دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

Bere a Awurade gyee Dawid fii nʼatamfo nyinaa ne Saulo nsam akyi no, ɔtoo saa dwom yi de yii Awurade ayɛ.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

Nsɛm a ɛwɔ dwom no mu ni: “Awurade yɛ me botan, mʼaban ne mʼagyenkwa;

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

me Nyankopɔn yɛ me botan; ne mu na minya guankɔbea. Ɔyɛ me kyɛm, me nkwagye mu ahoɔden, mʼabandennen, mʼagyenkwa, nea ogye me fi basabasayɛ mu.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

“Misu frɛ Awurade; ɔno na ayeyi sɛ no, efisɛ ogye me fi mʼatamfo nsam.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

Owu asorɔkye twaa me ho hyiae; ɔsɛe yiri faa me so.

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

Ɔda mu hama kyekyeree me; mihyiaa owu mfiri. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

“Na mʼamanehunu mu no, misu frɛɛ Awurade. Yiw, mefrɛɛ me Nyankopɔn pɛɛ mmoa. Ɔtee me nne fii ne kronkronbea. Me sufrɛ duu nʼasom.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Na asase wosowee na ehinhimii; ɔsoro fapem wosowee; wɔwosowee, nʼabufuw nti.

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Wusiw fii ne hwene mu; ogyaframa fii nʼanom; na nnyansramma dɛw fii mu.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

Ofii ɔsoro baa fam; na omununkum kabii duruu nʼanan ase.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

Ɔte kerubim so tui; gyaagyaa ne ho wɔ mframa ntaban so.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

Ɔde sum kataa ne ho hyiae, ɔde osu mununkum dii nʼanim kan.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

Hann kɛse hyerɛn wɔ nʼanim, na anyinam pa fii mu.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

Awurade bobɔɔ mu fi ɔsoro; Ɔsorosoroni no teɛɛ mu dennen.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

Ɔtow nʼagyan maa nʼatamfo hwetee; anyinam twa ma wɔyɛɛ basaa.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

Awurade kasae, na wiase nnyinaso no nyinaa daa hɔ. Wotumi huu ɛpo ase, na asase fapem ho daa hɔ.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

“Ofi ɔsoro baa fam besoo me mu; ɔtwee me fii asu a emu dɔ mu.

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

Ogyee me fii mʼatamfo a wɔyɛ den nsam, atamfo a wokyi me na wɔn ho yɛ den pa ara sen me.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

Wɔbaa me so wɔ mʼamanehunu da, nanso Awurade pagyaw me.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

Ɔde me baa baabi a bammɔ wɔ; ogyee me, efisɛ nʼani kum me ho.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

“Awurade atua me papayɛ so ka; me bem a midi no, wahyɛ me anan mu.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

Efisɛ manantew Awurade akwan so; mentwee me ho mfii me Nyankopɔn ho nkɔyɛɛ bɔne.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

Ne mmara nyinaa gu mʼanim; mentwee me ho mfii ne nhyehyɛe ho.

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

Me ho nni asɛm wɔ Onyankopɔn anim; matwe me ho afi bɔne ho.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

Awurade tuaa me papayɛ so ka, efisɛ minni fɔ wɔ nʼanim.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

“Woda wo ho adi sɛ ɔnokwafo kyerɛ wɔn a wodi nokware, wɔn a wodi mu nso wo kyerɛ wɔn sɛ wodi mu.

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

Wuyi wo kronkronyɛ kyerɛ ɔkronkronni, nanso amumɔyɛfo de wukyi wɔn.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

Wugye ahobrɛasefo, nanso wʼani kɔ ahantanfo so sɛ wobɛbrɛ wɔn ase.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

Wo Awurade, woyɛ me kanea. Yiw, Awurade woma me sum dan hann.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

Wʼahoɔden mu, metumi aka asraafokuw agu; me Nyankopɔn nti, mitumi foro ɔfasu.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

“Onyankopɔn de, nʼakwan yɛ pɛ; Awurade bɔhyɛ nyinaa ba mu. Ɔyɛ nkatabo ma wɔn a wɔhwehwɛ bammɔ wɔ ne mu.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

Hena ne Onyankopɔn, gye sɛ Awurade? Hena ne ɔbotantim no, gye sɛ yɛn Nyankopɔn?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

Onyankopɔn ne mʼaban a ɛyɛ den; wagye me, na wama me kwan so ayɛ pɛ.

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

Ɔma mʼanammɔn ho yɛ hare sɛ ɔforote de; Ɔma me gyina sorɔnsorɔmmea.

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

Osiesie me ma ɔko; na me basa tumi kuntun kɔbere mfrafrae tadua.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Woama me wo nkwagye kyɛm. Wo mmoa ama mayɛ ɔkɛse.

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Woabɔ kwan tɛtrɛɛ ama mʼanan sɛnea me nkotodwe rengurow.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

“Metaa mʼatamfo sɛee wɔn; mannyina kosii sɛ wodii nkogu.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

Meyam wɔn, mebɔɔ wɔn hwee fam, na wɔantumi ansɔre; wɔhwehwee ase wɔ mʼanan ase.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

Wohyɛɛ me ahoɔden maa ɔko; woaka mʼatamfo ahyɛ mʼanan ase.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Womaa wɔdan wɔn ani guanee, na mesɛe wɔn a wɔtan me nyinaa.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

Wosu pɛɛ mmoa, nanso obiara ammegye wɔn. Wosu frɛɛ Awurade, nanso wannye wɔn so.

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Meyam wɔn ma wɔyɛɛ sɛ asase so mfutuma; mepraa wɔn guu suka mu sɛ wura.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

“Womaa me nkonimdi wɔ wɔn a wɔbɔ me kwaadu so. Woahwɛ sɛ mɛyɛ amanaman sodifo; na nnipa a minnim wɔn som me.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

Ananafo brɛ wɔn ho ase ma me; wɔte me nka pɛ ara a, wɔde wɔn ho ma me.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Wɔn nyinaa bɔ huboa, na wɔde ahopopo fi wɔn nsraban mu ba.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

“Awurade te ase! Ayeyi nka me botan, ma wɔmma Onyankopɔn, me nkwagye botan so.

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

Ɔno ne Onyankopɔn a ɔtɔ wɔn a wɔhaw me so were; ɔka amanaman no hyɛ mʼase

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

na ogye me fi mʼatamfo nsam. Wode me si baabi a mʼatamfo nnu, wugye me fi atutuwpɛfo a wotia me nsam.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Awurade eyi nti, mɛkamfo wo wɔ amanaman mu, Ao Awurade. Mɛto ayeyi dwom ama wo din.

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

“Wode nkonimdi akɛse ama wo hene; woda ɔdɔ a ɛnsa da adi kyerɛ nea woasra no ngo, wode kyerɛ Dawid, ne nʼasefo afebɔɔ.”