< دوم سموئیل 22 >

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: 1
E fallou David ao Senhor as palavras d'este cantico, no dia em que o Senhor o livrou das mãos de todos os seus inimigos e das mãos de Saul.
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. 2
Disse pois: O Senhor é o meu rochedo, e o meu logar forte, e o meu libertador.
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 3
Deus é o meu rochedo, n'elle confiarei: o meu escudo, e a força da minha salvação, o meu alto retiro, e o meu refugio. O meu Salvador, de violencia me salvaste.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 4
O Senhor, digno de louvor, invoquei, e de meus inimigos fiquei livre.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 5
Porque me cercaram as ondas de morte: as torrentes de Belial me assombraram.
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 6
Cordas do inferno me cingiram; encontraram-me laços de morte. (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 7
Estando em angustia, invoquei ao Senhor, e a meu Deus clamei: do seu templo ouviu elle a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 8
Então se abalou e tremeu a terra, os fundamentos dos céus se moveram e abalaram, porque elle se irou.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 9
Subiu o fumo de seus narizes, e da sua bocca um fogo devorador: carvões se incenderam d'elle.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 10
E abaixou os céus, e desceu: e uma escuridão havia debaixo de seus pés.
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. 11
E subiu sobre um cherubim, e voou: e foi visto sobre as azas do vento.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 12
E por tendas poz as trevas ao redor de si: ajuntamento d'aguas, nuvens dos céus.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 13
Pelo resplendor da sua presença brasas de fogo se accendem.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 14
Trovejou desde os céus o Senhor: e o Altissimo fez soar a sua voz.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 15
E disparou frechas, e os dissipou: raios e os perturbou.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. 16
E appareceram as profundezas do mar, os fundamentos do mundo se descobriram: pela reprehensão do Senhor, pelo sopro do vento dos seus narizes.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 17
Desde o alto enviou, e me tomou: tirou-me das muitas aguas.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید 18
Livrou-me do meu possante inimigo, e d'aquelles que me tinham odio, porque eram mais fortes do que eu.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 19
Encontraram-me no dia da minha calamidade: porém o Senhor se fez o meu esteio.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 20
E tirou-me á largura, e arrebatou-me d'ali; porque tinha prazer em mim.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 21
Recompensou-me o Senhor conforme á minha justiça: conforme á pureza de minhas mãos me retribuiu.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 22
Porque guardei os caminhos do Senhor: e não me apartei impiamente do meu Deus.
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 23
Porque todos os seus juizos estavam diante de mim: e de seus estatutos me não desviei.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 24
Porém fui sincero perante elle: e guardei-me da minha iniquidade.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. 25
E me retribuiu o Senhor conforme á minha justiça, conforme á minha pureza diante dos seus olhos.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 26
Com o benigno te mostras benigno: com o varão sincero te mostras sincero.
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. 27
Com o puro te mostras puro: mas com o perverso te mostras avesso.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 28
E o povo afflicto livras: mas teus olhos são contra os altivos, e tu os abaterás.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 29
Porque tu, Senhor, és a minha candeia: e o Senhor esclarece as minhas trevas.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 30
Porque comtigo passo pelo meio d'um esquadrão: pelo meu Deus salto um muro.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 31
O caminho de Deus é perfeito, e a palavra do Senhor refinada; e é o escudo de todos os que n'elle confiam.
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ 32
Porque, quem é Deus, senão o Senhor? e quem é rochedo, senão o nosso Deus?
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 33
Deus é a minha fortaleza e a minha força, e elle perfeitamente desembaraça o meu caminho.
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 34
Faz elle os meus pés como os das cervas, e me põe sobre as minhas alturas.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 35
Instrue as minhas mãos para a peleja, de maneira que um arco de cobre se quebra pelos meus braços.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 36
Tambem me déste o escudo da tua salvação, e pela tua brandura me vieste a engrandecer.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 37
Alargaste os meus passos debaixo de mim, e não vacillaram os meus artelhos.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 38
Persegui os meus inimigos, e os derrotei, e nunca me tornei até que os consumisse.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 39
E os consumi, e os atravessei, de modo que nunca mais se levantaram, mas cairam debaixo dos meus pés.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 40
Porque me cingiste de força para a peleja, fizeste abater-se debaixo de mim os que se levantaram contra mim.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 41
E deste-me o pescoço de meus inimigos, d'aquelles que me tinham odio, e os destrui.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 42
Olharam, porém não houve libertador: sim, para o Senhor, porém não lhes respondeu.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 43
Então os moí como o pó da terra; como a lama das ruas os trilhei e dissipei.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 44
Tambem me livraste das contendas do meu povo; guardaste-me para cabeça das nações; o povo que não conhecia me servirá.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 45
Os filhos de estranhos se me sujeitaram; ouvindo a minha voz, me obedeceram.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 46
Os filhos de estranhos descairam; e, cingindo-se, sairam dos seus encerramentos.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 47
Vive o Senhor, e bemdito seja o meu rochedo; e exaltado seja Deus, a rocha da minha salvação:
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 48
O Deus que me dá inteira vingança, e sujeita os povos debaixo de mim.
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 49
E o que me tira d'entre os meus inimigos: e tu me exaltas sobre os que contra mim se levantam; do homem violento me livras.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 50
Por isso, ó Senhor, te louvarei entre as gentes, e entoarei louvores ao teu nome.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. 51
Elle é a torre das salvações do seu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.

< دوم سموئیل 22 >