دوم تیموتائوس 1

1 این نامه از طرف پولس است، که طبق ارادۀ خدا، رسول و فرستادهٔ عیسی مسیح می‌باشد. من مأموریت یافته‌ام که این وعدهٔ خدا را در همه جا اعلام کنم که هر که به مسیح ایمان آورد، زندگی جاوید خواهد یافت.

Paul, an emissary of Messiah Yeshua through the will of God, according to the promise of the life which is in Messiah Yeshua,

2 این نامه را به فرزند عزیزم، تیموتائوس می‌نویسم. از خدای پدر و خداوندمان عیسی مسیح، خواستار فیض و رحمت و آرامش برای تو می‌باشم.

to Timothy, my beloved child: Grace, mercy, and peace, from God the Father and Messiah Yeshua our Lord.

3 وقتی پیوسته، شب و روز تو را در دعاهایم به یاد می‌آورم، خدا را سپاس می‌گویم، خدایی را که با وجدانی پاک، مانند نیاکانم خدمت می‌کنم.

I thank God, whom I serve as my forefathers did, with a pure conscience. How unceasing is my memory of you in my petitions, night and day

4 نمی‌دانی چقدر مشتاق دیدارت هستم و تا چه حد از دیدن مجدد تو شاد خواهم شد، زیرا همیشه اشکهایی را که به هنگام وداع می‌ریختی، به یاد دارم.

longing to see you, remembering your tears, that I may be filled with joy;

5 هیچگاه از یاد نمی‌برم چه ایمان خالصی به خداوند داشتی، درست مانند مادرت یونیکی و مادر بزرگت لوئیز؛ و اطمینان دارم که حالا نیز ایمانت به همان اندازه مستحکم است.

having been reminded of the sincere faith that is in you; which lived first in your grandmother Lois, and your mother Eunice, and, I am persuaded, in you also.

6 به همین جهت، می‌خواهم یادآوری کنم که آن عطای خدا را که در توست شعله‌ور سازی، همان عطایی که خدا به هنگام دعا و با دستگذاری من بر تو، در وجود تو قرار داد.

For this cause, I remind you that you should stir up the gift of God which is in you through the laying on of my hands.

7 زیرا آن روحی که خدا به ما بخشیده، نه روح ترس، بلکه روح قوّت و محبت و انضباط است.

For God did not give us a spirit of fear, but of power and love and of a sound mind.

8 هرگز از شهادت دادن به دیگران دربارۀ خداوندمان عار نداشته باش. در ضمن، از من نیز که به خاطر او در زندانم عار نداشته باش؛ بلکه با اتکا به قدرتی که خدا به تو می‌بخشد، تو نیز آماده باش تا با من به خاطر انجیل زحمت ببینی.

Therefore do not be ashamed of the testimony of our Lord, nor of me his prisoner; but endure hardship for the Good News according to the power of God,

9 این خداست که ما را نجات داد و برای زندگی مقدّس برگزید، نه به دلیل لیاقت ما، بلکه به سبب اینکه پیش از آفرینش جهان اراده فرموده بود فیض خود را به‌وسیلۀ عیسی مسیح به ما نشان دهد. (aiōnios g166)

who saved us and called us with a holy calling, not according to our works, but according to his own purpose and grace, which was given to us in Messiah Yeshua before time began, (aiōnios g166)

10 و حال، با ظهور نجات دهنده‌مان عیسی مسیح، ارادهٔ او آشکار شده است؛ او قدرت مرگ را در هم شکست، و به ما راه ورود به زندگی جاوید را نشان داد که همانا ایمان آوردن به پیغام انجیل اوست؛

but has now been revealed by the appearing of our Savior, Messiah Yeshua, who abolished death, and brought life and immortality to light through the Good News.

11 و برای اعلام و تعلیم همین پیغام است که خدا مرا برگزیده تا رسول و فرستادهٔ او باشم.

For this, I was appointed as a preacher, an emissary, and a teacher.

12 به همین دلیل است که در این زندان متحمل زحمات هستم، اما شرمگین نیستم که مانند یک مجرم در زندان به سر می‌برم، زیرا می‌دانم به چه کسی ایمان آورده و اعتماد کرده‌ام، و یقین دارم که او می‌تواند امانتم را تا روز بازگشت خود محفوظ نگاه دارد.

For this cause I also suffer these things. Yet I am not ashamed, for I know him whom I have believed, and I am persuaded that he is able to guard that which I have committed to him against that day.

13 به سخنان و تعالیم صحیحی که از من شنیدی، محکم بچسب و از آنها سرمشق بگیر، بخصوص از ایمان و محبتی که عیسی مسیح می‌بخشد.

Hold the pattern of sound words which you have heard from me, in faith and love which is in Messiah Yeshua.

14 آن امانت نیکو، یعنی عطای الهی را به کمک روح‌القدس که در وجود تو ساکن است، حفظ کن.

That good thing which was committed to you, guard through the Ruach ha-Kodesh who dwells in us.

15 همان‌طور که می‌دانی، تمام مسیحیانی که از ایالت آسیا به اینجا آمده بودند، مرا به حال خود گذاشته و رفته‌اند؛ حتی فیجلوس و هرموجنس نیز مرا ترک گفته‌اند.

This you know, that all who are in Asia turned away from me; of whom are Phygelus and Hermogenes.

16 خداوند اُنیسیفوروس و خانوادهٔ او را مورد لطف و رحمت خود قرار دهد، زیرا بارها به دیدن من آمد و باعث دلگرمی و شادی من گردید. او هیچگاه از زندانی بودن من عار نداشت،

May the Lord grant mercy to the house of Onesiphorus, for he often refreshed me, and was not ashamed of my chain,

17 بلکه به محض رسیدن به روم، همه جا به دنبال من گشت تا اینکه مرا پیدا کرد.

but when he was in Rome, he sought me diligently, and found me

18 خداوند در روز بازگشت مسیح بر او رحمت فرماید. تو خود به خوبی آگاهی که خدمات او در اَفَسُس چقدر مفید بوده است.

(the Lord grant to him to find the Lord's mercy in that day); and in how many things he served at Ephesus, you know very well.