< دوم سموئیل 22 >

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: 1
Locutus est autem David Domino verba carminis huius, in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. 2
et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 3
Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meae: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 4
Laudabilem invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 5
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 6
Funes inferni circumdederunt me: praevenerunt me laquei mortis. (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 7
In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo sancto suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures eius.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 8
Commota est et contremuit terra: fundamenta montium concussa sunt, et conquassata, quoniam iratus est eis.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 9
Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 10
Inclinavit caelos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. 11
Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 12
Posuit tenebras in circuitu suo latibulum: cribrans aquas de nubibus caelorum.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 13
Prae fulgore in conspectu eius, succensi sunt carbones ignis.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 14
Tonabit de caelo Dominus: et excelsus dabit vocem suam.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 15
Misit sagittas et dissipavit eos: fulgur, et consumpsit eos.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. 16
Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 17
Misit de coelo, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید 18
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 19
Praevenit me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 20
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 21
Retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 22
Quia custodivi vias Domini, et non egi impie, a Deo meo.
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 23
Omnia enim iudicia eius in conspectu meo: et praecepta eius non amovi a me.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 24
Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. 25
Et restituet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum, in conspectu oculorum suorum.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 26
Cum sancto sanctus eris: et cum robusto perfectus.
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. 27
Cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 28
Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 29
Quia tu lucerna mea Domine: et tu Domine illuminabis tenebras meas.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 30
In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 31
Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ 32
Quis est Deus praeter Dominum: et quis fortis praeter Deum nostrum?
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 33
Deus qui accinxit me fortitudine: et complanavit perfectam viam meam.
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 34
Coaequans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 35
Docens manus meas ad praelium, et componens quasi arcum aereum brachia mea.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 36
Dedisti mihi clypeum salutis tuae: et mansuetudo mea multiplicavit me.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 37
Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 38
Persequar inimicos meos, et conteram: et non convertar donec consumam eos.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 39
Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 40
Accinxisti me fortitudine ad praelium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 41
Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 42
Clamabunt, et non erit qui salvet, ad Dominum, et non exaudiet eos.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 43
Delebo eos ut pulverem terrae: quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 44
Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput Gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 45
Filii alieni resistent mihi, auditu auris obedient mihi.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 46
Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 47
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus: et exaltabitur Deus fortis salutis meae.
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 48
Deus qui das vindictas mihi, et deiicis populos sub me.
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 49
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me:
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 50
Propterea confitebor tibi Domine in gentibus: et nomini tuo cantabo.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. 51
Magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini eius in sempiternum.

< دوم سموئیل 22 >