< دوم سموئیل 22 >

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: 1
И воспел Давид песнь Господу в день, когда Господь избавил его от руки всех врагов его и от руки Саула, и сказал:
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. 2
Господь - твердыня моя и крепость моя и избавитель мой.
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 3
Бог мой - скала моя; на Него я уповаю; щит мой, рог спасения моего, ограждение мое и убежище мое; Спаситель мой, от бед Ты избавил меня!
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 4
Призову Господа достопоклоняемого и от врагов моих спасусь.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 5
Объяли меня волны смерти, и потоки беззакония устрашили меня;
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 6
цепи ада облегли меня, и сети смерти опутали меня. (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 7
Но в тесноте моей я призвал Господа и к Богу моему воззвал, и Он услышал из святого чертога Своего голос мой, и вопль мой дошел до слуха Его.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 8
Потряслась, всколебалась земля, дрогнули и подвиглись основания небес, ибо разгневался на них Господь.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 9
Поднялся дым от гнева Его и из уст Его огонь поядающий; горящие угли сыпались от Него.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 10
Наклонил Он небеса и сошел; и мрак под ногами Его;
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. 11
и воссел на херувимов, и полетел, и понесся на крыльях ветра;
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 12
и мраком покрыл Себя, как сению, сгустив воды облаков небесных;
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 13
от блистания пред Ним разгорались угли огненные.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 14
Возгремел с небес Господь, и Всевышний дал глас Свой;
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 15
пустил стрелы и рассеял их; блеснул молниею и истребил их.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. 16
И открылись источники моря, обнажились основания вселенной от грозного гласа Господа, от дуновения духа гнева Его.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 17
Простер Он руку с высоты и взял меня, и извлек меня из вод многих;
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید 18
избавил меня от врага моего сильного, от ненавидящих меня, которые были сильнее меня.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 19
Они восстали на меня в день бедствия моего; но Господь был опорою для меня
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 20
и вывел меня на пространное место, избавил меня, ибо Он благоволит ко мне.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 21
Воздал мне Господь по правде моей, по чистоте рук моих вознаградил меня.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 22
Ибо я хранил пути Господа и не был нечестивым пред Богом моим,
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 23
ибо все заповеди Его предо мною, и от уставов Его я не отступал,
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 24
и был непорочен пред Ним, и остерегался, чтобы не согрешить мне.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. 25
И воздал мне Господь по правде моей, по чистоте моей пред очами Его.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 26
С милостивым Ты поступаешь милостиво, с мужем искренним - искренно,
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. 27
с чистым - чисто, а с лукавым - по лукавству его.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 28
Людей угнетенных Ты спасаешь и взором Своим унижаешь надменных.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 29
Ты, Господи, светильник мой; Господь просвещает тьму мою.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 30
С Тобою я поражаю войско; с Богом моим восхожу на стену.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 31
Бог! - непорочен путь Его, чисто слово Господа, щит Он для всех, надеющихся на Него.
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ 32
Ибо кто Бог, кроме Господа, и кто защита, кроме Бога нашего?
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 33
Бог препоясует меня силою, устрояет мне верный путь;
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 34
делает ноги мои, как оленьи, и на высотах поставляет меня;
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 35
научает руки мои брани и мышцы мои напрягает, как медный лук.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 36
Ты даешь мне щит спасения Твоего, и милость Твоя возвеличивает меня.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 37
Ты расширяешь шаг мой подо мною, и не колеблются ноги мои.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 38
Я гоняюсь за врагами моими и истребляю их, и не возвращаюсь, доколе не уничтожу их;
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 39
и истребляю их и поражаю их, и не встают и падают под ноги мои.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 40
Ты препоясываешь меня силою для войны и низлагаешь предо мною восстающих на меня;
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 41
Ты обращаешь ко мне тыл врагов моих, и я истребляю ненавидящих меня.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 42
Они взывают, но нет спасающего, - ко Господу, но Он не внемлет им.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 43
Я рассеваю их, как прах земной, как грязь уличную мну их и топчу их.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 44
Ты избавил меня от мятежа народа моего; Ты сохранил меня, чтоб быть мне главою над иноплеменниками; народ, которого я не знал, служит мне.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 45
Иноплеменники ласкательствуют предо мною; по слуху обо мне повинуются мне.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 46
Иноплеменники бледнеют и трепещут в укреплениях своих.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 47
Жив Господь и благословен защитник мой! Да будет превознесен Бог, убежище спасения моего,
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 48
Бог, мстящий за меня и покоряющий мне народы
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 49
и избавляющий меня от врагов моих! Над восстающими против меня Ты возвысил меня; от человека жестокого Ты избавил меня.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 50
За то я буду славить Тебя, Господи, между иноплеменниками и буду петь имени Твоему,
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. 51
величественно спасающий царя Своего и творящий милость помазаннику Своему Давиду и потомству его во веки!

< دوم سموئیل 22 >