دوم سموئیل 6

1 داوود بار دیگر تمام سربازان ماهر خود را که سی هزار بودند، جمع کرد

David loh hlang boeih a coi tih Israel khuikah Te thawng sawmthum a coelh.

2 و به قریهٔ یعاریم رفت تا صندوق عهد خدا را از آنجا بیاورد. (این صندوق به نام خداوند لشکرهای آسمان نامیده می‌شد. روی صندوق دو کروبی قرار داشت و حضور خداوند بر آنها بود.)

Te phoeiah caempuei BOEIPA ming la a ming a khue tih a soah Cherub loh a ngol thil, Pathen thingkawng te te lamloh Baale-Judah la khuen ham David Te hlah uh tih amah taengkah pilnam te boeih a caeh puei.

3 صندوق عهد را از خانهٔ ابیناداب که در کوهستان بود برداشته، بر ارابه‌ای نو گذاشتند. عُزه و اخیو (پسران ابیناداب)، گاوهای ارابه را می‌راندند.

Pathen thingkawng te leng a thai dongah a hol uh tih som kah Abinadab im lamloh a khuen uh. Te vaengah leng a thai te Abinadab capa Uzzah neh Ahio loh a hmaithawn.

4 اخیو، پیشاپیش صندوق عهد می‌رفت،

Som kah Abinadab im lamloh Pathen thingkawng a khuen uh vaengah Te Ahio Te thingkawng hmai ah cet.

5 و داوود با رهبران قوم اسرائیل که از پشت سر او در حرکت بودند با صدای تار و چنگ و دایره زنگی و دهل و سنج، با تمام قدرت در حضور خداوند آواز می‌خواندند و پایکوبی می‌کردند.

David neh Israel imkhui pum loh BOEIPA kah mikhmuh ah hmaical thing, rhotoeng, thangpa, kamrhing, tingkoei, tlaklak neh boeih luem uh.

6 اما وقتی به خرمنگاه ناکن رسیدند، گاوها لغزیدند و عزه دست خود را دراز کرد و صندوق عهد را گرفت که نیفتد.

Nakhawn a pha uh vaengah vaito loh a soek uh hatah Pathen kah thingkawng te Uzzah loh a cuk thil tih a tuuk.

7 آنگاه خشم خداوند بر عزه شعله‌ور شد و برای این بی‌احترامی او را در همان جا کنار صندوق عهد، کشت.

Te vaengah BOEIPA kah a thintoek te vik sai. Te dongah Uzzah te Pathen loh pahoi a ngawn. A lolhnah a om dongah Pathen kah thingkawng taengah pahoi duek.

8 داوود از این عمل خداوند غمگین شد و آن مکان را «مجازات عزه» نامید که تا به امروز نیز به این نام معروف است.

BOEIPA loh Uzzah puut te a va dongah David lungoe. Te dongah tekah hmuen te ti hnin due Perezuzzah la a khue.

9 آن روز داوود از خداوند ترسید و گفت: «چطور می‌توانم صندوق عهد را به خانه ببرم؟»

Te khohnin vaengah David loh BOEIPA te a rhih coeng tih, “BOEIPA kah thingkawng loh kai taengah ha pawk thai aya?” a ti.

10 پس تصمیم گرفت به جای شهر داوود، آن را به خانهٔ عوبید ادوم که از جت آمده بود، ببرد.

BOEIPA thingkawng te David khopuei ah amah taengla khuen ham David loh huem pawh. Tedae David loh Ghitti Obededom im la a thak.

11 صندوق عهد، سه ماه در خانهٔ عوبید ماند و خداوند، عوبید و تمام اهل خانهٔ او را برکت داد.

BOEIPA thingkawng tah Ghitti Obededom im ah hla thum yalh. Te vaengah Obededom neh a imkhui pum Te BOEIPA loh yoe a then sak.

12 داوود وقتی شنید خداوند عوبید را به دلیل وجود صندوق عهد در خانه‌اش برکت داده است، نزد او رفت و صندوق عهد را گرفت و با جشن و سرور به سوی اورشلیم رهسپار شد.

Te dongah manghai David taengla puen uh tih, “BOEIPA loh Pathen kah thingkawng kongah Obededom imkhui neh a taeng om boeih te yoe a then sak,” a ti nah. Te daengah David Te suntla tih Pathen thingkawng te Obededom im lamloh David Khopuei la kohoenah neh a khuen.

13 مردانی که آن را حمل می‌کردند بیشتر از شش قدم نرفته بودند که داوود آنها را متوقف کرد تا یک گاو و یک گوسالهٔ فربه قربانی کند.

BOEIPA thingkawng aka kawt rhoekTe kan rhuk a kan phoeiah tah vaito a puetsuet te a ngawn thil.

14 داوود لباس کاهنان را پوشیده بود و با تمام قدرت در حضور خداوند می‌رقصید.

David khaw a sarhi boeih neh BOEIPA mikhmuh ah lam. Te vaengah David loh takhlawk hnisui te a vah.

15 به این ترتیب قوم اسرائیل با صدای شیپورها، شادی‌کنان صندوق عهد را به اورشلیم آوردند.

David neh Israel imkhui tom loh BOEIPA thingkawng te tamlung neh, tuki ol neh a caeh puei uh.

16 وقتی جمعیت همراه صندوق عهد وارد شهر شدند، میکال دختر شائول از پنجره نگاه کرد و داوود را دید که در حضور خداوند می‌رقصد و پایکوبی می‌کند، پس در دل خود او را تحقیر کرد.

BOEIPA thingkawng Te David khopuei khuila a pawk vaengah Saul canu Mikhal loh bangbuet lamkah a dan. Te vaengah BOEIPA mikhmuh ah manghai David soipet tih a lam te a hmuh. Te dongah anih te a lungbuei khuiah a sawtsit.

17 صندوق عهد را در خیمه‌ای که داوود برای آن تدارک دیده بود، گذاشتند و داوود قربانیهای سوختنی و قربانیهای سلامتی به خداوند تقدیم نمود.

BOEIPA thingkawng te David loh a tuk dap khui la a khuen uh tih amah hmuen ah a khueh uh. Te phoeiah hmueihhlutnah neh rhoepnah hmueihTe David loh BOEIPA mikhmuh ah a khuen.

18 در پایان مراسم قربانی، داوود بنی‌اسرائیل را به نام خداوند لشکرهای آسمان برکت داد

Hmueihhlutnah neh rhoepnah hmueih a tloeng te a coeng phoeiah tah pilnam te David loh caempuei BOEIPA ming neh yoethen a paek.

19 و به هر یک از زنان و مردان یک قرص نان معمولی، یک نان خرما و یک نان کشمشی داد. وقتی جشن تمام شد و مردم به خانه‌های خود رفتند،

Israel hlangping boeih khuikah pilnam boeih te huta khaw tongpa khaw, hlang pakhat rhip taengah, vaidam laep, buhham neh maehcaeng pakhat, yukhap rhip a tael. Te phoeiah pilnam boeih te amah im la boeih cet uh.

20 داوود برگشت تا خانوادهٔ خود را برکت دهد. اما میکال به استقبال او آمده، با لحنی تحقیرآمیز به او گفت: «پادشاه اسرائیل امروز چقدر باوقار و سنگین بود! خوب خودش را مثل یک آدم ابله جلوی کنیزان رسوا کرد!»

A imkhui te yoethen paek ham David a mael vaengah Saul canu Mikhal Te David doe ham ha thawn uh tih, “Israel manghai tihnin ah bahoeng a thangpom a! A salnu salpa mikhmuh ah tihnin ah a hni a pit he, a hong bangla a hni a pit khaw a pit rhoe he,” a ti nah.

21 داوود به میکال گفت: «من امروز در حضور خداوندی می‌رقصیدم که مرا انتخاب فرمود تا بر پدرت و خانوادهٔ او برتر باشم و قوم خداوند، اسرائیل را رهبری کنم.

David loh Mikhal te BOEIPA mikhmuh ah, “Kai he tah na pa lakah khaw, a imkhui boeih lamkah long khaw amah long ni n'tuek. Kai he BOEIPA kah pilnam so neh, Israel soah rhaengsang la ng'uen dongah BOEIPA mikhmuh ah ka luem ni ta.

22 بله، اگر لازم باشد از این هم کوچکتر و نادانتر می‌شوم. ولی مطمئن باش که احترام من پیش کنیزان از بین نرفته است.»

He lakah muep ka tahoeng vetih ka mikhmuh ah tlarhoel la ka om ni. Tedae salnu na thui rhoek long te kai n'thangpom bitni,” a ti nah.

23 پس میکال، دختر شائول، تا آخر عمر بی‌فرزند ماند.

Te dongah Saul canu Mikhal tah a dueknah hnin hil a taengah camoe om pawh.