتند و کشان‌کشان تا میدان شهر به دادگاه بردند. | 19 |
When her masters saw that there was no hope of further profit from her, they seized Paul and Silas, dragged them into the public square to the authorities,
| آنها در حضور مقامات شهر فریاد می‌زدند: «این یهودیان شهر ما را به آشوب کشیده‌اند. | 20 |
and took them before the Magistrates. “These men are causing a great disturbance in our town,” they complained;
| رسومی را تعلیم می‌دهند که برخلاف قوانین ما رومیان است.» | 21 |
“They are Jews, and they are teaching customs which it is not right for us, as Romans, to sanction or adopt.”
| گروهی از مردم شهر نیز با آنان همدست شدند. در دادگاه لباسهای پولس و سیلاس را از تنشان درآوردند و ایشان را سخت چوب زدند. | 22 |
On this the mob rose as one man against them, and the Magistrates stripped them of their clothing and ordered them to be beaten with rods.
| پس از ضرب و شتم فراوان، هر دو را به زندان انداختند و زندانبان را تهدید کردند که اگر اینها فرار کنند، او را خواهند کشت. | 23 |
After beating them severely, the Magistrates put them in prison, with orders to the Governor of the Jail to keep them in safe custody.
| او نیز ایشان را به بخش درونی زندان برد و پاهای آنان را با زنجیر بست. | 24 |
On receiving so strict an order, the Governor put them into the inner cell, and secured their feet in the stocks.
| نیمه‌های شب وقتی پولس و سیلاس مشغول دعا و سرود خواندن بودند و دیگران نیز به آنان گوش می‌دادند، | 25 |
About midnight, while Paul and Silas were praying and singing hymns to God, and while the prisoners were listening to them,
| ناگهان زلزله‌ای رخ داد! شدت آن به قدری زیاد بود که پایه‌های زندان لرزید و همهٔ درها باز شد و زنجیرها از دست و پای زندانیان فرو ریخت! | 26 |
suddenly there was an earthquake of such violence that the Jail was shaken to its foundations; all the doors flew open, and all the prisoners’ chains were loosened.
| زندانبان از خواب پرید و دید تمام درهای زندان باز است و فکر کرد که زندانیان فرار کرده‌اند؛ پس شمشیرش را کشید تا خود را بکشد. | 27 |
Roused from his sleep, and seeing the prison doors open, the Governor drew his sword intending to kill himself, in the belief that the prisoners had escaped.
| ولی پولس فریاد زد: «به خود صدمه‌ای نزن! ما همه اینجا هستیم!» | 28 |
But Paul called our loudly: “Do not harm yourself; we are all here.”
| زندانبان خواست تا چراغی برایش بیاورند و سراسیمه به درون زندان دوید و در حالی که می‌لرزید به پای پولس و سیلاس افتاد. | 29 |
Calling for a light, the Governor rushed in, and flung himself trembling at the feet of Paul and Silas.
| سپس ایشان را از زندان بیرون آورد و با التماس گفت: «آقایان، من چه کنم تا نجات یابم؟» | 30 |
Then he led them out, and said: “What must I do to be saved?”
| جواب دادند: «به عیسای خداوند ایمان آور تا تو و تمام افراد خانواده‌ات نجات یابید.» | 31 |
“Believe in Jesus, our Lord,” they replied, “and you shall be saved, you and your household too.”
| آنگاه پیام خداوند را به او و اهل خانه‌اش رساندند. | 32 |
Then they spoke to him of God’s Message, and to all his household as well.
| او نیز فوری زخمهای ایشان را شست و سپس با اهل خانه‌اش تعمید گرفت. | 33 |
And that very hour of the night he took them and washed their wounds, and he himself and every one belonging to him were baptized without delay.
| آنگاه پولس و سیلاس را به خانه برد و به ایشان خوراک داد. زندانبان و اهل خانهٔ او از اینکه به خدا ایمان آورده بودند، بسیار شاد بودند. | 34 |
Afterwards he took them up to his house and set before them something to eat, rejoicing that he, with all his household, had come to believe in God.
| وقتی صبح شد از طرف دادگاه مأمورانی آمدند و به زندانبان گفتند: «پولس و سیلاس را آزاد کن بروند.» | 35 |
In the morning the Magistrates sent the police with an order for the men to be discharged.
| او نیز به پولس گفت: «مقامات شهر دستور داده‌اند که شما را آزاد کنم. پس به سلامتی بروید.» | 36 |
The Governor of the Jail told Paul of his instructions. “The Magistrates have sent an order for your discharge,” he said, “so you had better leave the place at once and go quietly away.”
| اما پولس جواب داد: «ما را در انظار مردم زدند و بدون محاکمه به زندان انداختند و حالا می‌گویند مخفیانه بیرون برویم! هرگز! چون تابعیت ما رومی است، اعضای دادگاه باید با پای خود بیایند و از ما عذرخواهی کنند!» | 37 |
But Paul’s answer to them was: “They have flogged us in public without trial, though we are Roman citizens, and they have put us in prison, and now they are for sending us out secretly! No, indeed! Let them come and take us out themselves.”
| مأموران بازگشتند و به دادگاه گزارش دادند. وقتی شنیدند که پولس و سیلاس تابع دولت روم هستند، وحشت کردند. | 38 |
The police reported his words to the Magistrates, who, on hearing that Paul and Silas were Roman citizens, were alarmed,
| پس به زندان آمدند و با التماس گفتند: «لطفاً تشریف ببرید.» و با احترام ایشان را از زندان بیرون آوردند و خواهش کردند که از شهر بیرون بروند. | 39 |
and went to the prison, and did their best to conciliate them. Then they took them out, and begged them to leave the city.
| پولس و سیلاس وقتی از زندان بیرون آمدند، به خانه لیدیه بازگشتند تا با ایمانداران ملاقات کنند و یکبار دیگر ایشان را تشویق کنند. سپس آنجا را ترک کردند. | 40 |
When Paul and Silas left the prison, they went to Lydia’s house, and, after they had seen the Brethren, and encouraged them, they left the place.
